ΕΝΑ «ΟΝΕΙΡΟ» που σχεδίασαν και συντήρησαν με νύχια και με δόντια οι πολιτικοί μας, εδώ και 40 χρόνια, ήταν η δημιουργία μιας δημόσιας διοίκησης απόλυτα ελεγχόμενης από την εκάστοτε κυβέρνηση: πράσινη ή γαλάζια, λίγο διέφερε. Αρκούσε ότι ήταν κομματική. Η ελληνική δημόσια διοίκηση, όταν άλλαζε χρώμα η κυβέρνηση, άλλαζε και πρόσωπα… Από την κορυφή μέχρι τις παρυφές της.
Το δημόσιο αυξανόταν χωρίς ποτέ να ελαττώνεται, ενώ ο αριθμός των «σφραγιδοφυλάκων» διατηρούνταν χωρίς αξιοκρατία, με γραφεία και τμήματα του τίποτε… Διορισμοί τυφλοί, ώστε κι εσύ «να κάαααθεσαι!» που έλεγε σε μια πολύ παλιά ατάκα του ο Μίμης Φωτόπουλος.
ΣΙΓΟΥΡΑ υπήρχαν (υπάρχουν και σήμερα) εργατικοί, αθόρυβοι, φιλότιμοι και αποδοτικοί υπάλληλοι παντού που δυστυχώς δεν μπορούν να ανατρέψουν τη γενικότερη αντίληψη που καλλιεργήθηκε και ανατροφοδοτήθηκε από τα κόμματα εξουσίας-και όχι μόνο: αυτήν που ήθελε έναν υπάλληλο με τη «μεγίστη οικονομική απολαβή, δια της ελάσσονος προσπάθειας», αρκεί να ήταν «ημέτερος»: ακώλυτη μισθολογική/ιεραρχική προαγωγή, δίχως αξιολόγηση, χωρίς κανένα έλεγχο για το τι προσφέρει… Η ανέλεγκτη αυτή διόγκωση του δημόσιου τομέα
εδράζονταν και στις πιέσεις της μεταπολιτευτικής Αριστεράς. Που με τη λαϊκίστικη νοοτροπία της περί συνεχών διορισμών, και όπου πάει, ψηφοθηρούσε με τον τρόπο της…
Ε, όλη αυτή η φούσκα κάποτε θα «έσκαγε».
ΕΝΑ κράτος, λοιπόν, που σήμερα (τέλη του 2011) διαθέτει ακόμη 10 γενικές διευθύνσεις σε κάθε Υπουργείο, 132
άλλες απλές διευθύνσεις, 335 τμήματα εκ των οποίων το 55% με δυναμικό 3 (τριών!) υπαλλήλων, ενώ το 20% με κανένα(!),
ένα κράτος στο οποίο καταμετρήθηκαν 157 γενικές δ/νσεις, 1.978 απλές δ/νσεις, 5.027 τμήματα, 27.995 αρμοδιότητες (!), 10.765 επιτελικές υπηρεσίες, 9.816 υποστηρικτικές, 998 παροχικές, 1.563 ελεγκτικές κ.λπ., ένα τέτοιο κράτος πώς ήταν δυνατό να μη χρεοκοπήσει;
ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για την όλη κατάσταση…
Οι περισσότεροι σήμερα έχουν εισαχθεί με το σύστημα ΑΣΕΠ-άρα αξιοκρατικά και δίκαια. Οι παλαιότεροι; (…)Δυστυχώς, σήμερα και οι άξιοι υπάλληλοι καλούνται να «πληρώσουν» τα τεράστια σφάλματα των πολιτικών μας.
Ενας εξορθολογισμός του δημόσιου τομέα, με την ψυχρή λογική των ξένων και των μνημονιακών αριθμών, θα δημιουργήσει πάρα πολλές αδικίες.
Το θέμα είναι ότι ο λαός οφείλει να τιμωρήσει όλους εκείνους τους πολιτικάντηδες που χρόνια τώρα είχαν ως μόνη φροντίδα την επανεκλογή τους βασισμένοι στην «ανταποδοτική» πελατειακή τους καπατσοσύνη σε βάρος του γενικότερου συμφέροντος.
…Κατά τα άλλα, Καλή Μεγάλη Σαρακοστή. Αρκεί να μην είναι και… Τεράστια, όπως λέει σε σκίτσο του ο Κ. Μητρόπουλος!
Στ.Γ.Κ. stcloris@yahoo.gr, www.stcloris.gr
