Μετά τις Βρυξέλλες, τι;

Η αντιπαλότητα με την Τουρκία επεκτείνεται σε πολλά επίπεδα και σε κάθε δραστηριότητά της κατανοούμε τις επιδιώξεις της, προσπαθώντας να παρεμποδίσουμε, όσο εξαρτάται απ’ το χέρι μας τις απαράδεκτες επιχειρήσεις της. Μας βλάπτει αναιτίως με το σύμφωνο Τουρκίας – Λιβύης, καταργώντας την Ελληνική ΑΟΖ των νήσων του Αιγαίου του Καστελόριζου και Νότια της Κρήτης, εκβιάζει με τις ροές των μεταναστών στα κοντινότερα προς τα σύνορά της νησιά μας και στον Εβρο και κλείνει τα σύνορά της με το Ιράκ εμποδίζοντας την επιστροφή των Ελλήνων οδηγών με τα φορτηγά τους που είχαν πάει εκεί μέσω Τουρκίας.
Τα γεγονότα στον Εβρο στις Καστανιές θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε θερμό επεισόδιο με άγνωστες συνέπειες, αλλά χάριν της ελληνικής σταθερής αποφυγής προκλήσεων, απεφεύχθη ένα τέτοιο περιστατικό. Παρά τη μη ανταπόδοση της προκλητικότητας οι τουρκικές πιέσεις δεν έχουν τελειωμό και εφευρίσκουν νέους τομείς, που οδηγούν σε ωμούς εκβιασμούς.
Ο Ερντογάν στοχεύει να τουρκοποιήσει το Αιγαίο “φυτεύοντας” μέσα στους πρόσφυγες και μετανάστες πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και Τζιχαντιστές, ενώ οι συστηματικές μεθοδεύσεις του στη Θράκη, στα Σκόπια, στην Αλβανία και στη Βοσνία, που τους βοηθάει διπλωματικά και οικονομικά, περνούν σχεδόν απαρατήρητες απ’ την Ε.Ε. λιγότερο απ’ όσο ανησυχεί ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Πάϊατ, για το ενδεχόμενο κάποιας σύγκρουσης. Το δυσάρεστο είναι, ότι οι πολιτικοί αργούν να επιδείξουν το απαιτούμενο σθένος, που χρειάζεται σε κρίσιμες καταστάσεις για ν’ αντιμετωπίσουν αντικειμενικά τις τουρκικές απειλές.
Δεν φθάνει, που τα φίλα προσκείμενα προς τον Ερντογάν μέσα ενημέρωσης διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις για τα διατρέξαντα στο Εβρο, παραβλέπουν, ότι δεν είναι υπεύθυνοι οι Ελληνες ούτε οι Ευρωπαίοι για το αν οι μετανάστες, ένας αχταρμάς εθνοτήτων και φανατικών θρησκευομένων διέρχονται από 4 έως 5 χώρες κουβαλώντας γυναικόπαιδα μαζί τους για να φθάσουν στην Τουρκία και επιλέγουν να θαλασσοπνίγονται περνώντας στην Ελλάδα για να πάνε σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα.
Αυτοί οι άνθρωποι, που γκρεμίζουν φράχτες στα οριοθετημένα σύνορα της χώρας μας, χρησιμοποιώντας μπουλντόζες, που ασχημονούν, πετούν πέτρες και ρίχνουν χημικά από εκτοξευτήρες εναντίον αστυνομικών, απαιτούν να γίνουν δεκτοί στη χώρα μας και να μην αντιδρά ο ελληνικός λαός; Τούτο δεν συνιστά εχθρική ενέργεια; Αν μείνουν εδώ, ποια θα είναι η στάση τους αργότερα;
Ξαναγυρίζοντας στον Ερντογάν, βλέπουμε, ότι μετά τη συνάντησή του στις Βρυξέλλες με τους προέδρους της Ε. Επιτροπής Φον Λάιεν και του Ε. Συμβουλίου Σάρλ Μισέλ, δεν έλαβε μέρος στην κοινή συνέντευξη Τύπου και ανεχώρησε εκνευρισμένος, γιατί δεν του έδωσαν, φαίνεται, όσα ζήτησε για την επικράτησή του στο Ιντλίμπ, αποφεύγοντας έτσι να απαντήσει σε δημοσιογράφους σε κρίσιμες ερωτήσεις. Πήγε στις Βρυξέλλες για να ζητήσει τροποποιήσεις της συμφωνίας του 2016, αλλά του είπαν να δεχθεί επιστροφή μεταναστών και απ’ τα χερσαία σύνορα και να μεριμνήσει η χώρα του να αποστέλλει ευάλωτους ανθρώπους απ’ ευθείας σε χώρες της Ε.Ε.
Εν τω μεταξύ ζούμε τούτο τον καιρό με το μέτωπο του κορωνοϊού και το πεδίο διεξαγωγής αψιμαχιών στον Εβρο. Και το ένα και το άλλο είναι με πολλές παραμέτρους και δεν εξαντλούνται με δημοσιογραφικούς χαρακτηρισμούς “κρίσιμο” “έκτακτο” κ.λπ. Χρειάζεται κάτι περισσότερο, μακριά απ’ τη δεισιδαιμονία και τις ιδεοληψίες, που παρουσιάζονται στα διαδικτυακά παράθυρα, όχι μόνο από εκφωνητές και πολιτικούς αλλά και από μερικούς καθηγητές που δημιουργούν διλήμματα, ώστε να αδυνατεί κανείς τι να πρωτοπιστέψει!