Στην τσίτα – Να απορεί κανείς… ή να θυμώνει
Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν βρέθηκε στη χώρα μας και συζήτησε τόσο με τον πρωθυπουργό, όσο και με τον υπουργό Οικονομικών.
Παρά το γεγονός πως τα… γαλλικά του ήταν ευγενέστατα, τα συναισθήματα που αφήνει πίσω του είναι βαριά.
Ο Γάλλος, ενώ από την μία δήλωσε τον θαυμασμό του για την αντοχή των Ελλήνων πολιτών, έκλεισε με απότομο τρόπο την όποια συζήτηση για χαλάρωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Την χαλάρωση, δηλαδή, των στόχων του προγράμματος από το 2019 και μετά.
Αντιθέτως, έβαλε σε περίοπτη θέση επάνω στο τραπέζι τα ζητήματα της επερχόμενης αξιολόγησης, όπως τα εργασιακά, την αναπτυξιακή στρατηγική, την φοροδιαφυγή και την εισπραξιμότητα των φόρων.
Έβαλε δηλαδή στο επίκεντρο τις επόμενες… αιτίες θαυμασμού των ξένων αξιωματούχων. Αφού, ειδικά με τις απαιτήσεις των δανειστών στα εργασιακά, θα είναι πράγματι εντυπωσιακό εάν η κυβέρνηση καταφέρει να επιβάλει το νέο καθεστώς που ζητούν.
Είναι πραγματικά εξωφρενικό, την ώρα που ο ένας μετά τον άλλο οι δανειστές αναγνωρίζουν την «υπερφόρτωση» της κοινωνίας τον περασμένο χρόνο, να έρχονται και να φορτώνουν στις πλάτες μας όλο και περισσότερα βάρη.
Και να μας καθησυχάζουν με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη…
********
Ψιλά ψηλά – Και τούρκικα…
Μόλις το περασμένο Σάββατο, για την ακρίβεια Παρασκευή λίγες ώρες πριν την… απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, σημειώναμε από αυτήν εδώ τη στήλη μία αξιοσημείωτη μεταστροφή των Αμερικάνων σε σχέση με τους γείτονες.
Στο σχόλιο μου «Από την Ουάσιγκτον με αγάπη», έκανα ειδική αναφορά στην δήλωση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για «τούρκικη εισβολή» σε σχέση με την εισβολή του 1974, και το τι μπορεί αυτή να σημαίνει για τα μελλούμενα στην περιοχή μας.
Σημείωνα στο σχόλιό μου πως η δήλωση αυτή δεν θα πρέπει να περάσει στα ψιλά, αφού κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το σημείο κορύφωσης των διεθνών εξελίξεων που διαδέχονται η μία την άλλη με ρυθμούς… πολυβόλου.
Προφανώς και δεν είχα ιδέα πως το απόγευμα της Παρασκευής για τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν ώρες αργότερα και θα μας κρατούσαν ξάγρυπνους μέχρι το πρωί. Αλλά δεν χρειάζεται να είναι κανείς διεθνολόγος για να μυρίσει το μπαρούτι…
Με τον τρόπο που ο Ερντογάν κλιμακώνει την αντίδρασή του, είτε η κρίση ήταν τεχνητή είτε απλώς την εκμεταλλεύεται, φαίνεται πως δεν σκοπεύει να υποχωρήσει εύκολα.
Αντιθέτως, ακόμα και εάν είναι έτοιμος να αποδεχτεί αυτή τη «νέα» θέση των Αμερικάνων, με ότι αυτό συνεπάγεται για το κυπριακό, τους αγωγούς και τους υδρογονάνθρακες, δεν σκοπεύει να το κάνει χωρίς ανταλλάγματα.
Εκείνο που προκύπτει εμφατικά είναι πως η τεταμένη, διαρκώς, γειτονιά μας, αλλάζει. Καλπάζοντας.
Και είναι απαραίτητο, πιο πολύ από ποτέ, να αποκτήσουμε μία ενιαία, συνολική, εθνική στρατηγική για τα μεγάλα θέματα. Διαφορετικά οι εξελίξεις θα μας ξεπεράσουν.
Εάν δεν περάσουν από επάνω μας…
********
Για κάποιους, λεφτά υπήρχαν… (Ξέρουν οι τράπεζες)
Στη χώρα εφαρμόζεται το τρίτο μνημόνιο, με ένα ακόμα… τεχνικό, που επιβλήθηκαν για να σωθούν οι τράπεζες που είχαν ανάγκη από τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις, επειδή δόθηκαν υπέρμετρα δάνεια χωρίς εγγυήσεις, με αποτέλεσμα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ «κόκκινων δανείων». Αυτά είναι γνωστά…
Τις ημέρες αυτές, η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ εξετάζει κορυφαία στελέχη των μεγάλων τραπεζών, με αντικείμενο τους χειρισμούς τους σε υποθέσεις δανεισμού κομμάτων και μεγάλων μέσων ενημέρωσης.
Αρκεί κανείς να παρακολουθήσει για λίγο το κανάλι της Βουλής, ή να αναζητήσει τα σχετικά ρεπορτάζ με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις εργασίες της Επιτροπής για να δει την πίεση του να ανεβαίνει ραγδαία.
Μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια, που αλλού δόθηκαν με εγγύηση… ταινιοθήκες, αλλού ενέχυρο τίτλους ιστοσελίδων εκτιμώμενης αξίας εκατομμυρίων ευρώ, και αλλού με μια απλή… υποσχετική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, πως τα δάνεια σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία δόθηκαν με εγγύηση της κρατική επιχορήγηση. Η οποία εγγύηση όμως, δεν δόθηκε μόνο σε μία τράπεζα, αλλά σε όλες, για διαφορετικά δάνεια βέβαια!
Το θέμα είναι τεράστιο και σίγουρα, το επόμενο διάστημα θα μας απασχολήσει. Και σε αντίθεση με όσα λένε όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα, και ουσία έχουν τα ευρήματα και μεγάλη αξία για τον κόσμο έχουν.
Να ξέρουμε επιτέλους όλοι, τίνος τα σπασμένα πληρώνουμε με τις ζωές, τα όνειρά μας και την οπισθοχώρησή μας σε οικονομικό μεσαίωνα…
********
Ασχολίαστο – Το βαπόρι απ’ το… Ντουμπάι
Στα όσα… εντυπωσιακά συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ήρθε να προστεθεί και ένα ακόμα που θα μείνει στην Ιστορία. Ίσως και στο ρεκόρ Γκίνες.
Η μεγαλύτερη ποσότητα ναρκωτικών που έχει εισαχθεί στη χώρα, σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, είναι ορφανή.
Κοινώς, αποφάσισαν πως, λίγο-πολύ, οι δύο τόνοι ηρωίνης ήρθαν στη χώρα… τυχαία.
Όπως τυχαία είναι και παιδιά που κάθε ημέρα πεθαίνουν από το εμπόριο θανάτου. Από την πρέζα που εκτός από ελεύθερη, πλέον κυκλοφορεί στη χώρα μας και ορφανή.
Ειλικρινά αναρωτιέμαι, μετά από αποφάσεις σαν την παραπάνω, που ακριβώς στηρίζεται η βεβαιότητα του υπουργού Δικαιοσύνης πως «δεν υπάρχουν κυκλώματα στη Δικαιοσύνη»…
*λωτοφάγος
