Η Μαρία, κόρη του διάσημου πολιτικού και στρατιωτικού αρχηγού της Κρητικής επανάστασης του 1770 Γιάννη Δασκαλογιάννη, που το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Βλάχος, γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων.
O πατέρας της είχε εξαιρετική μόρφωση στο εξωτερικό εξαιτίας του ότι ο δικός του πατέρας, ήταν ο πλουσιότερος πλοιοκτήτης των Σφακίων της εποχής εκείνης.
Για την πολλή του μόρφωση, λοιπόν, ο πατέρας της πήρε το όνομα δάσκαλος και στη συνέχεια, Δασκαλογιάννης.
Oταν το 1770 έφτασε στα Σφακιά η είδηση πως ο Ρωσικός στόλος του Ορλώφ, είχε κάμει την εμφάνισή του στα παράλια της Λακωνίας, ο Δασκαλογιάννης που πριν δύο χρόνια, είχε μιλήσει μαζί τους, πίστευε στην βοήθεια της Ορθόδοξης Ρωσίας κι άρχισε αμέσως τις ετοιμασίες. Είπε τα σχέδια του στην κόρη του Μαρία πως θα ξεσηκώσει τους Χριστιανούς για “Ελευθερία ή Θάνατο”. Της είπε επίσης να στήσει αμέσως τον αργαλειό, γιατί πίστευε πως ήταν ταγμένη από το Θεό να υφάνει, να ράψει και να κεντήσει μυστικά, την πρώτη επαναστατική σημαία της Κρήτης.
Ετσι, στις 25 Μαρτίου του ίδιου χρόνου, που ο Δασκαλογιάννης κήρυξε την επανάσταση της Κρήτης, το φλάμπουρο που κέντησε η Μαρία με το σταυρό στη μέση, παραδόθηκε στα χέρια των Σφακιανών αγωνιστών. Όμως, η επανάσταση αυτή υπήρξε η αιματηρότερη, η σκληρότερη και η πλέον δραματική της ιστορίας της Κρήτης. Παρόλες τις προσπάθειες των Σφακιανών, καμιά άλλη από τις περιφέρειες της Κρήτης, δεν επαναστάτησε.
Γι’ αυτό, ο πόλεμος αυτός απέτυχε παρόλο που οι Σφακιανοί, άντρες και γυναίκες, πολέμησαν σαν θηρία.
Κατά τη διάρκεια της μάχης στην Ανώπολη, η Μαρία Δασκαλογιάννη ονομαστή για την ομορφιά της, πιάστηκε αιχμάλωτη κι οδηγήθηκε στον Τούρκο πασά του Ηρακλείου που ήταν διοικητής της Κρήτης Η υπόλοιπη οικογένειά της διασκορπίστηκε για να σωθεί. Μόνο ο πατέρας της έβαλε σκοπό της ζωής του να τη σώσει
Με τη βοήθεια τρίτων, συνομίλησε με τον Τούρκο πασά του Ηρακλείου που του υποσχέθηκε πως, αν και ο ίδιος παραδοθεί, θα συζητήσουν για αμνηστία και ανεξαρτησία των Σφακιών.
Ομως, μόλις παραδόθηκε, χωρίς συζήτηση, ο πασάς έδωσε εντολή να τον γδάρουν ζωντανό και να τον κρεμάσουν στο πεύκο που βρισκόταν στην πλατεία στις Τρεις Καμάρες του Ηρακλείου.
Στη συνέχεια, ο πασάς πάντρεψε την όμορφη Μαρία με τον διερμηνέα του που λεγόταν πως ήταν κρυπτοχριστιανός όπως ήταν πολλοί Τουρκοκρητικοί.
Σε λίγα χρόνια, ο Τούρκος πήρε τη Μαρία και εγκαταστάθηκαν στη Κωνσταντινούπολη, όπου είχε τεράστια περιουσία.
Από την περιουσία αυτή, η Μαρία μάζεψε πολλά χρήματα κι όταν σε λίγα χρόνια πέθανε ο άνδρας της (πολλοί πίστευαν πως αυτή τον σκότωσε), πήγε στην Τήνο κι έγινε καλόγρια.
Εκεί τη βρήκε γριά πια η επανάσταση του 1821.
Όμως, η ηλικία της δεν την εμπόδισε να ξεσηκώσει την επανάσταση στην Κρήτη, όπως θα έκανε κι ο πατέρας της, προσφέροντας όλα της τα χρήματα για να αγοράσει ένας ανιψιός της ένα πολεμικό μπρίκι (πλοίο) και να ενισχύσει των αγώνα.
Και στις 18 Ιουνίου 1821 ένας εγγονός του Δασκαλογιάννη ύψωνε πάλι τη σημαία της Κρητικής επανάστασης στα Σφακιά.
Η Μαρία πέθανε στην Τήνο το 1823 ευχαριστημένη γιατί πρόλαβε να δει ένα μέρος της Ελλάδας ελεύθερο.
Παρόλο που οι πληροφορίες αυτής της ιστοσελίδας ήταν αρκετά ενδιαφέρων, δεν αναφέρει σχεδόν καθόλου τη Μαρία Δασκαλογιάννη ενώ από την περιγραφή μας κάνει να καταλάβουμε ότι μιλάει για τον βίο της. Εγώ, είμαι αρχαιολόγος και κάνω μια έρευνα για την ηρωίδα και έχω περιορισμένο χρόνο. Έχασα αρκετό χρόνο και ότι λεει η περιγραφή θα πρέπει να μιλαέι για την αντίστοιχη ηρωίδα.