Πώς δει τους κρατούντας κυβερνάν

Από παιδί, ακούω και διαβάζω και με τη σειρά μου αναφέρω συχνά σε δημοσιεύματά μου ή συζητήσεις μου ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία, η δημοκρατία, η ισότητα, η απονομή δικαίου, η τήρηση των νόμων και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι οι προτεραιότητες που πρέπει να έχουν όλες οι κυβερνήσεις που θέλουν ευνομούμενα τα κράτη που διοικούν και ευημερούντες τους πολίτες αυτών.
Πώς, λοιπόν, πρέπει να κυβερνά μια κυβέρνηση; Πώς τα μέτρα της θα αποβαίνουν εις όφελος του κάθε πολίτη;
Καταρχάς, κάθε κυβέρνηση, όταν αναλαμβάνει την εξουσία, οφείλει να δεσμεύεται για την προαγωγή και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και, κατόπιν, να λαμβάνει πάντα όλα τα σχετικά μέτρα εις όφελος όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, τόσο στη δημόσια όσο και στην προσωπική ζωή του καθενός από εμάς.
Όταν οι πολίτες μιας χώρας έχουν πληγεί και έχουν ανάγκη βοήθειας, η βοήθεια αυτή από τον κρατικό μηχανισμό πρέπει, ανιδιοτελώς, να παρέχεται με τη μορφή τροφής, στέγης ή εξοπλισμού ή της καταβολής ειδικών ανά περίσταση επιδομάτων. Η προαναφερθείσα βοήθεια πρέπει να καταβάλεται όχι με ψηφοθηρικά κριτήρια ή κίνητρα, αλλά αντικρίζοντας την πραγματική εικόνα του προβλήματος.
Ενδέχεται, όμως, τα προβλήματα των πολιτών να χρήζουν, προκειμένου να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά, αποστολής ειδικά εξοπλισμένων ομάδων, ή ανάληψης, με κυβερνητική μέριμνα, δράσεων εκτίμησης των προβλημάτων και συντονισμού από εξειδικευμένης εμπειρίας ή τεχνογνωσίας εμπειρογνώμονες που αποστέλλονται όπου υπάρχει ανάγκη. Στην περίπτωση αυτή, ο κρατικός μηχανισμός οφείλει να δρα άμεσα στο πλευρό των πληγέντων και χωρίς χρονοτριβή από γραφειοκρατικές ή/και άλλου είδους “αγκυλώσεις”.
Πέραν των ανωτέρω, οι κυβερνήσεις, αψηφώντας το πολιτικό κόστος, οφείλουν, συνεχώς κατά τη θητεία τους, να λαμβάνουν πρωτοβουλίες και αποφάσεις για την εξάλειψη της φτώχειας, της ανεργίας και της πείνας και την εξασφάλιση αξιοπρέπειας και ισότητας όλων των πολιτών. Πρέπει, ταυτόχρονα, να κάνουν ό,τι επιβάλλεται για να αποτρέπονται η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και η εξάντληση των φυσικών πόρων αφενός, να στερεώνουν σε γερές βάσεις τη δημόσια εκπαίδευση και την κοινωνική περίθαλψη, να ενθαρρύνουν και όχι να χειραγωγούν τους πνευματικούς ανθρώπους και, τέλος, να βάζουν ακλόνητα θεμέλια για τη δημιουργία ειρηνικών, δημοκρατικών, δίκαιων και χωρίς αποκλεισμούς και ανισότητες συνθηκών στη δημόσια ζωή των πολιτών αφετέρου.
Καταλήγοντας, επειδή, νομίζω, ότι όλοι ό,τι θέλουμε είναι η κοινωνία μας να προοδεύει και οι πολίτες να μην έχουν παράπονα από τις κυβερνήσεις, αλλά μαζί λαός και κρατούντες ν’ αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά τα καθημερινά προβλήματα, καλόν θα ήταν, φρονώ, οι εκάστοτε κυβερνώντες να μην φορούν ποτέ κομματικές παρωπίδες και ωτασπίδες, μα να θεσμοθετούν πάντοτε και να κυβερνούν χωρίς ψηφοθηρικές πανουργίες, αμερόληπτα και αμβλύνοντας τις όποιες (οικονομικές, κοινωνικές π.χ.) διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στους πολίτες. Και ως μέσο τους για την πραγμάτωση του σκοπού αυτού ας χρησιμοποιούν τον κοινωνικά αποδεκτό και δίκαιο καταμερισμό των καθηκόντων και των λειτουργιών, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων  μεταξύ των πολιτών. Εσείς, τι γνώμη έχετε;