Τουρκικές διασκευές
Η Κύπρος στη Μέση Ανατολή
Η εβδομάδα που τρέχει και η επόμενη, τουλάχιστον βάση προγράμματος, θα κουβαλάνε στην πλάτη τους τις διαβουλεύσεις για το Κυπριακό. Όπως πάντα, οι εξελίξεις αναγκάζουν άπαντες να τρέχουν από πίσω τους.
Την ώρα που ο πρόεδρος Ερντογάν ανοίγει το ένα μετά το άλλο τα μέτωπα, και θολώνει όλο και περισσότερο τον «ευρωπαϊκό χαρακτήρα» της Τουρκίας, προκαλεί, πράγματι, έκπληξη το κατά πόσο κάποιος μπορεί να είναι αισιόδοξος για τη «λύση του Κυπριακού».
Έτσι κι αλλιώς, γνωρίζουμε στη χώρα εδώ και δεκαετίες πως η Τουρκία δεν έχει διστάσει, ουκ ολίγες φορές, να χρησιμοποιήσει τα εθνικά ζητήματα στο πεδίο της ευρωτουρκικής μικροπολιτικής. Σήμερα, αυτό γίνεται πιο ξεκάθαρο από ποτέ.
Όπως ξεκάθαρο, τουλάχιστον επικοινωνιακά, έχει γίνει πως η νέα αμερικάνικη διοίκηση θαυμάζει… τα μάλα τον πρόεδρο Ερντογάν. Και ο Ερντογάν το γνωρίζει. Και η ελληνική κυβέρνηση το γνωρίζει.
Τα σημάδια δείχνουν πως, εάν πρόκειται για κάποια λύση που θα εγκρίνει ο Τούρκος πρόεδρος, λογικά δεν θα είναι προς το συμφέρον της ελληνοκυπριακής πλευράς. Ή μήπως πιστεύει κανείς πως δεν θα εκμεταλλευτεί το γεμισμένο όπλο της Συρίας;
Ας τα έχουμε όλα τα παραπάνω υπόψη πριν ξεσπάσουμε, πάλι, σε πανηγυρισμούς ή γιουχαΐσματα…
********
Ηθικό δίδαγμα
Το δίκιο δεν αρκεί
Το δημοσίευμα της εφημερίδας Guardian και οι αντιδράσεις, έδειξαν και απέδειξαν για ακόμα μία φορά γιατί τόσα χρόνια βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην κρίση και δεν λέμε να βγούμε. Πράγματι, κάθε πρωταγωνιστής και… κομπάρσος της ιστορίας έχει τη σημασία του.
Όταν από το 2010, ειδικά, και έπειτα η δημόσια Υγεία αποδομείται επί σειρά ετών και μνημονιακών νόμων και περικοπών, ένα δημοσίευμα σαν της βρετανικής εφημερίδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμα και θαύμα.
Είναι γεγονός πως όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν εξυπηρέτησαν επαρκώς τους στόχους των μνημονίων που ήταν η αποδόμηση της δημόσιας Υγείας, προς τέρψιν της ιδιωτικής.
Όπως επίσης, είναι γεγονός πως για πολλά χρόνια γινόταν τεράστιο πάρτι στον χώρο της δημόσιας Υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων. Άλλωστε, η υπόθεση των ημερών της πολυεθνικής φαρμακευτικής που ελέγχεται από τις ΗΠΑ για μίζες, μαρτυρά πως η… γιορτή για κάποιους δεν τελείωσε ποτέ.
Καλό και ηθικό θα ήταν, η εφημερίδα, να παρέθετε στοιχεία για την σημερινή διακυβέρνηση στο χώρο της Υγείας πριν κατηγορήσει αυτή την κυβέρνηση για πράγματα που έκαναν οι προηγούμενες.
Όχι τόσο επειδή αδικεί τη σημερινή, όσο επειδή με αυτόν τον τρόπο «ξεπλένει» τις προηγούμενες. Που δεν τις ξεπλένει ούτε ο… Νιαγάρας!
Αλλά σε κάθε περίπτωση, όσο μεροληπτικό και να εμφανίζεται ένα δημοσίευμα του διεθνούς ή του εγχώριου τύπου, και όσο «άδικη» κριτική και να δέχεται, η θέση στην κυβέρνηση ενέχει και σημαντικές ευθύνες. Έργων, αλλά και λόγων.
Το «δίκιο» είναι πολύ σημαντικό και δυσεύρετο, για το χάνει κάποιος με τόσο ευτελή τρόπο…
*********
Τερατούργημα
Ευρωπαϊκότατο
Την Τρίτη, στον Έβρο, μετανάστης πέθανε από υποθερμία. Στη Βουλγαρία, πριν δύο ημέρες, μία ακόμη μετανάστρια βρέθηκε νεκρή από το κρύο. Στην Πάτρα, πληροφορίες κάνουν λόγο για απεργία πείνας τουλάχιστον 150 προσφύγων για τις συνθήκες διαβίωσης.
Όχι πριν πολύ καιρό, «εξεγέρσεις» έγιναν σε αρκετά στρατόπεδα μεταναστών, ενώ στη Μόρια της Λέσβου, ακόμα και παιδί έχασε τη ζωή του εξαιτίας των απάνθρωπων συνθηκών.
Ο χειμώνας βαθαίνει, το κρύο στη χώρα χειροτερεύει, και μερικές δεκάδες, τουλάχιστον, πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται ακόμα σε καταυλισμούς. Και θα βρίσκονται για πολύ ακόμα.
Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνει κανείς κοιτώντας προς βορρά, εκεί όπου οι Γερμανοί, επί παραδείγματι, πιέζουν για ποσόστωση μεταναστών. Την ίδια ώρα που πολλές χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζουν να μην δέχονται πρόσφυγες στα εδάφη τους.
Συνηθίζουμε… Συνηθίζουμε το πρόσωπο του τέρατος, που μπορεί ο νους του να εδράζεται σε βορειοευρωπαϊκές χώρες, έξω από τη σφαίρα επιρροής μας, όμως το σώμα του πατά στην περιοχή μας.
Εκεί που επιρροή έχουμε. Και ένας να σωθεί, αξίζει να κάνεις κάτι…
*λωτοφάγος
