Δύσκολο να βγάλει κανείς συμπεράσματα πάνω στην πολιτική κατεύθυνση που χάραξαν ο πρώην και ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 40 χρόνια από την ίδρυσή του.
Οπως φαίνεται υπάρχει ένα ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Β’ Παπανδρέου Γ’, ο οποίος κάνει εσωκομματική αντιπολίτευση χειρότερη απ’ αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αντέχει τον Ευάγγελο Βενιζέλο και δεν ξεκαθαρίζει, αν παραμένει στο κόμμα. Υπάρχει και ένα άλλο ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Βενιζέλο, που δεν ανέχεται τον Παπανδρέου.
Ο κ. Βενιζέλος πυροβολώντας τον πρώην πρ/ργό τον αποδόμησε με αιτιολογικό την απουσία του σε σεμινάριο στη Σκωτία, χαρακτηρίζοντας την πράξη αυτή ανάρμοστη συμπεριφορά, γιατί, ενώ γνώριζε την ημερομηνία επετείου των 40 ετών του ΠΑΣΟΚ, δεσμεύτηκε να μιλήσει την αυτή ημέρα στη Βασιλική Τράπεζα της Σκωτίας.
Στο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πια διαχείριση υψηλής πολιτικής, αλλά το κόμμα συντηρείται με “τεχνικά μέσα” που, αν συνεχισθούν, θα το οδηγήσουν σε αφανισμό. Καμία δικαιολογία δεν προβάλλεται, ώστε να ομαλοποιηθούν οι πολιτικές κατευθύνσεις και να σταλούν μηνύματα ώστε να επανέλθει στον σωστό δρόμο το σύστημα και να επιτευχθούν οι στόχοι του.
Το κόμμα βρέθηκε σε πολιτικό αδιέξοδο με άγνωστο το χρονικό όριο τερματισμού των κομματικών συγκρούσεων. Τα στελέχη που ξέκοψαν, μερικά γυρίζουν, να ενισχύσουν την παλιά τους κοίτη και πολλά περιμένουν μήπως ενταχθούν σε νέους ορίζοντες του πολιτικαντισμού. Οι πρώτοι αναζητούν στον ίδιο χώρο, να γίνει ανασύνθεση των σοσιαλιστικών ιδεών, περιμένοντας υπομονετικά να πηδήξουν έστω και στο τελευταίο βαγόνι και οι άλλοι αισιοδοξούν να αναπαραχθεί νέος γόνος σε χώρο που να αντιπροσωπεύει τις ιδέες του μεταπολιτευτικού ΠΑΣΟΚ.
Εχει παγιωθεί ότι το “βαθύ Πασοκ” δεν μοιάζει καθόλου με το παλιό και το όλον ΠΑΣΟΚ έχει αλλοτριωθεί, έχει υπαχθεί αλλού, εξαρτάται από άλλους, έχει απωλέσει τα βασικά του γνωρίσματα και παραπαίει. Παρά ταύτα επικρατεί η άποψη ότι στην πράξη υπάρχει το “ολίγον ΠΑΣΟΚ”, κυβερνά και ότι ο κ. Βενιζέλος αντιμετωπίζει με επιδεξιότητα κάθε κατάσταση, επιβάλλοντας τις απόψεις του. Πάντως κανείς δεν μπορεί να τον ερμηνεύσει και να μπει στη σκέψη του, τι σκοπεύει στο μέλλον, όταν λέει ότι έχει «καθήκον για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα». Αν το λέει, επειδή λήγει η θητεία του ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το 2015, ή άλλως έχει συμφωνήσει με τον κ. Σαμαρά.
Οι αιτιάσεις του κ. Παπανδρέου περί εξοντώσεώς του, ότι έπεσε θύμα και η προσπάθειά του να φτιάξει έναν μύθο σ’ αυτό το θέμα, πέφτουν στο κενό και δείχνουν άγνοια των κινδύνων της κρίσης που επέφερε. Διότι η παραίτηση της κυβέρνησής του είχε εκδηλωθεί απ’ τον Ιούνιο του ’11, με δική του πρωτοβουλία, όταν συζητούσε συνεργασία με τη ΝΔ και με άλλον πρ/ργό. Οικειοθελώς δέχθηκε να διαδεχθεί την κυβέρνησή του ο κ. Παπαδήμος με ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ.
Αν, λοιπόν, υπήρχαν λόγοι συνωμοσίας, γιατί δεν τους αποκάλυψε τότε και έρχεται τώρα σε ένα επετειακό γεγονός, να μνησικακεί συμπεριφερόμενος με ανάρμοστη πρακτική, εναντίον όσων προσπάθησαν να περισώσουν όσα απ’ τα ερείπια που εδημιούργησε απέμειναν;
Στη διακριτική ευχέρεια του ελ. λαού εναπόκειται να εκτιμήσει ποιος αθετεί τις υποχρεώσεις του, τις αρχές του και αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να υποστεί οβιδιακές μεταμορφώσεις από τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος προσπαθεί να μας πείσει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα ζούμε!
