ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ

Αθήνα
”Η προτεινόμενη στοχοθεσία του νέου αναπτυξιακού νόμου είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα μπορούσε πάντως να εμπλουτιστεί με στοιχεία όπως η διατήρηση ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου, η μείωση του έμμεσου κόστους του ανθρώπινου δυναμικού, η πραγματική απλοποίηση διαδικασιών ίδρυσης – αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, η επιτάχυνση στην απόδοση δικαιοσύνης επί θεμάτων που άπτονται της εφαρμογής του αναπτυξιακού νόμου, ο καθορισμός οριστικών χρήσεων γης και βελτίωση των υποδομών – παρεχόμενων υπηρεσιών σε οργανωμένες Βιομηχανικές Περιοχές και η σύνδεση Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με την Απασχόληση ενώ βασικό ζήτημα είναι οι επιλέξιμες προς χρηματοδότηση θεματικές δραστηριοτήτων”.
Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων σχολιάζοντας τον Αναπτυξιακό νόμο και σημειώνοντας ότι ”η καθυστέρηση με την οποία αναλαμβάνεται η σχετική νομοθετική πρωτοβουλία από την Κυβέρνηση είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας δεδομένου ότι πάγωσε για μεγάλο χρονικό διάστημα η λειτουργία του υφιστάμενου αναπτυξιακού νόμου, που θα μπορούσε, μέχρι τη θέσπιση του νέου νόμου, να υποστηρίζει την οικονομία και την επιχειρηματικότητα”.
Η ΚΕΕ αναφέρει ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος πρέπει να ενισχύει κάθε κλάδο που μπορεί αποδεδειγμένα να αποτελέσει την ατμομηχανή της οικονομίας. Θα μπορούσε μάλιστα, όπως αναφέρεται, να υπάρξει πρόβλεψη διαφοροποίησης επιδότησης ανάλογα με τον κλάδο. Η δε διαφοροποίηση αυτή εκτιμάται ότι πρέπει να εδράζεται σε διαφορετικές ομάδες κριτηρίων βαθμολόγησης σε διαφορετικές θεματικές ενότητες (μεταποίηση-τουρισμός-εμπόριο-παροχή υπηρεσιών) διαφορετικά θα υπάρξει άμεσος κίνδυνος άνισης μεταχείρισης κάποιων κλάδων υπέρ κάποιων άλλων.
Ως προς το χρόνο υποβολής επενδυτικών προτάσεων, και ειδικότερα τον περιορισμό της δυνατότητας υποβολής των προτάσεων μόνο δυο φορές τον χρόνο (κάθε εξάμηνο) και όχι καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, για λόγους καλύτερου επενδυτικού προγραμματισμού, η ΚΕΕ εκτιμά ότι δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί θα επιφέρει καθυστερήσεις σε ώριμες επενδυτικές προτάσεις. Η πρόβλεψή του ισχύοντος αναπτυξιακού νόμου (ν. 3299/2004) ήταν η δυνατότητα άμεσης υποβολής μελέτης/πρότασης όταν αυτή ήταν ώριμη και όχι στο τέλος του οικείου εξαμήνου, ήταν ορθότερη καθώς απέτρεπε τον εγκλωβισμό των επενδυτικών πρωτοβουλιών στα χρονικά πλαίσια και τη γραφειοκρατία, ιδίως μέσω της συσσώρευσης επενδυτικών προτάσεων σχεδίων σε 2 χρονικές περιόδους που δημιουργεί φόρτο εργασιών με αποτέλεσμα την χρονική καθυστέρηση στην αξιολόγηση, έγκριση και συμβασιοποίηση των επενδυτικών σχεδίων, αυξάνοντας παράλληλα και το κόστος διαχείρισης.
Η μέθοδος συγκριτικής αξιολόγησης των προτάσεων που φαίνεται να προκρίνει το προσχέδιο αποτελεί σημαντικό λάθος, σύμφωνα με την ΚΕΕ. Βασικό πλεονέκτημα του ισχύοντος Αναπτυξιακού Νόμου ήταν η δυνατότητα του κάθε επενδυτή να υποβάλει πρόταση όλο το χρόνο και αυτή να ελέγχεται ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες προτάσεις και μάλιστα σε καθορισμένα χρονικά περιθώρια. Αυτό εξασφάλιζε ευελιξία, μία ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των επενδυτών, τη δυνατότητα προγραμματισμού των κινήσεων τους και μια παράλληλη υλοποίηση μικρών και μεγάλων επενδύσεων. Η επιβολή συστήματος συγκριτικής αξιολόγησης δεν διασφαλίζει την ταχύτητα αξιολόγησης των προτάσεων και την αντικειμενικότητα της αξιολόγησης αφού ανόμοιες επενδύσεις θα καλούνται να αξιολογηθούν από το ίδιο σύστημα, και έτσι να δημιουργηθούν αδιαφανείς τρόποι αξιολόγησης. Τυχόν επιλογή της συγκριτικής αξιολόγησης θα έχει θετική συνεισφορά στην αντικειμενικότητα της διαδικασίας αξιολόγησης μόνον εφόσον στηριχθεί σε συγκεκριμένα benchmarks (π.χ. ανά κλάδο) και συντελεστές εξισορρόπησης των χαρακτηριστικών ανόμοιων επενδύσεων.
Ως προς το χρονικό πλαίσιο αξιολόγησης και υλοποίηση, εκτιμάται ότι πρέπει να διασφαλιστεί η ταχύτερη δυνατή διαδικασία ώστε η απόφαση έγκρισης και η υλοποίηση να είναι το δυνατόν αμεσότερες, σε συνδυασμό πάντα με την εξάλειψη καθυστερήσεων στην καταβολή των εγκεκριμένων ενισχύσεων.