Τούτες οι ώρες που περνά η χώρα δεν μοιάζουν με τα αντιπολιτικά χρόνια των Μνημονίων.
Τότε υπήρχε ένα απλό “σφουγγάρι” που μας βοηθούσε να σβήνουμε και την “πάνω” και την “κάτω” πλατεία.
Δεν μοιάζουν με τούτες τις ώρες γιατί τώρα χάνονται δεκάδες ζωές. Και όταν επελαύνει ο θάνατος, ακόμη και οι “ασβοί” σοβαρεύονται.
Θυμίζω ένα ιστορικό γεγονός εντελώς διδακτικό. Ο αρχηγός των Εργατικών στη Μεγάλη Βρεττανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμφώνησε με τον Ουΐνστον Τσώρτσιλ, ότι η χώρα τους έπρεπε να πολεμήσει και στήριξε με όλες του τις δυνάμεις και τον Τσώρτσιλ στις αποφάσεις του και τη μάχη που έδινε η πατρίδα του.
Αμέσως μετά τον πόλεμο ο “πατέρας της νίκης”, ο Ουΐνστον Τσώρτσιλ έχασε τις εκλογές, τις οποίες κέρδισαν οι Εργατικοί.
Τα γράφω αυτά για να σημειώσω πόσο άκαιρη και μοιραία μπορεί να αποβεί η φτηνή αντιπολίτευση τώρα που δίνουμε την πιο μεγάλη μάχη για τη ζωή.
Στο 3ο Podcast επισκεπτόμαστε το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης και ανακαλύπτουμε την κλειδαριά του Καλέ Καπισί, της Κεντρικής Πύλης των οχυρώσεων των Χανίων, η οποία κατεδαφίστηκε το 1903.
Σε μια χώρα που στην κορυφή του κύματος, μαζί τους καλούς κολυμβητές είναι και οι “φελλοί”, τότε το “πολλά ψάχνουμε” περισσεύει. Όλα αυτά τα χρόνια, των μνημονίων αλλά και τα τωρινά, τα μικροκομματικά παιχνίδια έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθημερινότητα μας. Οι πρόγονοι μας θα ντρέπονται για μας. Μια στάλα εθνικής ομοψυχίας να υπήρχε, θα τα είχαμε ξεπεράσει όλα μια ώρα αρχήτερα. Ένας παλιός μου καθηγητής έλεγε ότι, “στην κορυφή, εκτός από τους υπερήφανους αετούς φτάνουν και τα σκουλίκια, σερνάμενα”.
Αξιότιμε κύριε, είναι αλήθεια ότι κοιτάζοντας την ιστορία μας θα μπορούσε με βεβαιότητα να ισχυριστεί κανείς ότι μια ροπή πρός τον σουρεαλισμό,την φουμαρολογία και την σανοκατανάλωση την έχουμε. Καλομάθαμε την περίοδο που τα πακέτα Ντελόρ,Σαντέρ ,τα Μ.Ο.Π. οι “βάλτε τώρα που γυρίζει” επιδοτήσεις , και τα “δώσε και μένα μπαρμπα ” επενδυτικά πακέτα των κουτόφραγκων χρηματοδοτούσαν τις αερολογίες,τα “σάλτα μορτάλε” και τα φίσκα “πολιτιστικά κέντρα” ,αντί να πηγαίνουν στις υποδομές και στην ανάπτυξη της χώρας.Η συνέχεια γνωστή χωρίς ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες σε “τρώει η μαρμάγκα” που λέγαμε μικροί στα φλιπεράκια. Εμείς μάλιστα το τερματίσαμε εμπιστευόμενοι την τύχη της πατρίδος μας στους “άρχοντες” της πάνω και της κάτω πλατείας ,οι οποίοι θα βάραγαν νταούλια και ως άλλοι μάγοι θα απογείωναν την παραγωγικότητα και την οικονομία της χώρας(οι περισσότεροι εξ αυτών δεν ξέρουν τι θα πεί ελεύθερη αγορά και ανταγωνισμός) με ένα νόμο και ένα άρθρο.Το ζητούμενο είναι το πνεύμα του πατρίδοφύλακα Μακρυγιάννη για τούτη την πατρίδα που ανήκει σε όλους μας αλλά φαίνεται ότι οι οπορτουνιστές ,σπεκουλαδόροι και διεθνιστές αεριτζήδες περί άλλων τυρβάζουν και συνεχίζουν την ένταση,τον διχασμό και την παραγωγή κουτόχορτου,μακριά από κάθε πραγματικότητα. “Φούρνος να μην καπνίσει” που έλεγε και ένας φίλος μου από τα πανέμορφα Ιωάννινα,όλα για τον λουφέ της εξουσίας…..Ακόμα και η υπερήφανη,υπεύθυνη και πατριωτική στάση του υγειονομικού προσωπικού ,που έβαλε μπροστά το κοινό καλό ,λοιδορήθηκε. ΄Αξιος ο μισθός τους…….Η πατρίδα μας έχοντας απέναντι της την πανδημία, τον ισλαμοφασμό και τις επερχόμενες ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις χρειάζεται δραστηριότητα,σύνεση και συνοχή για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις.Ευτυχώς παρά τις λίγες παραφωνίες η κοινωνία μας στην συντριπτική της πλειοψηφία είναι έτοιμη να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να βγεί νικήτρια στην επόμενη μέρα………Με εκτίμηση