Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗΣ
Εγινε με τη στήριξη της Αγγλίας και τον τοποτηρητή της Βασιλιά Γεώργιο Β’, τον οποίο επανενθρόνισε το 1935 για να διασφαλίσει κοινοβουλευτική “ειρήνη” την οποία υποσχέθηκε στο διάγγελμά του. Ομως, σε λίγο ξέχασε την υπόσχεση και έδωσε πράσινο φως στον Μεταξά για τη δικτατορία που αγωνίστηκε να την αναγνωρίσει η Ευρώπη… φέρνοντας την ιστορική ευθύνη.
Η νεολαία εκφασίστηκε, οι διώξεις έγιναν αφόρητες και η χώρα έπεσε στα χέρια του οικονομικού ανταγωνισμού της Ευρώπης, όπως και σήμερα, 74 χρόνια μετά, που η Ελλάδα υποδουλώθηκε στον ίδιο οικονομικό ανταγωνισμό. Μέσα στην πιο παράξενη δικτατορία της παγκόσμιας στυγνής κερδοσκοπίας, στην οποία όλοι είμαστε υποταγμένοι.
Ομως, στη δικτατορία Μεταξά η Κρήτη ξεσηκώθηκε κατά του Δικτάτορα και του καθεστώτος του.
Τώρα, όμως, στην κοσμοκρατορία της παγκοσμιοποιημένης αγοράς των υπερπλουτιζόντων, ποιοί θα υψώσουν φωνή;
Σήμερα, 4 Αυγούστου είναι η 74η χρονιά
από τη Μαύρη μέρα της 4ης Αυγούστου του 1936, που ο Μεταξάς επέβαλε πολιτικοστρατιωτική δικτατορία στη χώρα.
Με έγκριση και υπογραφή του Βασιλιά
Γεωργίου Β’ που τον επανενθρόνισε η Αγγλία το 1935 ως έμπιστο βασιλικό τοποτηρητή της στην Ελλάδα, που η Αγγλία τη θεωρούσε τιμάριό της.
Σε δύσκολους καιρούς που η Γερμανία προσπαθούσε να την “καταπατήσει” οικονομικά. Μια περίοδος παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που Αγγλοι ομολογιούχοι ζητούσαν τα λεφτά τους και ήθελαν “ειρήνη” δικτατορική για να διασφαλίσουν υψηλότερα ποσοστά τόκων.
ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΑΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Αλήθεια, τι περίεργες συμπτώσεις! Τώρα 74 χρόνια από την επιβολή της Δικτατορίας Μεταξά η Ελλάδα βρίσκεται στον κυκλώνα μιας διεθνούς οικονομικής επίθεσης εναντίον της, με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία, ενώ η Αγγλία σέρνει το χορό των σκληρών δημοσιογραφικών επιθέσεων εναντίον μας.
Τότε, η Κρήτη επαναστάτησε κατά της 4ης Αυγούστου και του Μεταξά για να διαδηλώσει το Δημοκρατικό της φρόνημα και να αποδοκιμάσει τις μεθοδεύσεις των Ευρωπαϊκών μηχανισμών εναντίον της χώρας μας.
Τότε εμείς στην Κρήτη τολμήσαμε. Σήμερα όμως δεν αποτολμούμε ούτε στην Κρήτη της
ενιαίας ελληνικής πατρίδας να αντιταχθούμε στην σύγχρονη παράξενη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ της παγκοσμιοποιημένης διαπλοκής της φρίκης.
Σήμερα, η οικονομοκρατία της δικτατορίας της συγνής κερδοσκοπίας κατευθύνει τις τύχες των λαών και φυσικά και τον δικό μας που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της νέας παγκόσιας ΥΠΕΡΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ κρίσης…
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΥΠΕΡΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
Υπερδικτατορία, λοιπόν, των ισχυρών του παγκόσμιου πλούτου, που συνεχώς πολεμούν, με κάθε τρόπο και μέσο, να τον αυγατίσουν.
Είτε ως παγκόσμια διαπλοκή είτε ως εθνική
αδιαφάνεια και πολιτικοοικονομική καταλήστευση σε βάρος των πολλών. Μια καταλήστευση που συνεχίζεται, με δημοκρατική προκάλυψη για να μην φαίνεται η πραγματική ολοκληρωτική της διάσταση, η οποία είναι κυρίαρχη σήμερα με την παγκοσμιοποιημένη μορφή της.
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ “ΒΟΥ” ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
ΝΑ ΠΕΙ ΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
Σήμερα συμπληρώνονται 74 από τη Μαύρη επέτειο της επιβολής, από τον στρατοκράτη
-θανάσιμο εχθρό του Ελευθερίου Βενιζέλου και δημοκρατικών ιδεωδών Ιωάννη Μεταξά. Ομως αυτή η δικτατορία δεν θα γινότανε αν δεν έδινε την έγκρισή του ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ που
είχε παλινορθωθεί στο θρόνο του το 1935, με
επιμονή και μεθοδεύσεις του συγγενικού του αγγλικού θρόνου. Δηλαδή των Βρετανικών
Διεθνών, Ευρωπαϊκών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων τα οποία ανταγωνιζότανε τα γερμανικά συμφέροντα στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή.
Ομως, γι? αυτή την “ολέθρια” έξοδο από τον κοινοβουλευτισμό, ο Μεταξάς, εργαζόταν συστηματικά από καιρό. Πέντε ολόκληρους μήνες πριν από την 4η Αυγούστου γράφει στο ημερολόγιό του (28.2.36) τα εξής: “Βράδυ εις Β (Βασιλέα). Μακρά συνδιάλεξις. Διστακτικός. Αλλά
άγεται προς λύσιν μου”… (από το βιβλίο Μάριου Πλωρίτη “Δυναστείες και Δυνάστες”, Β’ έκδοση 1971 Θεμέλιο σελ. 123).
Βασικά, όμως, ο Μεταξάς γι? αυτή του την αντιδημοκρατική επιθυμία και μεθόδευση δεν “παρέσυρε” τον Βασιλέα -για την παλινόρθωση του οποίου είχε αγωνιστεί- αλλά ο Βασιλέας “φάνηκε” πως “ενέδωσε” στις αντιδημοκρατικές εισηγήσεις του.
Η ΑΓΓΛΙΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙ
ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΙΟΥΧΟΥΣ ΤΗΣ
Στην πραγματικότητα η Αγγλία για να διασφαλίσει την επιρροή της στην Ελλάδα και για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ομολογιούχων της έσπρωξε τον Γεώργιο Β’, τον οποίο
επανενθρόνισε, να πει το Ναι, για την εκτροπή από τον κοινοβουλευτισμό, παρά τη Γερμανοφιλία Μεταξά. Η οποία στην προδικτατορική περίοδο συγκαλυπτότανε πολύ όπως και κατά την πρώτη περίοδο της Δικτατορίας. Για να εκδηλωθεί ανοιχτά, μετά την εμπέδωση του καθεστώτος του, τότε, ενώ το ?36 δήλωνε ότι ήταν μαζί με τους συμμάχους άρχισε, μετά, να ζητά από τον Γεώργιο να επισκεφθεί τον Χίτλερ με πρόσκληση. Στη συνέχεια κάλεσε τον Γκαίμπελς, που τον ετίμησε με “βασιλική” υποδοχή.
Πίστευε πως θα νικούσε η Γερμανία στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο αντίθετα από τον Βενιζέλο. Για να περάσει η χώρα τα δεινά του διχασμού με σύμβουλο του βασιλιά Κωνσταντίνου τον Μεταξά.
Στην περίοδο της δικτατορίας του, και λίγο πριν από την επίθεση της Ιταλίας στη Βόρεια Ηπειρο, πίστευε πάλι στην νίκη του άξονα, ενώ “έπαιζε” τα γλυκά μάτια με τους Αγγλους κ.λπ.. Αντί να οχυρώσει τα σύνορα προς τη δυτική πλευρά της Ελλάδας, έριξε το βάρος του στην
αντιμετώπιση της Βουλγαρίας, με τεράστια έργα, για αντιμετώπιση ελληνοβουλγαρικού πολέμου κατασκευάζοντας την περιβόητη αμυντική γραμμή Μεταξά. Για να σωρευθούν τα αφάνταστα δεινά του ελληνικού λαού στις φασιστικές δυνάμεις που θαύμαζε και υποστήριζε.
ΞΕΧΑΣΕ ΚΑΘΕ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οταν, όμως, ο Γεώργιος Β’ επανενθρονίστηκε το 1935 στην Ελλάδα, στο διάγγελμά του (25.11.35) υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό να διαθέσει όλες τις δυνάμεις του “δια την ηθικήν και υλικήν προαγωγήν των Ελλήνων, άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως…”
Ομως, ο “αδιάφθορος” και “συνταγματικός” αυτός βασιλεύς, του γένους των Γλυξμπουργκ, τα ξέχασε όλα και έδωσε τη συγκατάθεσή του για την κήρυξη της δικτατορίας από τον Μεταξά.
Τότε, ο ευθυτενής Πολιτικός και Δημοκράτης καθόρισε επιγραματικά τις ευθύνες του Γεωργίου Β’ για την ιλαροτραγική οπερέτα της 4ης Αυγούστου με την κάτωθι ιστορική δήλωση: “Ο Μεταξάς, μεγαλειότατε, δεν είχε ποτέ, δύναμιν να κινήση και τον μικρόν δάκτυλον
εναντίον των ελευθεριών του τόπου. Σεις, του
εξεχωρήσατε την δυναμίν σας, ιδικόν σας έργον είναι. Δι? ό,τι συμβή σεις μόνον θα είσθε υπεύθυνος…”
(Μ. Πλωρίτη “Δυναστείες και δυνάστες, σελ. 55”).
Τότε, η Γερμανία αγωνιζότανε για ν? αντιμετωπίσει την διείσδυση της χιτλερικής οικονομίας στην ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ “4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ” ΕΠΕΣΕ ΣΤΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ – ΑΓΓΛΙΑΣ
Η Αγγλία ανταγωνιζότανε την εμπορική κυριαρχία της Γερμανίας, μέσω Κλήρινγκ (ανταλλαγή αγροτικών με μηχανήματα κ.λπ.) αλλά και έδινε μάχη να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των ομολογιούχων της, που απαιτούσαν ποσοστό 50% για την πληρωμή των τόκων.
Μέσα σ? αυτή τη συγκυρία η Αγγλία δια του Γεωργίου Β’, με όργανο του Μεταξά επέβαλε την μαύρη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Μια δικτατορία που βούλιαξε την οικονομία της χώρας ΑΓΓΛΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ και… βασιλικά.
Για να διχάσει το Λαό. Ο οποίος αναζητούσε την ανατρεπτική διέξοδο κατά της Δικτατορίας. Με μια μοναδική εξέγερση που έγινε στα Χανιά από έμψυχους πολιτικούς στρατιωτικούς και λαϊκούς δημοκράτες εκείνης της τολμηρής εποχής.
“ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙΝ”
Με το επαναστατείν ήταν “ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ” ενώ σήμερα κρίνεται Α-ΝΟΗΤΟ στην απέραντη παράξενη δικτατορία των κερδοσκόπων, της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής κρίσης.
Με την Ελλάδα ξαναβρίσκεται στη συγκυρία του γερμανικού διεισδυτικού εμπορικού
οικονομικού ανταγωνισμού. Με το ίδιο πνεύμα που ώθησε τον Χίτλερ στην καταστροφή της Ευρώπης. Γιατί, παρά την Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η γερμανική
οικονομία είναι το επίκεντρο της Ευρωπαϊκής οικονομικής ισχύος και τα παίζει όλα για όλα.
Με διαπλοκή τύπου Siemens διεθνώς. Ιδιαίτερα στη χώρα μας που την ελέγχει πλήρως.
Οπως και στην εποχή της δικτατορίας Μεταξά, με τον δικτάτορά της να περισώνεται με το
ΕΠΟΣ, χωρίς όμως να σβήσει το στίγμα της μαύρης δικτατορίας του.
