Μια βόλτα στον Ομαλό με τον Μητσοτάκη

Ο αείμνηστος Μητσοτάκης, μετά το 1994, συνήθιζε να κάνει περιπάτους στον Ομαλό. Πάντα λάτρευε τα Λευκά Όρη, τις κρητικές Μαδάρες. Όλη η Κρήτη ήταν μια κραυγή μέσα στην ψυχή του.
Σε ένα απ’ αυτούς του περιπάτους, ο γράφων, μαζί με τον Στέλιο Νικηφοράκη και άλλους δημοσιογράφους, έτυχε να πάει μαζί του.
Ήταν η εποχή που τον είχε ανακηρύξει επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ., ο Μιλτιάδης Έβερτ. Περπατήσαμε στο βουνό.
Ο Μητσοτάκης με μια μαγκούρα, αεικίνητος, αειθαλής, γελαστός.
Ήμουν τότε 27 χρόνων…
Στις σκάλες που ανεβήκαμε, δεν τον προλάβαινα.
“Κουράγιο Στέλιο, λίγο θα περπατήσουμε, και μετά θα κάτσουμε…” είπε στον κ.Νικηφοράκη.
Πράγματι, μετά καθίσαμε για φαγητό, στο Ξυλόσκαλο. Ο Μητσοτάκης, έτρωγε λίγο, έπινε λίγη τσικουδιά, κουβέντιαζε.
Συζητούσε για τα πάντα, με ένα δροσερό, διθυραμβικό τρόπο.
Κάποια στιγμή σηκώθηκε και κάθισε δίπλα μου.
Ο Μητσοτάκης αγαπούσε πολύ, τους Χανιώτες δημοσιογράφους.
Μου έπιασε την κουβέντα και μου είπε: “Θα είσαι πολύ προσεκτικός πάντα· οι πολιτικοί άλλα λένε κι άλλα εννοούν”.