» Πού βρισκόμαστε
Τα θετικά σημεία των μετεκλογικών εξελίξεων είναι τα παρακάτω:
Η πρόθεση της νέας ελληνικής κυβερνήσεως να διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και παράλληλα έχει αναδείξει τη βαρύτητα άλλων ήδη υφιστάμενων.
Τα θετικά δεδομένα είναι:
α. γίνεται παγκοσμίως γνωστό το ελληνικό πρόβλημα και αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο η πραγματική φύση του χρέους, οι συνέπειες του, ενώ αμφισβητείται η ορθότητα του τρόπου διαχειρίσεώς του.
Συγκεκριμένα, μετατίθεται το κέντρο βάρους του προβλήματος του χρέους από τις ευθύνες των Ελλήνων και το προγραμματικό και δεσμευτικό χαρακτήρα των μνημονίων και των μεταρρυθμίσεων:
– Στην ανθρωπιστική διάσταση των συνεπειών της πολιτικής της λιτότητας ως εσωτερικής υποτιμήσεως. Επισημαίνεται η φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού.
– Στην προτεραιότητα της αναπτύξεως.
Αμφισβητείται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Πολύ ορθώς ο υπ. Οικ. Βαρουφάκης επιμένει στη σύνδεση της αποπληρωμής του χρέους με τη ρήτρα αναπτύξεως.
β. Ανατρέπεται βαθμιαίως η επιβληθείσα λογική:
– Του μονοδρόμου των μνημονίων.
– Της θεραπευτικής επάρκειας του “φαρμάκου” της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Χωρίς δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, χωρίς ένα συνολικό πρόγραμμα ανασυγκροτήσεως της οικονομίας, η δημοσιονομική πειθαρχία μετατρέπεται σε τοξικό δηλητήριο καθώς και
– Του αυτοματισμού της σχέσεως μεταξύ εσωτερικής υποτιμήσεως και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
γ. Γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι το πρόβλημα του ελληνικού χρέους δεν οφείλεται μόνο στον υπερδανεισμό των Ελλήνων και στο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αλλά και στον τρόπο λειτουργίας του ευρώ, το οποίο μπορεί να αποτελεί το κοινό μας νόμισμα, αλλά ως οικονομικό σύστημα ευνοεί τη σώρευση πλούτου στον ευρωπαϊκό Βορρά εις βάρος του Νότου.
δ. Κλονίζεται όλο και περισσότερο στη συνείδηση των Ευρωπαίων λαών η αξιοπιστία της αρχής της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και αποκαλύπτεται η πλαστότητα της και ο επικυριαρχικός ρόλος της Γερμανίας, η οποία ακολουθεί μια πολιτική γερμανοποιήσεως της Ευρώπης.
ε. Μέσα σε λίγες ημέρες η διεθνής εικόνα της Ελλάδας μεταμορφώθηκε από αρνητική σε θετική. Αυτό οφείλεται: στη δυναμική της λαϊκής αντιδράσεως κατά της πολιτικής των μνημονίων, όπως αυτή αναδείχθηκε μέσα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Οι Ελληνες από αποδιοπομπαίοι τράγοι και ουραγοί του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι αναδεικνύονται σε πρωτοπόρους μιας νέας Ευρώπης, η οποία θα προσπαθεί να καλύψει το δημοκρατικό της έλλειμμα και θα ντρέπεται για τα ποσοστά ανεργίας και ιδιαιτέρα των νέων.
– Στον άφθαρτο και ανανεωτικό χαρακτήρα καθώς και στην αποφασιστικότητα και την ταχύτητα κινήσεων που έδειξε η νέα κυβέρνηση, στοιχεία τα οποία κέρδισαν τις εντυπώσεις στον διεθνή Τύπο και την κοινή γνώμη. Δεν είναι λίγο να ομολογεί ο κ. Σόιμπλε ότι ούτε οι Γερμανοί θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια νέα κυβέρνηση και μάλιστα δικομματική τόσο γρήγορα.
2. Τα αρνητικά δεδομένα:
α. Η άρνηση του Βερολίνου να δείξει κάποια έστω κατανόηση στο αίτημα της Ελλάδας για αναδιάρθρωση του χρέους, αποδεικνύει ότι κατ’ ουσίαν έχει αχρηστευτεί ο βασικός χαρακτήρας της Ε.Ε., που είναι η θεσμικότητα. Η Ε.Ε. δεν αποτελεί πλέον μια ένωση δημοκρατικών χωρών, αλλά μια γερμανική ηγεμονία, η οποία έχει ως προτεραιότητα τα εθνικά της συμφέροντα και όχι το γενικό καλό.
Δεν αφήνει περιθώρια ελπίδας για το μέλλον της Ευρώπης η είδηση ότι πριν από την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Ρώμη και στο Παρίσι είχε προηγηθεί τηλεφώνημα της κας Μέρκελ, η οποία διέτασσε τους κ. Ρέντσι και Ολάντ να αποφύγουν κάθε δήλωση συμφωνίας με την Ελλάδα.
Το Βερολίνο θέλει να έχει την Ελλάδα μονίμως απομονωμένη.
β. Αποτέλεσμα της άκαμπτης στάσεως της κας Μέρκελ ήταν να μην λειτουργήσει ως πολιτικό μέτωπο ο ευρωπαϊκός Νότος.
Από την άλλη πλευρά αυξάνει η αντίδραση των λαών του Νότου στα μέτρα λιτότητας.
Τον Σεπτέμβριο πιθανόν να κερδίσει τις εκλογές στην Ισπανία το κόμμα PODEMOS. Μήπως η Μέρκελ θέλει να φαίνεται ανυποχώρητη απέναντι στους Έλληνες για να μην παίρνουν θάρρος οι Ισπανοί;
Μεσοπρόθεσμα η πολιτική της Μέρκελ θα εξασθενεί. Η λογική μας επιτρέπει την πρόβλεψη ότι η αναδιάρθρωση του χρέους δεν θα είναι μια διαδικασία εφάπαξ, αλλά θα περάσει από φάσεις, οι οποίες θα αντιστοιχούν και στις πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη. Γι’ αυτό ας επιμείνουμε στο αίτημά μας, ας δεχθούμε ό,τι διευκολύνσεις μπορούμε να κερδίσουμε και παράλληλα ας προσπαθούμε να διευρύνουμε την επιρροή μας στους πολιτικούς χώρους της Ευρώπης με την οργάνωση ενός μακροπρόθεσμου προγράμματος οικονομικής και διεθνούς διπλωματίας με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Να μην είμαστε πια δεδομένοι για κανένα.
