Λόγον διδόναι

Ζούμε λοιπόν σε μια κοινωνία γεμάτη αντιφάσεις και ατοπήματα, σε έναν κόσμο από κάθε άποψη απομαγεμένο, με τη μόνη διαφορά ότι ουδείς γνωρίζει σε ποιο νέο αδιέξοδο βρίσκεται. Ενας τόσο μπερδεμένος κόσμος που λανσάρεται ως ο πιο ιδανικός από τους πρεσβευτές της εκάστοτε “ολιγαρχίας”, ένας κόσμος βουτηγμένος στη διαφθορά και στην κερδοσκοπία δεν θα μπορούσε παρά να είναι πολυπροϊοντικός αν με τον όρο αυτό εννοείται ότι ο μόνος στόχος είναι το χρήμα μέσα από την πώληση του καινούργιου.
Ο πολυμοντελικός αυτός κόσμος, που ποντάρει σε αυτή ακριβώς την πολυπληθή επίδειξη νέων υλικών οπτασιών χάριν της χρησιμότητας και αέναης χρηστικότητας στο όνομα του ωμά καινοτόμου προϊόντος και όχι της εκτίμησης για αυτό, η φτωχή σε υποσχέσεις και δεσμεύσεις για έναν πιο δίκαιο κόσμο κοινωνία, αφαιρεί από τον εκάστοτε εμπλεκόμενο στις πολύπλοκες σχέσεις της την δυνατότητα να ασκήσει την ανάλογη κριτική, επειδή ακριβώς έχει κάνει σημαία την μονολιθικότητα και την μαλθακότητα.
Είναι μια συνεχής πρόκληση, ένα διαρκές κρεσέντο ορθολογισμού και δημαγωγίας. Αυτοί όμως που πρέπει στην πραγματικότητα να απολογηθούν είναι οι τιμητές αυτής της παρακμής και όχι αυτοί που αντιστέκονται. Αυτοί που πρέπει «λόγον διδόναι» κατά τους αρχαίους Αθηναίους που ήξεραν πολλά.