Η χώρα βγήκε από τα μνημόνια και τις θλιβερές συνθήκες που την οδήγησαν οι «εταίροι» της! Όπως σημείωσα, στο προηγούμενο, οι αδυσώπητοι «εταίροι» και οσφυοκάμπτες πολιτικοί της.
Τι έγινε λοιπόν; Απλούστατα, περισσότερο φτωχοί και πτωχοποιημένοι, όπως λένε μερικοί, αναμένουμε να δούμε τις επενδύσεις να κατακλύζουν τη χώρα, τώρα που έχουμε φθηνά χέρια και μεροκάματα, τώρα που οι συνθήκες ανταγωνισμού στις οποίες μας οδήγησαν οι θεόσταλτοι ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις ευλογίες των ντόπιων πολιτικών, και άλλα τέτοια που θα διαβάζουμε τα επόμενα διαστήματα.
Η εξαγωγή συμπερασμάτων στο θέμα αυτό είναι μάλλον νωρίς, μέχρι να δούμε που θα καταντήσουμε.
Στο προηγούμενο σημείωμα μου έγραφα ότι η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή κατάσταση. Οι προσπάθειες πρέπει να είναι μεγάλες και οι τρόποι που θα υιοθετηθούν για δράσεις ανάτασης της οικονομίας πρέπει να είναι πολλοί. Το βασικότερο όλων είναι η προσέλκυση επενδύσεων, χωρίς τις οποίες είναι αδύνατη η επαναφορά της αγοράς εργασίας σε ένα επίπεδο που να γεννά ελπίδες ανάκαμψης. Και οι εύκολες προτροπές σε νέες μεθόδους και εργαλεία καλύτερα να συνοδεύουν και τις παλιές πρακτικές παραγωγής, ώστε να μη βρεθούμε πάλι έξω του νυμφώνος.
Ας είμαστε όμως ρεαλιστές. Επενδύσεις εκτός σουβλατζίδικων και καταστημάτων εστίασης δεν πρόκειται να δούμε, ή θα τις βλέπουμε με το σταγονόμετρο.
Και τούτο γιατί οι επενδυτές δεν γνωρίζουν, ούτε έχουμε θεσμούς για να τους προσελκύουμε.
Εν τούτοις, υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης της υπάρχουσας κατάστασης και πιστεύω ότι η παρούσα κυβέρνηση, αφού κατάφερε να οδηγήσει εκτός μνημονίων τη χώρα και αφού αποδεδειγμένα έχει τις μικρότερες ευθύνες, παρά τις κραυγές της αντιπολίτευσης, από τη σύγχρονη καταστροφή που επέβαλαν οι Λαιστρυγόνες, θα ρει ένα σωστό δρόμο, ίσως πέραν του Ατλαντικού για να γίνουν ορισμένες επενδύσεις.
Αλγεινή εντύπωση όμως μου προξενούν οι τελευταίες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Σόλτς που είναι ξεκάθαρος συνεχιστής της άθλιας και αντι-ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε ο προκάτοχός του Σόϊμπλε.
Ο αντι-ευρωπαίος και Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Σολτς δηλώνει ότι: Κανείς δεν θέλει να κερδίσει από την κρίση της Ελλάδας1 και δηλώνει ότι «Είναι μία πραγματική επιτυχία η ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος από την Ελλάδα», προσθέτοντας πως η χώρα μας «μπορεί πλέον αυτόνομα να χαράσσει την οικονομική της πορεία».
Ο ίδιος θεωρεί ως σημαντικές προϋποθέσεις για την προσέλκυση επενδύσεων την σταθερότητα στα δημόσια οικονομικά, την αξιοπιστία του συστήματος απονομής δικαιοσύνης και τις καλές υποδομές, σημειώνοντας ότι «όλα αυτά τα σημεία αναφέρονται στοχευμένα στο αναπτυξιακό πρόγραμμα της ελληνικής κυβέρνησης. Εάν το εφαρμόσει με συνέπεια, η χώρα θα προχωρήσει μπροστά».
Στον αντίποδα των δηλώσεων αυτών κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον οποιονδήποτε από αυτούς τους αξιωματούχους, όταν την επαύριον διαβάζουμε ότι νεαροί καταδικασθέντες δε πολλές δεκαετίες κάθειρξης για υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από το δημόσιο και ΔΕΚΟ, αποφυλακίζεται με έωλες αποφάσεις απ ότι γράφουν οι γνωρίζοντες. Δεν κρίνω τη δικαιοσύνη, μα έρχεται η ώρα να αποδεχθούμε ή όχι αν είναι ψέμα το «πιστεύω στη δικαιοσύνη».
Σημασία παράλληλα έχει η χρηματοπιστωτική αρχιτεκτονική της Ευρώπης, για την οποία ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, θεωρεί ως «έξυπνο και απαραίτητο βήμα» τη συμπλήρωση των εθνικών συστημάτων ασφάλειας ανεργίας με μια εφεδρική ασφάλεια για το σύνολο της Ευρωζώνης, κατ’ αναλογία με αντίστοιχη ρύθμιση των ΗΠΑ όπου «οι πολιτείες πληρώνουν ένα ποσό και σε περίπτωση κρίσης παίρνουν ένα δάνειο για να μην υποχρεώνονται να αυξήσουν τις εισφορές ή να περικόψουν τις παροχές. Το δάνειο επιστρέφεται μετά την κρίση». Όνειρο φαντάζει μια τέτοια δομική εξέλιξη για τη χώρα μας. Όμως, αυτό που με αφήνει άφωνο στις δηλώσεις του Γερμανού αξιωματούχου, είναι η περίφημη ρήση του «Κανένας δεν θέλει να κερδίσει από την κρίση της Ελλάδας». Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία ανήκει στους κερδισμένους από την κρίση χρέους. Χρηματοδοτείται δωρεάν και με τις πιστώσεις στην Ελλάδα από το 2010 έχει έσοδα από τόκους € 2,9 δισ.».
Μάλιστα δεν είδα καμιά επιστροφή στον κεντρικό κορβανά, ενώ ο πολύφερνος σοσιαλίζων υπουργός κάνει λόγο για «ευρέως διαδεδομένη παρανόηση», καθώς «στην πραγματικότητα στόχος είναι όλα τα κέρδη των εθνικών κεντρικών τραπεζών να επιστρέφονται τακτικά στο ελληνικό κράτος.
Μπορώ όμως να υποστηρίξω ότ υπάρχει στη συνέντευξη του κ. Σολτς και το θετικό της μάλλον απόφασης για μετεξέλιξη του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, την εμβάθυνση της Τραπεζικής Ένωσης με ενίσχυση της κοινής εποπτείας και του ταμείου εξυγίανσης για μεγάλες τράπεζες, ενώ στόχος είναι η δημιουργία μηχανισμού ασφαλείας ώστε σε περίπτωση πτώχευσης πιστωτικών ιδρυμάτων «να μην επωμίζονται το κόστος συνεχώς οι φορολογούμενοι, αλλά οι ίδιες οι τράπεζες».
Αυτά γίνονται σε εποχή που ο Τραμπ δηλώνει ότι μόνο οι ηλίθιοι διαφωνούν με τους δασμούς που έχει επιβάλει στην Κίνα. Και γιατί αυτό είναι ριψοκίνδυνο για την Ελλάδα. Ο Αμερικάνος πρόεδρος Τραμπ, ξεκάθαρα έχει δείξει ότι οδεύουμε προς το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Η πλευρά αυτή του αδυσώπητου καπιταλιστικού συστήματος αφού απομύζησε ότι μπόρεσε, όπως είδαμε σε πληθώρα σημειωμάτων μας, στο πρόσφατο παρελθόν, ξαναμπαίνει στην τροχιά των δασμών. Εκεί οδηγούμαστε, αλλά η χώρα μας κινδυνεύει εξ αιτίας των αδύναμων οικονομικών δομών της, λόγω της επιβολής της άκρατης λιτότητας των Γερμανών, οι οποίοι για την πλευρά τους έκαναν πολύ καλά, αφού βγήκαν κερδισμένοι. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε για την περίφημη αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών και τη μοιρασιά του Καραγκιόζη «ένα σου, ένα μου και ένα για τον Καραγκιόζη»!
Αυτή είναι η σημερινή γερμανο-κρατούμενη και γερμανο-διοικούμενη ΕΕ, και όπως είχα την ευκαιρία να το σημειώσω και άλλες φορές ο Πολυετής Δημοσιονομικός Προϋπολογισμός του περίπου 1 τρις ευρώ δεν μετατρέπεται σε χορηγίες στυλ ΕΣΠΑ και γεωργικών δαπανών παρά μόνο με κριτήρια διαπραγμάτευσης και όπου κάτσει η μπίλια (δεδομένου ότι η χώρα μας δεν έχει δομημένο πενταετές, ή επταετές πρόγραμμα διεκδίκησης πιστώσεων και άλλων κονδυλίων από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Αυτό κι αν είναι δομικό εθνικό λάθος!!! Η έλλειψη διεκδίκησης κονδυλίων έρευνας και ανάπτυξης, εξωτερίκευσης της οικονομίας και άλλα σημεία προς νέες κατευθύνσεις θα διαφανεί σύντομα πόσο τραγικό λάθος συνιστά.
1 https://www.newsbeast.gr/financial/arthro/3926114/solts-kaneis-den-thelei-na-kerdisei-apo-tin-krisi-tis-elladas
