Η παγκοσμιοποίηση, είναι μια «ανακάλυψη» της ισχύουσας οικονομικής κατάστασης, που για να γίνει δυνατή πρέπει να υπάρχει ελάχιστος πλούτος σε όλα τα έθνη – κράτη. Μοιραία, αυτό σημαίνει διάχυση πλούτου, ή τουλάχιστον μιας μορφής του, που επιτρέπει στους κυβερνώντες να προμηθεύονται εξοπλισμούς κυρίως, αλλά και φάρμακα και άλλα αγαθά, όπως εργαλειομηχανές που δεν κατασκευάζονται από πολλά κράτη – έθνη. Τη διαδικασία αυτή τη στηλιτεύουμε σε όλα σχεδόν τα σημειώματά μας. Σήμερα, τονίζουμε την αθλιότητα που δημιουργούν οι συνθήκες της παγκοσμιοποίησης όταν πέφτουν οι μάσκες.
Οπως είναι γνωστό αναμένουμε την υποστήριξη για την αντικατάσταση του ΔΝΤ από ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, το οποίο αναμένεται να αντικαταστήσει τελικά τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Οι Γερμανοί και κυρίως οι Χριστιανοδημοκράτες σαμποτάρουν την ιδέα και έτσι, πολλοί πολιτικοί αναλυτές μιλούν για «τέλος του μήνα του μέλιτος Γαλλίας –Γερμανίας», την ίδια ώρα που άλλοι αναλυτές μιλούν για «αναζωπύρωση της σχέσης μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου»
Ούτε το Βερολίνο ούτε το Παρίσι είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν επισήμως την ανανέωση της σχέσης τους. Αλλά η συνολική έλλειψη παραχώρησης της νέας γερμανικής κυβέρνησης είναι εντελώς καθαρή στη γαλλική πλευρά.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτείνει την ιδέα αυτού του ταμείου να είναι μια πιο φιλόδοξη επέκταση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Συνίσταται στη δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου, το οποίο θα υποστηρίζεται από τα κράτη, τα οποία θα μπορούν να δράσουν γρήγορα σε περίπτωση κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς κρατικών χρεών. Αυτό προϋποθέτει δημοσιονομική και δημοσιονομική ικανότητα, αλλά και μεταβολή της Συνθήκης για να επισημοποιήσει τη δημιουργία αυτού του ταμείου.
Στο μυαλό όλων των ιθυνόντων μπαίνει και το σχέδιο της Γερμανίας για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που γνωστοποιήθηκε στις 26 Απριλίου 2018,1 που δείχνει ξεκάθαρα τη θέση του νέου Γερμανού ΥΠΟΙΚ κ. Όλαφ Σολτς, ότι δε συναινεί στην γαλλική πρόταση, που προβλέπει διασύνδεση της απομείωσης του χρέους, με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με το έγγραφο, το Βερολίνο δεν είναι σύμφωνο με τον αυτόματο μηχανισμό ελάφρυνσης του χρέους, αλλά εκτιμά ότι είναι απαραίτητο να υπάρχουν αυστηρές προϋποθέσεις και αξιολογήσεις, προκειμένου να ενεργοποιείται. Χαρακτηριστικά αναφέρεται στο έγγραφο ότι «σε περίπτωση χαμηλότερης ανάπτυξης δεν θα επιτρέπεται αυτόματα στην Ελλάδα να μειώσει τις πληρωμές της εξυπηρέτησης του χρέους της».
Ερχόμαστε λοιπόν στην αθλιότητα όταν πέφτουν οι μάσκες, ώστε να μη μου ασκηθεί κριτική, όταν αναφέρομαι στο ότι η τουρκική αδιαλλαξία και ο φόβος που γεννά η προκλητικότητά της ουσιαστικά αναφέρομαι στο ότι με δικά μας λεφτά εξοπλίζονται οι Τούρκοι. Και τούτο γιατί κανείς δεν είχε την πρόνοια τα τελευταία σχεδόν 40 χρόνια που είμαστε στην ΕΟΚ να μη συνδέσει το θέμα του σεβασμού των συνόρων με τους πόρους που προέρχονται από τη μείωση των φόρων και των δασμών στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Έτσι, και ξαφνικά, στη μέση του πουθενά ξέσπασε τις προηγούμενες ημέρες ένας γαλλογερμανικός πόλεμος για τα εξοπλιστικά, όπως δημοσίευσε η ιστοσελίδα sofokleousin.gr στις 26 Απριλίου 2018.2
Αυτή είναι η ουσία του πολέμου αυτού: Τώρα που κινδυνεύει η Ελλάδα από την τουρκική προκλητικότητα ας τρέξουμε να «αρπάξουμε» σημαντικό μερίδιο των πλεονασμάτων που θα παράγει Ελλάδα, τα επόμενα χρόνια… Αυτοί είναι οι εταίροι – δανειστές μας. Μάλιστα το επιχείρημα για την ελάφρυνση του χρέους και λοιπές σχετικές μελλοντικές διευκολύνσεις, συνδέονται απρόκλητα και ασυνείδητα, ξετσίπωτα και βασανιστικά ή συμφωνείς ή καταστρέφεσαι. Ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε ρότα ανάκαμψης και εξόδου από το μνημόνιο, οι δανειστές σύμμαχοι όπως οι Γαλλία και Γερμανία, σπεύδουν να πουλήσουν όπλα στην Αθήνα. Και ας μην ξεχνούμε ότι η προσωπική θέση που υποστηρίζουμε όλα τα χρόνια της κρίσης, είναι ότι οι ίδιοι μας προκάλεσαν τόση καταστροφή και τόσο αίμα να χύνεται από παντού στην πατρίδα μας. Τυχαία γεγονότα δημιουργούν συνθήκες να πέφτουν οι μάσκες και τώρα πλέον από ένα ατελές περιστατικό με τις φρεγάτες να βγουν τα σπαθιά έτοιμοι να τα καρφώσουν στα κορμιά τους για το ποιος θα πουλήσει στην Ελλάδα!
Η υπόθεση με την εκμίσθωση των γαλλικών φρεγατών από την Ελλάδα, καταδεικνύει την κόντρα που έχει «ξεσπάσει» ανάμεσα σε Γαλλία και Βερολίνο, για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα κομμάτια στην εξοπλιστική «πίτα» της Ελλάδας. Μετά από παρέμβαση της Γερμανίας, το ελληνογαλλικό deal δεν ολοκληρώθηκε, με το Βερολίνο να σημειώνει την πρώτη του νίκη απέναντι στο Παρίσι. Το μόνο που ολοκληρώθηκε είναι η νέα συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ για την αναβάθμιση πολεμικών αεροπλάνων.
Όμως ο πόλεμος των υποψήφιων προμηθευτών μας συνεχίζεται, με βασικό όπλο πίεσης την ελάφρυνση χρέους. Γαλλία και Γερμανία όλο και πιο φανερά συναρτούν τώρα τη στάση τους στο θέμα του χρέους με την ανάληψη μεγάλων προμηθειών οπλικών συστημάτων, για τα οποία η Ελλάδα θα δαπανήσει πολλά δισ. τα επόμενα χρόνια – ή θα φορτωθεί πρόσθετο αντίστοιχο χρέος.
Αποκαλυπτικά για τις προθέσεις του Βερολίνου είναι τα δημοσιεύματα γερμανικών ΜΜΕ, που κατηγορούν την Ελλάδα ότι ενώ προσπαθεί να επιτύχει ελάφρυνση χρέους – την οποία θα επωμισθεί κατά μεγάλο μέρος η Γερμανία, προτίθεται να δώσει πολλά δισ. στη Γαλλία για αμυντικές προμήθειες. Ξεχνώντας τα περί δημοσιονομικής λιτότητας και περιστολής των δαπανών, οι Γερμανοί – πολιτική ηγεσία και ΜΜΕ – μέμφονται την Ελλάδα όχι επειδή ξοδεύει τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, αλλά γιατί θέλησε να αγοράσει από τους Γάλλους και όχι από γερμανικές βιομηχανίες!
«Από εμάς λένε οι Γερμανοί, παίρνουν τα επόμενα δισεκατομμύρια! Και αγοράζουν με αυτά ακριβά πολεμικά πλοία από τη Γαλλία!».
Μιλούμε για τέτοια και τόση ασυδοσία, που κάθε ελεύθερος πολίτης πρέπει να γνωρίζει και να στηλιτεύει. Και αυτό έχει να κάνει με ένα λεπτό σημείο που αφορά τα κέρδη των εταίρων μας λόγω της απόδοσης των ομολόγων3 όπως αναφέρει με δημοσίευσή της η γερμανική Μπίλντ στις 26.04.2018. Στο σχετικό δημοσίευμα αναφέρεται ότι «Τα δισεκατομμύρια στην ενίσχυση της Ελλάδας από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης σημαίνουν για τη Γερμανία όχι μόνο τεράστιους κινδύνους, αλλά και κέρδη από τόκους». Σύμφωνα με σχετικούς υπολογισμούς από το 2010, η γερμανική Bundesbank κέρδισε περίπου 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Για να βοηθήσει την Ελλάδα ούτως ή άλλως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αγόρασε ούτως ή άλλως ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Για αυτές τις μετοχές υπάρχει μια συμφωνημένη απόδοση, η οποία μοιράζεται μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών.
Πότε όμως θα μας πουν οι ειδήμονες της κεντρικής τράπεζας της Ελλάδας πόσα είναι τα τελικά ποσά που έχουν κερδίσει οι κεντρικές τράπεζες των δανειστών εταίρων μας; 8 δις, 10 δις, 15 δις € δεν πρέπει να μας πουν πόσα είναι αυτά. Σε παλαιότερο σημείωμά μου αν η μνήμη μου δε με απατά, η γαλλική κεντρική τράπεζα είχε ανακοινώσει πέρυσι την επιστροφή περίπου 2 δις € που συνιστούν τα κέρδη από την αγορά ελληνικών ομολόγων. Τελικά πόσο είναι το προς επιστροφή ποσόν; Ή μήπως η μη τελική απόδοσή του στην χιλιο ταλαιπωρημένη πατρίδα μας έχει να κάνει με συμψηφισμούς και αλλαγή ονομασίας των κερδισμένων κονδυλίων;
«Η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον Γερμανό φορολογούμενο ούτε μια δεκάρα. Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, επειδή πιστεύουν ότι γεμίσαμε βαγόνια τρένων με ευρώ και τα στείλαμε από το Βερολίνο στην Αθήνα. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Από τον γερμανικό προϋπολογισμό δεν εισέρευσε ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα», γράφει το γερμανικό περιοδικό Stern.4
1. http://www.sofokleousin.gr/archives/383605.html
2. http://www.sofokleousin.gr/archives/383624.html
3. https://www.bild.de/politik/inland/griechenland/rettung-bringt-uns-3-milliarden-55525804.bild.html
4. http://www.ert.gr/eidiseis/diethni/evropi/stern-i-elafrynsi-toy-ellinikoy-chreoys-den-kostizei-oyte-dekara-stoys-germanoys/
