Oσες προσπάθειες αλλαγών και μεταρρυθμίσεων κι αν έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, έγιναν σε ένα περιβάλλον σύγκρουσης με τις ακατανόητες απαιτήσεις της τρόικας.
Ευθύς εξ’ αρχής δεν ετέθη με ευθύνη το ζήτημα στους πολίτες, δεν κατανόησαν το διακύβευμα, το εγχείρημα αλλοιώθηκε από τον φόβο και τις ακατανόητες προσταγές των δανειστών.
Καμιά πολιτισμένη κοινωνία δεν συναινεί σε αλλαγές με το καμουτσίκι…
Διότι από τη μια διεκτείνετο το όποιο πλέγμα μεταρρυθμιστικών αλλαγών και από την άλλη σκιάζετο η πραγματικότητα από τη βίαιη απώλεια εισοδημάτων.
Καταλαβαίνετε έτσι ότι η όποια προσπάθεια χανόταν μέσα σε ένα σκηνικό σύγκρουσης.
Δικαίως αντιδρούσε η κοινωνία αφού οι αλλαγές ήταν μακριά από το προφίλ της ελληνικής οικονομίας, το κοινωνικό γίγνεσθαι, τις ίδιες τις απαιτήσεις της συγκυρίας.
Πού αλλού συνέβη στην Ευρώπη αυτό;
Με βίαιες προσαρμογές κάνει τώρα μεταρρυθμίσεις η Γαλλία και η Ιταλία;
Οι πολίτες έμφοβοι, οι κυβερνήσεις παραπαίουσες, οι δανειστές με ύφος e-mail…
Τίποτα έτσι δεν προχωρά.
Στάχτη στα μάτια μας έριχναν.
Κρίμα.
Eμφοβοι μπροστά στις αλλαγές
Δημοφιλή άρθρα
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Οι περισσότεροι Έλληνες κατανόησαν το διακύβευμα, συνέχεια τους το βροντούν οι κυβερνώντες στο κεφάλι. Αλλά να περάσεις ριζικές μεταρρυθμίσεις σε μια χώρα που χρεοκόπησε γιατί κράτος και πολίτες ζούσαν πολύ πάνω από τις δυνατότητες τους, πως μπορεί να γίνει χωρίς συγκρούσεις, με όλους αυτούς που τώρα ξεβολεύονται και με τους πολλούς που ζούνε τις συνέπειες της χρεοκοπίας; Με ποιο συναινετικό τρόπο, για παράδειγμα, θα έπρεπε να πει κανείς σε κάποιον υπάλληλο: Τέρμα η σύνταξη με τα 50! Ή σε έναν αστυνομικό που μπήκε στα 45 στην σύνταξη, πως δεν θα παίρνει πια 3000 ευρώ; Πως θα πεις στον εργαζώμενο φιλικά πως σε μια χώρα που πτώχευσε και δανείζεται εκτος αγορών οι μισθοί θα μειωθούν; Λέτε, πως καμία κοινωνία δεν συναινεί σε αλλαγές με το καμουτσίκι. Η αλήθεια είναι, πως κανείς δεν συναινεί με αλλαγές που τον ζημιώνουν προσωπικά, σε ό,τι άλλο δεν έχει πρόβλημα να συναινέσει. Ζούσαμε σε μια τρελή χώρα που ούτε σε 1000 χρόνια δεν θ’ άλλαζε αν δεν χρεοκοπούσε. Ούτε άτομα ούτε νοοτροπίες λαών αλλάζουν αν δεν τους πιέσει η πραγματικότητα- η οποία είναι βέβαια το απόλυτο καμουτσίκι.