Το µακελειό συνεχίζεται στη Μέση Ανατολή, την πιο αιµατοβαµµένη περιοχή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Χιλιάδες νεκροί και άλλοι τόσοι τραυµατισµένοι, ακρωτηριασµένοι, τυφλοί και ανελέητοι, µεταξύ αυτών και παιδιά. Βυζασταρούδια ακόµα, έγιναν και γίνονται θύµατα της πολεµικής µηχανής, ένθεν και ένθεν. Έλεος πια! Σώνει! Όχι άλλους νεκρούς.
Που θα φτάσει αυτή η κατάσταση; ∆εν χορτάσατε ακόµα αίµα; Και οι βρικόλακες χόρταιναν πίνοντας αίµα όλη τη νύχτα, αλλά τα ξηµερώµατα τρύπωναν στις σπηλιές τους. Εσείς, που αλληλοσκοτώνεστε χρόνια και χρόνια δεν κορέσατε τη δίψα σας πίνοντας τους χυµούς της ζωής; Έλεος, κάνετε συνάφι πια!
Έχετε φθάσει στο θλιβερό κι απάνθρωπο σηµείο να ξεχωρίζετε τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες. ‘’Σκοτώστε’’ σας λένε οι φίλοι σας, ‘’κατά βούληση και µην προβαίνετε ακόµα στην ολοκληρωτική καταστροφή του εχθρού σας έως ότου αναγκαστούν να αφήσουν ελεύθερους τους αιχµαλώτους. Τότε, άµα το πετύχετε, για λίγο χρόνο σταµατήστε τους βοµβαρδισµούς, αλλά µέχρι να έρθει εκείνη η ώρα µην δείξετε κανένα έλεος’’. Να πάρουνε πίσω τους αιχµαλώτους τους και ας γίνουν στάχτη και κουρνιαχτός οι εναποµείναντες του απέναντι στρατοπέδου. Είναι δίκαιο όµως αυτό; Μακάρι, και ποιος δεν το θέλει, να γυρίσουν στα σπίτια τους οι αιχµάλωτοι. Οι χιλιάδες νεκροί και όσοι απόµειναν συνάνθρωποί µας είναι δεύτερης κατηγορίας άνθρωποι; Γιατί τους χωρίζετε σε δύο κατηγορίες; Ποιος σας έδωσε αυτό το δικαίωµα, ή µήπως γράφω ψέµατα και υπερβολές; Αυτά δεν επιδιώκετε να πετύχετε;
Τώρα, λέτε, σκοτώστε κατά βούληση όταν πετύχετε τους σκοπούς σας, αφανίστε από προσώπου Γης του απέναντι στρατοπέδου. Μόνο τα σαρκοφάγα θηρία της ζούγκλας κάνουν διακρίσεις στα θύµατά τους, σκοτώνουν τα πιο αδύνατα ή τα άρρωστα ζώα κι αυτό είναι επιλογή της φύσης λένε κάποιοι επιστήµονες. Σκοτώνουν τα αδύναµα και τα άρρωστα για την υγιή διαιώνιση του είδους. Μήπως πιστεύεται ότι επειδή έχετε περισσότερα και πιο θανατηφόρα όπλα είστε και οι εκλεκτοί του Θεού και θέλετε να επικρατήσετε το ‘’ξεχωριστό’’ είδος σας; Αυτό θαρρώ πίστευε και ο αιµοχαρής Χίτλερ και αιµατοκύλισε όλη την ανθρωπότητα σκοτώνοντας εκατοµµύρια ανθρώπους. ∆εν πέτυχε όµως το σκοπό του κι από την απελπισία του και την αποτυχία του απ’ ότι ξέρουµε αυτοκτόνησε.
Θα µου πείτε τώρα, στο παρελθόν αφανίστηκαν ολόκληρα έθνη. Ναι, αλλά τώρα δεν επικρατεί πια η δύναµη των όπλων… έχουν αλλάξει οι εποχές!
Αυτό επιδιώκετε κι εσείς να πετύχετε, βάζοντας µπροστάρηδες το µίσος, την οργή; Εγώ σας το θυµίζω ότι στο τέλος κανένας δεν θα βγει νικητής, όλοι θα βγούµε ηττηµένοι. Τότε και µόνο τότε θα συνειδητοποιήσετε ότι κανένας δεν είναι άτρωτος. Κι ο Αχιλλέας πίστευε ότι ήταν άτρωτος που πολλοί πίστευαν ότι ήταν ηµίθεος, αλλά κι εκείνος είχε το ευαίσθητο σηµείο και πέθανε από το βέλος του Πάρη όπως αυτό γράφει η ιστορία.
Βέβαια, δεν είµαι εγώ εκείνος που µε τα γραπτά µου θα µπορέσω να σας ευαισθητοποιήσω, όχι δεν έχω τέτοιες ικανότητες. Αν όµως ξεσηκωθούµε όλοι οι λαοί της Γης ζητώντας ενότητα και δικαιοσύνη θα φέρουµε πολύ καλά αποτελέσµατα.
Πολλοί πιστεύουν πως ό,τι κι αν κάνουµε, οι δυνατοί θα επικρατήσουν. ∆εν έχουν δίκιο. Αν διεκδικήσουµε το δικαίωµα, τα αγαθά της γης να µοιραστούν ισότιµα σε πλούσιους και σε φτωχούς κάποια µέρα πιστεύω ότι το δίκιο θα επικρατήσει. Αυτό προσπαθούν να πετύχουν οι φτωχοί λαοί παίρνοντας το δρόµο της προσφυγιάς. Πρέπει όµως να τους βοηθήσουµε κι εµείς οι κάπως πιο εύποροι απ’ αυτούς… κι άλλη φορά το έχω γράψει και το γράφω και στο σηµερινό µου άρθρο.
Πόσους θα πνίξουν στην Μεσόγειο, πόσοι θα πεθάνουν περπατώντας στα κακοτράχαλα βουνά κυνηγώντας ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους! Αυτό λένε. ∆εν θέλουν να ζήσουν τα παιδιά τους κάτω από τις συνθήκες που πέρασαν τη ζωή τους εκείνοι. Εκατοµµύρια χρόνια τους κλέβουν οι δυνατοί τον όποιο πλούτο της χώρας τους. Ως πότε όµως θα γίνεται αυτό το κακό; Όσους φράκτες κι αν στεριώσετε ποτέ δεν θα µπορέσετε να τους πείσετε ότι είναι άνθρωποι ενός κατώτερου θεού. Γιατί αυτό θέλετε να πιστέψουν, όπως πριν από πολλά χρόνια αυτό ήθελαν να πιστέψουν οι πρόγονοί τους χρησιµοποιώντας το βούρδουλα.
Πριν από λίγες µέρες άκουσα σε ένα τηλεοπτικό σταθµό ότι ένας απελπισµένος συνάνθρωπός µας έφθασε κολυµπώντας στο νησί του Ασκληπιού, την Κω, ξεκινώντας από τα παράλια της Τουρκίας. Να είστε σίγουροι ότι θα τον µιµηθούν πολλοί και πολλοί άλλοι ξεριζωµένοι από την πατρίδα τους κυνηγώντας την τύχη τους σε µια δεύτερη πατρίδα και κάποτε θα το πετύχουν. Το κακό είναι ότι άλλη είναι η αιτία του πολέµου κι άλλο βαπτίζονται υποκινητές και δεν φτάνει αυτό πηγαίνουν από άλλες χώρες πρωθυπουργοί και υποστηρίζουν τους δυνατούς. Π.χ. στον σηµερινό πόλεµο της Μέσης Ανατολής λένε ότι οι Παλαιστίνιοι έκαναν την αρχή µπαίνοντας στα εδάφη του Ισραήλ, σφάζοντας και σκοτώνοντας γυναικόπαιδα, σκορπώντας τον όλεθρο. Γιατί όµως το έκαναν αυτό; Απ’ ότι γνωρίζω από τότε που συνειδητοποίησα ότι είµαι λογικό ον, στις αντιµαχόµενες αυτές χώρες δεν ακούω τίποτε άλλο από το να έρχονται σε προστριβές µεταξύ τους χύνοντας τόνους αθώο αίµα για την ελευθερία τους. Πόσο αίµα πρέπει να χυθεί ακόµα για να βρουν επιτέλους την κρυψώνα της ελευθερίας;
Κλείνοντας το σηµερινό νου άρθρο θέλω να επισηµάνω στους πρωθυπουργούς των άλλων χωρών επισκεπτόµενοι το Ισραήλ – και καλά κάνουν και το επισκέπτονται – να λένε και κάποιες λέξεις και για τους Παλαιστίνιους και να µην σιωπούν παντελώς κι ας λένε ότι η σιωπή είναι χρυσός. ∆εν είναι µήτε χρυσός µήτε ασήµι. Πολλές φορές η σιωπή γίνεται ο µεγαλύτερος εχθρός.
*Ο ∆ηµήτρης Κ. Τυραϊδής
είναι συγγραφέας – ποιητής
µέλος της Παγκοσµίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,µέλος των Πνευµατικών ∆ηµιουργών νοµού Χανίων και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων
