Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΑ ´ΜΑΘΕΣ τα νέα, παιδί μου; Ηρθανε κι οφέτος τα χελιδόνια! Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μ´ έπαιρνε στο τηλέφωνο κάποια στιγμή η μάνα μου για να μου αναγγείλει τον ερχομό των χελιδονιών στο Νίππος. Ηρθανε κι οφέτος, όπως κάθε χρόνο, τα χελιδόνια και στο Νίππος, μάνα! Να ´ναι καλά η Μαρία, που μου το είπε…
ΚΑΙ ΟΙ κερασιές άνθισαν κι εφέτος, αυτήν την περίοδο, στην Ιαπωνία. Ως απόδειξη ότι η άνοιξη δεν φοβάται καμιά ραδιενέργεια. Χάρμα ιδέσθαι οι σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούνται στο Διαδίκτυο και που είχε την καλοσύνη να μου στείλει η και φίλη μου γνωστή ποιήτρια, Μαρία Ζαβιανέλη. Κάθε χρόνο στην Ιαπωνία, την περίοδο που ανθίζουν οι κερασιές, οι Ιάπωνες έχουν 3 μέρες άδεια για ν´ απολαμβάνουν το θέαμα, γράφει το συνοδευτικό μήνυμα…
ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ ανθίζουν και φέτος! Βαθιά χαραγμένος στο μυαλό μου και αυτός ο τίτλος βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη. Μαζί μ´ άλλους δυο. ´Ενα παιδί μετράει τ´ άστρα´, ο ένας. ´Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα´, ο άλλος.
ΤΟ ΡΟΛΟΪ του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα. Πάντα το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα. Τα παιδιά που μετράνε τα άστρα το ακούνε. Και τις κερασιές που επιμένουν ν´ ανθίζουν τις βλέπουν τα παιδιά. Και τα χελιδόνια που έρχονται κάθε χρόνο τα βλέπουν. Δεν έχουν ακόμα αμβλυνθεί οι αισθήσεις τους…
ΤΟΝ ΜΑΡΤΗ ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια,/ και τ´ Απριλιού τις δεκοχτώ, μην κάψεις τα καρούλια. Ετσι όπως πάει ο καιρός όχι μόνο τα καρούλια του αργαλειού αλλά και τον αργαλειό θα καίγαμε, όπως το λαλεί ο καιρός. Αν, βέβαια, ζούσαμε σ´ άλλες εποχές κι είχαμε αργαλειό…
ΑΧ ΑΥΤΟΣ ο αργαλειός σου/ με τρελαίνει, πω πω πω/ σαν περνώ απ´ το στενό σου/ του διαόλου θηλυκό… Από τα χελιδόνια της μάνας μου και… διά μέσου διάφορων συνειρμών και παρασυνειρμών στον ´αργαλειό´ του Κώστα Μουντάκη. Με… παραπαράσυρε το μολύβι μου, σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά. Και σίγουρα δεν θα ´ναι και η τελευταία…
ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ απ´ τις νότιες, τις ζεστές χώρες. Τα χελιδόνια που φέρνουν την άνοιξη. Τα ´χελιδόνια´ από τις βόρειες, τις ψυχρές χώρες. Τα ´χελιδόνια´ που φέρνουν οικονομικές ανάσες. Καλοδεχούμενα και τα μεν και τα δε…
ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ κι όχι, βέβαια, στις 4 είναι Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Στις 2, λοιπόν -κι όχι χθες- που είχε 4, όπως εκ παραδρομής έγραψε το… μολύβι μου στη χθεσινή δεύτερη ´εύφημη μνεία´ πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση με θέμα ´Από το χαρτί στην οθόνη: Αλλάζει η σχέση του παιδιού με το βιβλίο;´.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ (έ)να φιλότιμο ζούμε στην κοινωνία/ μα κείνο τ´ αφιλότιμο κουρνιάζει στη γωνία. Από τον γνωστό, και ως ´Εννιαχωριανό´, καλό ριμαδόρο Γιάννη Μαλαξιανάκη η για το ´φιλότιμο´ μαντινάδα. Με την ευκαιρία και ´προς άρσιν τυχόν παρεξηγήσεως´ να διευκρινίσω ότι ο ´Μαλά-ξιανός´, στον οποίο αναφέρεται ο Παύλος (Παβλής) Πολυχρονάκης στην ιστορία του ´Οι πιο κακοί υπότροποι´ (απόσπασμα της οποίας μπήκε στις 24 Μαρτίου στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου) ήταν απ´ τη Μαλάξα και όχι από τα Εννιά Χωριά.
ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο Αντισθένης του είπε: ´Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή, αν άσχημη θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή´.
´Αξιον εστί το ρόπτρο – σκαραβαίος/ το παράτολμο δόντι μες στο ψύχος του ήλιου/ ο Απρίλης που ένιωσε ν´ αλλάζει φύλο/ της πηγής το μπουμπούκι ό,τι που ανοίγει/ Το χειράμαξο γέρνοντας με το ´να πλάι/ μια χρυσόμυγα που άναψε φωτιά στο μέλλον/ του νερού η αόρατη αορτή που πάλλει/ και γι´ αυτό ζωντανή κρατά η γαρδένια´.
Από το ´Αξιον εστί´ του Οδυσσέα Ελύτη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)