Σκληρό πόκερ
Σκηνή από το μέλλον
Είναι, πράγματι, πρωτοφανές. Οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο έλεγχος και η δίωξη ενός δημοσίου υπαλλήλου με σημαντικότατη εμπλοκή στην περίοδο της εισόδου στην εποχή των μνημονίων είναι παροιμιώδεις. Ένα ακόμα διαφωτιστικό ευρωπαϊκό επεισόδιο.
Η υπόθεση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κατά την περίοδο 2010-2015 έχει προκαλέσει ουκ ολίγες αντιδράσεις, οι οποίες δε, δεν περιορίζονται ούτε καν στο γεγονός πως για να εξασφαλίσουμε την τελευταία δόση του δανείου απαιτήθηκε η κάλυψη των δικαστικών του εξόδων.
Εσχάτως, στο παιχνίδι έχει μπει έως και ο ευρωπαϊκός τύπος, με σωρεία πλήρως πολιτικοποιημένων δημοσιευμάτων που ανοιχτά παρεμβαίνουν στο έργο της ελληνικής δικαιοσύνης.
Μάλιστα, εχθές, μεγάλη εφημερίδα διεθνούς φήμης δεν δίστασε ακόμα και να κάνει μικροπολιτική ανάλυση στις εξελίξεις, υποστηρίζοντας πως η υπόθεση Γεωργίου έχει στόχο τη δημιουργία προβλήματος στην αντιπολίτευση!
Όποια κι εάν θα είναι η ετυμηγορία της δικαιοσύνης για το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, η εξέλιξη της υπόθεσης προσφέρει ήδη πλήθος χρήσιμων συμπερασμάτων, καθώς και μία… προβολή στο μέλλον, όταν στη θέση του κ. Γεωργίου θα βρίσκεται κάποια πολυεθνική η οποία θα ελέγχεται από την ελληνική δικαιοσύνη.
Έγραφε πριν από λίγες δεκαετίες ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, με άλλην αφορμή αλλά για τα ίδια πρόσωπα, «Σημαδεμένη τράπουλα κάποιος κρατάει στο χέρι, ποιος θα νικήσει ξέρει, κι όλους μας ξεπουλά»…
Καθήμενοι με το ζόρι, δεμένοι θαρρείς στις καρέκλες μας, χρόνια τώρα έχουμε πάψει να αναρωτιόμαστε πως θα ξεμπλέξουμε από αυτή την ανελέητη και αδυσώπητη παρτίδα πόκερ…
********
Τζάκια τέλος
Ζήτω οι φουφούδες
Λένε πως, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας χώρισε με τη δεύτερη σύζυγό του, Πομπηία Σύλλα, είπε το περίφημο «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Εάν, τότε, τον Καίσαρα δεν τον έκαιγε ο φθόνος και η ζήλεια για τη σύζυγό του, ίσως και να προσέθετε μερικές ακόμα απαραίτητες αρετές.
Τα χρόνια πέρασαν, την φράση παρέλαβε ο σοφός λαός και την χρησιμοποιεί κατά κόρον όταν κρίνει το κυβερνητικό έργο, όχι μόνο για τη γυναίκα του Καίσαρα, αλλά συχνά και για τον αδερφό του, τον κουμπάρο του, τον πατέρα του. Ξέρει τι κάνει.
Άλλωστε, είναι η οικογενειοκρατία μνημονιακή υποχρέωση;
********
Παιχνίδια πολέμου
Στο βάθος κήπος
Είτε η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, είτε η ζωή την τέχνη, ένα είναι το σίγουρο. Ο Τραμπ μας… δουλεύει. Και φαίνεται από εδώ μέχρι την Κορέα.
Καταρχάς, τα μαθήματα που δίνει η Ιστορία από το έργο προκατόχων του είναι εξόχως διδακτικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που Πρόεδροι σε κρίση ξεκίνησαν κάποιον πόλεμο για να σώσουν την… ανθρωπότητα, τη στιγμή –συνήθως- που κάποιο σκάνδαλο βάραινε το όνομά τους.
Στην περίπτωση του σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ, το σκάνδαλο δεν είναι ένα. Οι αποκαλύψεις πέφτουν βροχή, τα στελέχη του εκτίθενται και αντικαθιστώνται το ένα μετά το άλλο και η κυβέρνηση του παραπαίει. Όμως αυτός δεν είναι λόγος ανακούφισης. Το κάθε άλλο.
Όλο και περισσότεροι πλέον, πολίτες των ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο αντιλαμβάνονται πόσο βαθιά έχουμε μπλέξει. Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, να βλέπουμε ακόμα ένα κακόγουστο σόου…
*λωτοφάγος
