GILBERT, ACHCAR,
Εκδόσεις ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ
Μετάφραση: ΣΙΣΣΥ ΒΩΒΟΥ
Επιστημονική επιμέλεια: ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΜΠΑΖΟΣ
Μια συγγραφή που «ανατρέπει την παραδοσιακή οπτική του ανοίγει λεωφόρους κατανόησης (Howrd zinm). Αλλά και το σημαντικό σχόλιο της ΜΟΝΤ ΔΗΠΛΟΜΑΤΙΚ λέει. To πιο δυναμικό και αυστηρό κείμενο που μπορεί να διαβάσει κανείς για τον ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΙΡΑΚ.
Eνας πόλεμος εισβολής και κατοχής που οδήγησε σε ανοιχτές εκδηλώσεις της Νέας Βαρβαρότητας τόσο από επιτιθέμενους, όσο και από τους αντιστεκόμενους με τις δικές τους βαρβαρότητες οι οποίες στη συνέχεια, ως σήμερα, έγιναν υπερβαρβαρότητες σε όλη αυτή την βασανισμένη περιοχή του κόσμου. Η οποία μέσα από την παγκοσμιοποίηση της αγοράς «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΕΙ» τη Νέα Τάξη της υπέρ εκμετάλλευσης που δημιουργεί και επιβάλλει τη Νέα κατατρομοκράτηση και ανελευθερία, αδικία και Δημοκρατικοφανή σύγχρονη ΥΠΕΡ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Για να γιορτάζουμε την εργατική πρωτομαγιά με αντεργατική ΜΑΝΙΑ και την ανοιξιάτικη χαρά με δραματική λύπη, για την ελληνική δυστυχία, που αυξάνεται τόσο στη χώρα μας όσο και σε τόσες άλλες χώρες.
ΔΙΠΛΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Στη «ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΩΝ» αναφέρεται μέσα στη δημιουργία της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, στο βιβλίο του ο Gilbert Achcar. Αυτός διδάσκει πολιτική και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Παρίσι 8. Είναι ο συγγραφέας αρκετών βιβλίων για τη σύγχρονη πολιτική ενώ είναι τακτικός συνεργάτης της παρισινής εφημερίδας «Le Monde diplomatique» καθώς και πολλών ηλεκτρονικών σελίδων που αφορούν σε γενικά πολιτικά ζητήματα ή θέματα της Μέσης Ανατολής.
Το βιβλίο του με τον τίτλο: «Σύγκρουση Βαρβαροτήτων» αμφισβητεί την θέση του καθηγητή του Χάρβαρντ Χάντιγκτον, ο οποίος από το 1992 είχε τιτλοφορήσει το δικό του βιβλίο με τον τίτλο «ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ». Ένα βιβλίο που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
ΔΕΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ
Ο Ασκάρ στο δικό του βιβλίο αναπτύσσει την ΑΝΤΙ-ΘΕΣΗ ό,τι «οι συγκρούσεις των οποίων είμαστε μάρτυρες δεν αντιπαραθέτουν πολιτισμούς, αλλά τις σκοτεινές πλευρές τους». Γιατί, κατά την άποψή του κάθε πολιτισμός παράγει μια συγκεκριμένη μορφή βαρβαρότητας, που τείνει να γίνει καταλυτική σε περιόδους κρίσης.
Όπως, π.χ. η διακυβέρνηση Μπους (ο νεώτερος) δεν αντιπροσωπεύει τις αξίες του «Δυτικού Πολιτισμού», ούτε και ο ισλαμικός φανατισμός του είδους Αλ Κάϊντα εκπροσωπεί τον «Ισλαμικό Πολιτισμό». Με τη σύγκρουση μεταξύ τους να είναι «μια Σύγκρουση Βαρβαροτήτων» στην οποία ο κύριος ένοχος παραμένει ο ισχυρότερος….
Για να τονίσει ότι «ο πόλεμος εισβολής στο Ιράκ, και η ταυτόχρονη κατοχή του, οδήγησε σε ανοιχτές εκδηλώσεις της δυτικής βαρβαρότητας. Με πιο εντυπωσιακή εκδήλωσή της τα βασανιστήρια στο Αμπου Γκραϊμπ, που αναπόφευκτα εξέθρεψε την φανατική ισλαμική βαρβαρότητα καθώς και άλλες.
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΜΕ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πριν προχωρήσουμε στην αναφορά των περιεχομένων αυτού του ενδιαφέροντος βιβλίου και στα ιδιαίτερα σημεία και στις σημασίες τους παραθέτουμε τρεις διεθνούς εγκυρότητας κρίσεις γι’ αυτό το βιβλίο:
α) Νοαμ Τσομσκι είπε: «αυτή η διερεύνηση για το πιθανό σχήμα που θα λάβουν οι εξελίξεις είναι ψύχραιμη, ανυποχώρητη. Με βαθιά γνώση γεμάτη προκλητική διορατικότητα και νουνεχείς αναλύσεις».
β) Howard Zinn: «ανατρέπει την παραδοσιακή οπτική και ανοίγει λεωφόρους».
γ) Μοντ Ντιπλοματικ: «Το πιο δυναμικό και αυστηρό κείμενο που μπορεί να διαβάσει κανείς γι’ αυτό τον πόλεμο». Για να αναφερθεί στο εκδοτικό σημείωμα ότι: «οι βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου του 2005 στο Λονδίνο αναβίωσαν τις πυρετώδεις συζητήσεις που έγιναν μετά την 1η Σεπτεμβρίου του 2001. Όμως, ποια ήταν η σχέση τους, με την εξωτερική πολιτική και πολεμική του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ;
ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Τότε ολόκληρη η ανθρωπότητα έζησε τις με κάθε τρόπο δημιουργηθείσες εντυπώσεις για όλων των ειδών τις επικίνδυνες καταστάσεις κατά Ευρώπης Αμερικής από χημικά όπλα κ.λπ. από την πλευρά του Σαντάμ Χουσείν που ήταν δημιούργημα της Δυτικής Γεωστρατηγικής σκοπιμότητας για τα μεγάλα ενεργειακά της συμφέροντα και επικυριαρχία. Για να αποδειχθούν στο τέλος ανυπόστατες αυτές οι μηχανορραφίες οι οποίες, βασικά, αποσκοπούσαν να πείσουν την Διεθνή Κοινή Γνώμη ότι οι Μπους-Μπλερ κ.λπ. είχαν δίκιο. Για να επέμβουν στο Ιράκ σ’ ένα πόλεμο απέραντης καταστροφής και κατοχής μιας ιστορικής χώρας του ανατολικού πολιτισμού…
Τώρα, 15 σχεδόν χρόνια μετά τον πόλεμο στο ΙΡΑΚ και την μεγάλη κρίση που δημιουργήθηκε βρισκόμαστε, πάλι, σε μια νέα πολύπλευρη, γενικευμένη κρίση, του πολιτισμού. Με σύγκρουση βαρβαροτήτων από ανατολή και δύση. Με ευθύνες όλων των πολιτικο-στρατιωτικών δυνάμεων για την τρομοκρατία και την ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΑΠΟΙΚΙΑΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ
Για να γράψει ο επιστημονικός επιμελητής της ελληνικής μετάφρασης και κυκλοφορίας από τις εκδόσεις ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ, 2006, ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΜΠΑΖΟΣ, του βιβλίου «ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΩΝ στο ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ κείμενό του με τίτλο: Η ΝΕΑ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ και τα εξής:
«Από τότε που χριστιανός αρχιεπίσκοπος έκαψε τα αραβικά συγγράμματα της βιβλιοθήκης της Γρανάδας «εν έτη Κυρίου 1499». Οπότε ο «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΣ» χριστιανικός μας κόσμος στερεί τα φώτα στον μουσουλμανικό, οι μουσουλμάνοι μαχητές επιτίθενται με το σπαθί στο χέρι και με την πολεμική κραυγή: ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ, ο Αλλάχ, και ο ΜΩΑΜΕΘ είναι ο προφήτης του! άλλοτε καβάλα σε πολεμικά άλογα, και τώρα στο τιμόνι των αεροπλάνων της γραμμής… Με το θυμό της Νέμεσης να μην ξεσπά μόνη ενάντια στους επίδοξους αυτοκράτορες του σύγχρονου κόσμου. Αλλά ξεσπά και ενάντια στους πληθυσμούς των αυτοκρατορικών μητροπόλεων, που έχει κόστος – σε ανθρώπινες ζωές εγκαινιάζοντας μια νέα γενικευμένη επίθεση ενάντια στα δημοκρατικά κεκτημένα.
ΤΟ ΠΑΝΟΠΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΕΝΘΑΜ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ
Μέσα σ’ αυτή την παγκόσμια σύγχρονη κρίση το ΠΑΝΟΠΤΙΚΟ του ΜΠΕΝΘΑΜ ποτέ δεν ήταν τόσο επίκαιρο γιατί δεν εφαρμόζεται μόνο στο Γκουαντάναμο, αλλά εξαπλώνεται σιγά-σιγά στην κοινωνία ολόκληρη.
Με τους μαθητευόμενους μάγους που μας κυβερνούν να ΑΝΑΙΡΟΥΝ στις χώρες τους αυτό που υποτίθεται πως θέλουν να επιβάλλουν στις χώρες που κατακτούν. Για να διερωτηθεί στην τελευταία γραμμή του κειμένου του ο επιστημονικός επιμελητής του βιβλίου, λέγοντας «Σύγκρουση πολιτισμών», λοιπόν, ή «σύγκρουση βαρβαροτήτων». Για να είναι η απάντηση της μέγιστης πλειοψηφίας των Δημοκρατικών πολιτών, του κόσμου ότι ζούμε σε μια φρικτώδη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΩΝ.
Με μεγάλη ΕΥΘΥΝΗ, κατά τη γνώμη μας, της Δύσης, αλλά και της Τζιχαντικής ανατολής.
ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ
Στο βιβλίο του Gilbert Achcar «Σύγκρουση Βαρβαροτήτων», με υπότιτλο: Η δημιουργία της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική λίστα των περιεχομένων του κρίνονται οι πολλαπλές πολεμικές, οικονομικές και κοινωνικές επιθετικότητες της δύσης κατά ανατολής. Καθώς και αντίστροφα. Όπου, αναλύονται οι δραματικές συνέπειές τους.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ
Κλείνοντας το σημερινό μας κείμενο, με χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τον ΕΠΙΛΟΓΟ, θα συνεχίσουμε με ένα ακόμα κείμενο με τις θέσεις του συγγραφέα από το 4ο κεφάλαιο του βιβλίου του με τίτλο «Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ» – ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ.
Αλλά με ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό κείμενο από τον επίλογο με τίτλο: Ο ΛΕΒΙΑΘΑΝ και οι πρόεδροι. Δύο αντιλήψεις για την παγκόσμια τάξη και τις ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ.
Υπάρχει και η συνέντευξη του Gilbert Achcar στην Geraldine GOLLOTI 28 Ιουλίου 2006 ΙΙ manifesto. Σ’ αυτή την συνέντευξη ο Achcar αναφέρεται στον Ευρωφασισμό κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, λέγοντας: «αυτή τη χρονική περίοδο ο φασισμός ήταν ένα εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε από το μεγάλο κεφάλαιο εναντίον των εργατών, ενώ στις περισσότερες χώρες όπου αναπτύσσεται ο ΙΣΛΑΜΙΚΟΣ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟΣ δυστυχώς δεν υπάρχει αγωνιζόμενο κίνημα.
ΣΥΝΕΧΗΣ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ
Για να προσθέσει, ακόμα, ότι ο ισλαμικός Φονταμενταλισμός, αποτελεί μια διαστρεβλωμένη έκφραση της πικρίας των πληθυσμών και των μαζών ενάντια στην ξένη ιμπεριαλιστική καταπίεση, ενάντια στον τοπικό δεσποτισμό και, επίσης ενάντια στην οικονομική τους κατάσταση….
Στην εισαγωγή του με τίτλο: «από τη μια 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ γράφει και τα εξής: «Σ’ έναν κόσμο όπου η ανισότητα αυξάνεται αμείλικτα (για αυτή την καταστροφική ανισότητα γράφω συνεχώς στα άρθρα μου εδώ και 25 χρόνια στα Χανιώτικα ΝΕΑ») κυριαρχεί στους κόλπους κάθε κοινωνίας, όπως και μεταξύ των εθνών.
Με μια διπλή βαρβαρότητα. Με την ανισότητα από την πλευρά αυτών που την επιβάλλουν να (είναι σε μεγαλύτερη έκταση και σκληρότητα σήμερα). Αλλά και από την άλλη πλευρά η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ να είναι απειλή του τρόμου. Για να επικρατήσει «Ο ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ» σε μια πλανητική βεντέτα. Με τις δύο πλευρές να διακηρύσσουν ότι δεν θα αποστούν κανενός μέσου, στον πόλεμο τους για την αμοιβαία εξόντωση.
