ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ότι, και η δεύτερη μεγάλη παλλαϊκή συγκέντρωση/συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για το “Μακεδονικό” στην Αθήνα, θα έχει τις ανάλογες εκτιμήσεις και αποτιμήσεις από την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους ξένους.
ΠΑΝΤΑ ένα είναι το ζητούμενο: η εθνική ενότητα. Την εξέφρασε ξεκάθαρα ο κεντρικός ομιλητής της συγκέντωσης στο Σύνταγμα (3-2-18), ο Μίκης θεοδωράκης. Είπε: «Πιστεύω απόλυτα αυτό το μεγάλο πρόβλημα (το Σκοπιανό) θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Και πιστεύω απόλυτα ότι είμαστε ενωμένοι, γιατί ανεξάρτητα απ’ τις διαφωνίες μας, είμαστε πατριώτες».
ΠΟΙΟΣ να διαφωνήσει με τις παραινέσεις ενός αγωνιστή και παγκόσμια γνωστού καλλιτέχνη; Η αλήθεια είναι ότι οι Σκοπιανοί μπορεί να επιθυμούν διακαώς να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όμως αυτή τους η επιθμία «περνάει» από την Αθήνα. Οι δε ιθύνοντες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν μια τέτοια ένταξη να γίνει σε βάρος της σταθερότητας της περιοχής. Σταθερότητα που την εξασφαλίζει μόνο η χώρα μας, τόσο με την γεωπολιτική θέση που κατέχει, όσο και με την ομοιογένεια των κατοίκων της. Αυτά τα στοιχεία οφείλει να προτάξει η κυβέρνηση, ώστε να πιέσει για μια «λογικά αποδεκτή» λύση του Σκοπιανού προβλήματος.
ΕΞΑΛΛΟΥ, μια κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα θα δυναμίτιζε την περιοχή, κάτι που φυσικά δεν είναι στις επιδιώξεις ούτε της ΕΕ και των ΗΠΑ, ούτε καν της Ρωσίας.
ΜΕΤΑ, λοιπόν, και το δεύτερο ογκώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα, το πιθανότερο είναι πως θα δούμε το Σκοπιανό ζήτημα, αν δεν κάνουν οι γείτονές μας διορθωτικές κινήσεις στο αλυτρωτισμό που εμπεριέχεται στο Σύνταγμά τους, να παραπέμπεται στο μέλλον. Με τις δύο πλευρές να καλούνται να διαχειριστούν πολιτικά το όποιο κόστος προκύψει έτσι, καθώς σήμερα ούτε η κοινή γνώμη των δυο χωρών έχει προετοιμαστεί κατάλληλα ούτε και τα Κοινοβούλιά τους.
ΔΕΝ αρκούν δυστυχώς οι καλές προθέσεις, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες.
