Μαραθώνιες οι διαπραγματεύσεις υπουργών με τους εκπροσώπους των δανειστών. Είναι προφανές ότι οι “θεσμοί” ζητούν συνεχώς και περισσότερα ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να σώσει ό,τι σώζεται…
Σαν παιχνίδι ανάμεσα σε δύο παίκτες. Μόνο που ο ένας κρατά κατά μία έννοια τα “κλειδιά” της παγκόσμιας οικονομίας και ο άλλος τα “κλειδιά” μιας χώρας που, παρά τις περί του πρωτογενούς πλεονάσματος, κάθε τρεις και λίγο ανακοινώσεις, κάθε μέρα διαλύεται και περισσότερο. Μέχρι τώρα, πιέζει η μια μεριά, πιέζει και η άλλη και τελικά, πάντα χαμένοι, λιγότερο ή περισσότερο, είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες ενώ η ανεργία κάνει πάρτι.
Υπάρχει “χαραμάδα” ελπίδας;