Δυο-τρεις δίκες εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας (αποπλανήσεις, ασέλγειες, βιασμούς) να παρακολουθήσει κανείς, αρκεί για να καταλάβει τους όρους του «παιχνιδιού»: Μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, το θύμα «βιάζεται» ξανά.
Γυναίκες, ανήλικοι, άτομα με νοητική στέρηση -πάντα σε μειονεκτική θέση έναντι των δραστών- πρέπει να απαντήσουν «τι γύρευαν εκεί;», «γιατί δεν έφευγαν;», «τι έκαναν για να το εμποδίσουν;» και σε άλλα παρεμφερή ερωτήματα που με χυδαία απλότητα τίθενται αυτές τις ημέρες και στη Σοφία Μπεκατώτου, μετά την καταγγελία της.
Μόνο τα τελευταία 3-4 χρόνια στο Εφετείο Κακουργημάτων Δυτικής Κρήτης, θυμόμαστε να «δικάζεται» νεκρή για τον βιασμό της 16χρονη μαθήτρια, ανήλικο αγόρι από χωριό της ενδοχώρας να δίνει εξηγήσεις γιατί βιάστηκε, 13χρονη με νοητική στέρηση να καλείται να αποδείξει πως δεν είχε συναινέσει στον ομαδικό βιασμό της.
Και στις τρεις περιπτώσεις τα θύματα δικαιώθηκαν και οι δράστες καταδικάστηκαν.
Ωστόσο, η δοκιμασία στην οποία υπόκειται το θύμα είναι τόσο εξευτελιστική που δεν είναι να απορεί κανείς, γιατί τόσες υποθέσεις σεξουαλικών εγκλημάτων, καταγγέλλονται μετά από χρόνια ή ποτέ.
Το δικαστικο και ποινικο συστημα της Ελλαδας ειναι για γελια. Η δικαιοσυνη στην Ελλαδα ειναι για γελια. Το συνταγμα χρειαζεται αμεση αναθεωρηση και αλλαγη για να συμβαδισει με τους σκληρους καιρους και πρωτοφανη εγκληματα. Πολυ πιο αυστηροι νομοι και ποινες χρειαζονται καθως επισης και θαρραλεοι δικαστες οι οποιοι δεν φοβουνται να επιβαλλουν ποινες καταπελτες. Τερμα τα χαδια σε εγκληματιες. Τερμα οι αδειες σε δολοφονους. Οι νομοι, ακομη και για πταισματα και πλημμεληματα που εδω στην Ελλαδα θεωρουνται ασημαντα, πρεπει να εφαρμοζονται κατα γραμμα και απο την αστυνομια, η οποια χρειαζεται σιγουρα αναδιαρθρωση. Η αστυνομια η οποια οποτε θελει αυτη εφαρμοζει το νομο. Καταγγελια με εισαγγελικη παραγγελια θελουν, για να κανουν τη ζωη του Ελληνα πολιτη δυσκολοτερη. Και ειναι αυτα τα πταισματα και πλημμεληματα, κατα μεγαλη πλειοψηφια, που εφοσον αντιμετωπιστουν απο το νομο, καθιστουν την ποιοτητα της καθημερινης μας ζωης σαφως καλυτερη και ασφαλεστερη. Νεοι δικαστες πρεπει να διοριστουν , αυστηροι, με τολμη. Μαραναν στο ξυλο τις προαλλες τον σταθμαρχη του μετρο αυτοι οι αλητες και τους αφησαν εξω με μια μικρη εγγυηση. Ντροπη. Σε καμμια αλλη χωρα δεν συμβαινουν αυτα.
Συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος και την οπτική γωνία με την οποια το προσεγγισατε. Επιβάλεται η αφυπνιση και η υπενθύμιση των αναγνωστών από αντίστοιχα άρθρα που θίγουν ουσιώδη ζητήματα ηθικής και αξιών (δικαιοσύνη). Ιδιαίτερη βαρύτητα μάλιστα έχει το κείμενο όταν συνδυάζει το γενικό με την τοπική διάσταση που έχει λάβει ιστορικά. Ευχαριστούμε και αναμένουμε να διαβάσουμε ξανά αντίστοιχης ποιότητας θεματογραφια.