Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Μερκελικό λίφτινγκ – Ανεστραμμένη εικόνα
Η ανακοίνωση του Φρανσουά Ολάντ ότι δεν θα διεκδικήσει δεύτερη προεδρία στις ερχόμενες γαλλικές εκλογές, επιβεβαιώνει για ακόμα μία φορά το αδιέξοδο στο οποίο έχει έρθει πολιτικά, τόσο η Ευρωπαϊκή Eνωση, όσο και οι εθνικές κυβερνήσεις που πιστά εφαρμόζουν το δόγμα της.
Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που η έλευση του Ολάντ στο ευρωπαϊκό προσκήνιο “πουλιόταν” από τους τότε θιασώτες της Κεντροαριστεράς εδώ στην Ελλάδα και όχι μόνο, ως ευκαιρία για να ανατραπεί η δόλια νεοφιλελεύθερη πολιτική της Μέρκελ.
Τεσσεράμισι χρόνια μετά, ο Ολάντ μοιάζει στην κυριολεξία με μία στημένη λεμονόκουπα, η οποία σύντομα θα βρεθεί πεταμένη σε μιαν άκρη. Και όχι μόνο αυτό.
Την ώρα που ο Ολάντ αποχωρεί, η πολιτική της Μέρκελ, με κάποιον… μαγικό τρόπο έχει διαχωριστεί από την πολιτικό Μέρκελ, που ακόμα προβάλλεται ως οραματική ηγέτιδα που ετοιμάζεται για την τέταρτη θητεία της. Λες και η παρουσία του Ολάντ τόσα χρόνια στο πλάι της, της έδωσε περαιτέρω πολιτικό χρόνο ζωής.
Αντί να λειτουργήσει ως το περίφημο «τοίχος της Κεντροαριστεράς» που θα υψωνόταν απέναντι στο δόγμα της λιτότητας…
********
Ιταλικός αυτόχειρας – Το τέλος των ψευδαισθήσεων
Κοιτάζοντας την κατάσταση στην Ιταλία, τα συμπεράσματα εν όψει του αυριανού δημοψηφίσματος για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα είναι ακόμα χειρότερα.
Ενας άλλος, μοντέρνος, φέρελπις της κεντροαριστεράς, ο Ματέο Ρέντσι, κινδυνεύει να συντριβεί εξαιτίας της ίδιας εθελοτυφλίας. Το γεγονός πως ο Ρέντσι αποτελεί τον τρίτο κατά σειρά διορισμένο πρωθυπουργό της Ιταλίας, ουδόλως εμπόδισε την εγχώρια και ευρωπαϊκή αποκαλούμενη «κεντροαριστερά», να τον θεωρήσει ως τον επόμενο ήρωά της.
Και το αίσθημα αυτό ήταν τόσο έντονο, που οδήγησε τον μη εκλεγμένο Ρέντσι να συνδέσει το δημοψήφισμα για το Σύνταγμα με την ίδια την πολιτική του επιβίωση. Ετσι, ακόμα κι εάν σήμερα απειλεί με άμεση παραίτηση-τροπή σε φυγή τους Ιταλούς, αυτοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να ψηφίσουν αντίθετα στο δημοψήφισμα.
Βέβαια, ακόμα και εάν τελικά του κάνουν το “χατίρι” και επικρατήσει το “Ναι”, το μήνυμα έχει σταλεί. Η κατάσταση για όλο και περισσότερους πολίτες στην Ευρώπη είναι πλέον τέτοια, που οι συνταγές του παρελθόντος απλώς δεν δουλεύουν. Εκείνο που δουλεύει πια για όλους, είναι το ένστικτο της προσωπικής επιβίωσης. Και εκεί, σε αυτό το σημείο, σε όλη την Ευρώπη, άλλοι παίρνουν θέση δίπλα στους πιο αδύναμους, και άλλοι απέναντί τους.
Ετσι, οι πιθανότητες το φως στην άκρη του ευρωπαϊκού τούνελ να είναι του γαλάζιου και καθαρού ουρανού, είναι παρόμοιες με αυτές που το θέλουν να είναι τα μεγάλα φώτα ενός τρένου.
Ισως και αισθητά λιγότερες…
********
Νέα από το μέτωπο – Μαύρα και άραχνα
Το γεγονός ότι στο πανί στις διαπραγματεύσεις προβάλλεται θρίλερ δεν είναι καν πρωτότυπο. Στα χρόνια αυτά της κρίσης, οι ταινίες τρόμου αποτελούν για την εκάστοτε κυβέρνηση ό,τι κάποτε οι σαπουνόπερες για την ελληνική τηλεόραση. Για αρκετούς από τους ξένους που έχουν επισκεφτεί τη χώρα τα τελευταία χρόνια, και έχουν δει από κοντά πώς λειτουργεί η ελληνική κοινωνία και πώς έχει ενσωματώσει αυτή την αβεβαιότητα που της έχει επιβληθεί, οι Ελληνες θεωρούνται για αυτούς ως, καθ’ υπερβολήν, ειδικοί στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Κι όμως, περισσότερο από μία δεκαετία μετά το επίσημο ξέσπασμα του οικονομικού πολέμου στη χώρα μας, αδυνατούμε να βρούμε τα όπλα με τα οποία η αντίστασή μας θα είναι ουσιαστική.
Και είναι τόσο θλιβερό, και συνάμα αφελές, το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να συμφωνήσουμε σε ένα έστω οικονομικό όπλο.
********
Οι συμπέθεροι από τα Τίρανα – Οι γείτονες από την Αγκυρα
Μέσα σε αυτό το ζοφερό οικονομικό σκηνικό, η κλιμάκωση των προκλήσεων από τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Αλβανίας αναβαθμίζει την κατάσταση από δύσκολη σε επικίνδυνη.
Και αυτό διότι ανεξαρτήτως των κινδύνων που διατρέχει η ίδια η Ευρώπη από τέτοιες εξελίξεις, ο κίνδυνος να βρεθεί σε ένα ανεξέλεγκτο χάος η χώρα με κύρια ευθύνη των εταίρων μας, και δευτερευόντως όλων των κυβερνήσεων που τους υπηρέτησαν τυφλά, προκαλεί ίλιγγο.
Και για ακόμα μία φορά, νερό γάργαρο ποτίζει το δέντρο της ακροδεξιάς…
*λωτοφάγος