ΑΝΕΚΑΘΕΝ, όπως λέγεται, κάθε νίκη έχει έναν πατέρα, ενώ η ήττα κανένα!
Η ΠΡΟΤΑΣΗ «ηττηθήκαμε, σύντροφοι» σιγοψιθυρίζεται ήδη από κομματικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Και μάλλον γίνεται σλόγκαν για ένα τμήμα της κυβέρνησης. Είναι δε σίγουρο πως θα ακουστεί στην προεκλογική περίοδο από τους «δραχμιστές». Οποτε κι αν αυτές γίνουν…
ΓΙ’ ΑΥΤΗ την ήττα την ευθύνη δεν έχει μόνο ο κ. Τσίπρας, αλλά όλη η λεγόμενη «αριστερά» που κυβερνάει εδώ και 7 μήνες: οφείλεται, κατά την άποψή μας, στο ασυντόνιστο των ενεργειών της, στον ερασιτεχνισμό σχετικά με τη διπλωματία, σε ποικίλες δηλώσεις άκαιρες και άστοχες των μελών της, και κυρίως στην απειρία περί τα ευρωπαϊκά θέματα.
ΕΤΣΙ, οι «αριστερές» ουτοπικές ιδεοληψίες εκμηδενίστηκαν σε εκείνες τις αγωνιώδεις και επίπονες ώρες των (άκαρπων και προσχηματικών) διαπραγματεύσεων. Η Ε.Ε. αποδείχθηκε σκληρή και άτεγκτη απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, διότι ποτέ δεν θα ανεχόταν να «ευδοκιμήσει» μια «κυβερνώσα αριστερά» στην Ευρωζώνη.
ΟΤΑΝ δε ο κ. Τσίπρας συνειδητοποίησε το ανέφικτο των επιδιώξεών του για ανατροπή της στυγνής πολιτικής της λιτότητας (σε μια βαθιά καπιταλιστική Ε.Ε.), αντιλαμβανόμενος το μέγεθος της καταστροφής που θα προκαλούσε μια αδιέξοδη ρήξη με τους «θεσμούς», προσχώρησε αναγκαστικά στη RealPolitik.
Η ΕΞΟΥΣΙΑ, βλέπετε, χαμογελάει σε πολλούς, αλλά τη διατηρούν μόνον όσοι ξέρουν να ελίσσονται στην κατάλληλη στιγμή.
ΕΞΑΛΛΟΥ η ωριμότητα του κυβερνάν δεν διδάσκεται. Αποκτάται με τον χρόνο, τα λάθη και την εμπειρία. Έπειτα, η Ιστορία διδάσκει πως σε μια τόσο σοβαρή διαπραγμάτευση δεν πηγαίνει κανείς ούτε με ενθουσιώδη «νταούλια», «κρητικές λύρες» και «πεντοζάλι», ούτε- πολύ περισσότερο – χωρίς να έχεις σοβαρά, πειστικά και εναλλακτικά σχέδια. Ειδικά στην περίπτωσή μας, χωρίς να έχουμε και κάποιους συμμάχους στις Βρυξέλλες.
