Αυστηρά προσηλωμένη στο περιεχόμενο του βιβλίου και με μεγάλη έμφαση στα δύο σκέλη του κατηγορητηρίου, το εξυβριστικό περιεχόμενο αλλά και την άρνηση εγκλημάτων ναζισμού σε βάρος του Κρητικού λαού, συνεχίστηκε χθες με αμείωτο ενδιαφέρον η πολύκροτη δίκη για το βιβλίο του καθηγητή Ρίχτερ για τη Μάχη της Κρήτης, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνου.
Με αυξημένα αστυνομικά μέτρα συνεχίστηκε η εκδίκαση της υπόθεσης, παρουσία του συνηγόρου υπεράσπισης του καθηγητή Ρίχτερ κ. Αναγνωστόπουλου, χωρίς ωστόσο να γίνει γνωστό αν ο ίδιος ο Γερμανός ιστορικός, θα ανταποκριθεί στην πρόσκληση του δικαστηρίου, προκειμένου να παραστεί στην δίκη, έστω για την απολογία του, μια παρουσία που μάλιστα κρίθηκε απαραίτητη για την εξέλιξη της υπόθεσης. Παρόντες όμως ήταν οι καθηγητές του τμήματος πολιτικής επιστήμης του Π.Κ που συμμετείχαν στην αρχική φάση της διαδικασίας αναγόρευσης του Γερμανού καθηγητή σε επίτιμο διδάκτορα εκ των οποίων κατέθεσαν συνολικά τέσσερις.
«ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΙ» ΑΡΚΕΤΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
Στη χθεσινή ακροαματική διαδικασία τέσσερις καθηγητές του τμήματος πολιτικής επιστήμης που συμμετείχαν στο πρώτο σκέλος της αναγόρευσης του καθηγητή Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα, κατέθεσαν ενώπιον του δικαστηρίου που διερευνά, όπως έχει γίνει γνωστό τα κριτήρια με τα οποία αποφασίστηκε από το εν λόγω τμήμα του Π.Κ να απονεμηθεί στον καθηγητή Ρίχτερ ο συγκεκριμένος τίτλος. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς βρέθηκαν …“αδιάβαστοι” καθώς παραδέχτηκαν πως όταν προτάθηκε να απονεμηθεί ο τίτλος στον καθηγητή Ρίχτερ δεν γνώριζαν το περιεχόμενο του βιβλίου του για τη Μάχη της Κρήτης. Πρώτη κατέθεσε η καθηγήτρια κα Μαρία Βλαχάδη η οποία ανέφερε πως συμμετείχε στην πρώτη φάση της συνέλευσης για την αναγόρευση και ανέφερε πως έγιναν γενικές αναφορές στον καθηγητή Ρίχτερ ως επιστήμονα ενώ είδαν και ένα μικρό βιογραφικό του, το οποίο πέρασε απ’ όλους τους καθηγητές που ήταν παρόντες με μια γραπτή και προφορική εισήγηση. Ενα από τα βασικά ερωτήματα σε σχέση με την αναγόρευση, τέθηκαν στην κα Βλαχάδη και αφορά το γεγονός ότι ένας ιστορικός που έχει γράψει ιστορία προτείνεται για αναγόρευση στο τμήμα πολιτικής επιστήμης. Η κα Βλαχάδη ανέφερε πως αυτό δεν τέθηκε ως ζήτημα και δεν έγιναν συγκεκριμένες αναφορές. Σε ερώτημα της έδρας για το μέτρο που έστω και ηθικά θα πρέπει να τηρεί ένα ακαδημαϊκό έργο, η κα Βλαχάδη ανέφερε πως ακαδημαϊκά κάποιος μπορεί να καταγράψει γεγονότα με συγκεκριμένο τρόπο ενώ κατέληξε πως δεν συμμετείχε η ίδια στην Β’ φάση της διαδικασίας αναγόρευσης.
Στη συνέχεια κλήθηκε να εξεταστεί ο καθηγητής κ. Διονύσης Γράβαρης που απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, ανέφερε πως παρόλο που έχει διαβάσει προηγούμενα βιβλία, δεν είχε διαβάσει το συγκεκριμένο και τόνισε πως στη συνέλευση που έγινε για την αναγόρευσή του δεν έγινε ανάλυση του έργου του αλλά κρίθηκε με βάση το συνολικό βιογραφικό του και όχι το περιεχόμενο του συγκεκριμένου έργου. Ο κ. Γράβαρης ανέφερε μάλιστα πως ο καθηγητής Ρίχτερ δεν είχε τη φήμη ακραίου ακαδημαϊκού που εκφράζει ακραίες απόψεις. ενώ τόνισε πως ανήκει στο κεντροαριστερό ακαδημαϊκό φάσμα της εποχής.
Ο καθηγητής κ. Βασίλης Δαφέρμος μίλησε ξεκάθαρα για «παγίδευση του ίδιου και των συναδέλφων του» σχετικά με την απόφαση της αναγόρευσης του καθηγητή Ρίχτερ, τονίζοντας πως ο ίδιος αρχικά δεν είχε διαβάσει το επίμαχο βιβλίο. Το διάβασε, όμως, στη συνέχεια και το χαρακτήρισε ως διατριβή που αρνείται τα εγκλήματα. Μάλιστα, ανέφερε πως σε κάθε διατριβή ο επιστήμονας χρησιμοποιεί συγκεκριμένο «επιστημονικό όχημα» για να φτάσει σε ένα συμπέρασμα. «το εργαλείο-όχημα- του καθηγητή Ρίχτερ είναι ο Ιπποτισμός» κατέληξε. Διευκρίνισε ότι ο καθηγητής Ρίχτερ αισθάνεται μέσα του το χρέος ενός Γερμανού να δώσει ιστορικό άλλοθι και να απαλλάξει μια ολόκληρη γενιά Γερμανών από το βάρος των εγκλημάτων, τη γενιά των τότε 20χρονων όπως ανέφερε. «Παγιδεύτηκα και ψήφισα, δεν γνώριζα για το βιβλίο» παραδέχτηκε ο κ. Δαφέρμος και πρόσθεσε πως διαβάζοντάς το αισθάνθηκε οργή και θυμό.
Ερωτηθείς ο καθηγητής κ. Δημήτρης Ξενάκης ανέφερε πως διάβασε το επίμαχο βιβλίο «κατόπιν εορτής», δηλαδή μετά την αναγόρευση του καθηγητή σε επίτιμο διδάκτορα του Π.Κ και πρόσθεσε πως «το βιβλίο του καθηγητή Ρίχτερ έχει μια επιστημονική επιφάνεια πάνω από το μέσο όρο των βιβλίων που σε πολλά σημεία όμως έχει κάνει επιλεκτική κρίση» κάτι που χαρακτήρισε «ανησυχητικό». Μάλιστα, ανέφερε πως στις επίμαχες αναφορές ο καθηγητής Ρίχτερ «φιλτράρει» σημεία προς όφελος των Γερμανών. Ο κ. Ξενάκης αναφέρθηκε σε ελλιπείς παραπομπές ανά κεφάλαιο του βιβλίου και σε συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου ενώ μίλησε για προσβλητικό περιεχόμενο και ξεκάθαρο στόχο να δικαιολογήσει τις πράξεις των Γερμανών υποβιβάζοντας τη σοβαρότητα των εγκλημάτων που έγιναν στην Κρήτη. Τέλος, ερωτηθείς για την προσφορά του εν λόγω βιβλίου στην παγκόσμια ιστορική πραγματικότητα, ανέφερε πως η μόνη διαφοροποίηση είναι στο σημείο που αναφέρεται στις «θηριωδίες» των Κρητικών ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές και πως το έργο εντάσσεται σε μια συντηρητική σχολή στη Γερμανία που έχει αναθεωρητικές τάσεις της ιστορίας και μάλιστα δικαιολογεί τον Β’ Π.Π ως αντεπανάσταση. Ο κ. Ρίχτερ πρόσθεσε, «δεν κάνει χοντροειδή λάθη και δεν παραποιεί χονδροειδώς, απαλύνει όμως τα εγκλήματα των Γερμανών. Για να κάνει κάποιος Γκεμπελική προπαγάνδα πρέπει το 95% να είναι αληθή για να περάσει αυτό το 5%» .
