Οι “αυτοί” και τα λάθη τους

Λειτουργεί στο Δ.Ν.Τ. ένα γραφείο, που ασχολείται με τα πεπραγμένα του, το οποίο σε μια απ’ τις τελευταίες εκθέσεις του δημοσιοποίησε τις παραλείψεις και τα λάθη που έγιναν στο ελληνικό πρόγραμμα και μάλιστα απ’ το 2010, αφήνοντας αιχμές ότι φταίνε οι Ευρωπαίοι, χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα ως «ειδική περίπτωση». Στην έκθεση αναφέρεται ότι «επηρεάστηκε η ευκινησία του ταμείου, ως διαχειριστή κρίσεων, λόγω της ανάγκης συνεργασίας με τους Ευρωπαίους και αυτό έδωσε έδαφος στην κριτική για έλλειψη διαφάνειας στη λήψη των αποφάσεών του».
Δηλαδή αν και γνώριζαν ότι έκαναν λάθη, πειραματίστηκαν στο ελληνικό ζήτημα για να δουν πώς θα πρέπει να φερθούν σε περιπτώσεις άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Η διευθύντρια του Δ.Ν.Τ. ομολόγησε χωρίς αναστολές ότι την ευθύνη την έχουν οι Ευρωπαίοι. Είναι τυχαίο η δημόσια αναγνώρισή της σ’ αυτή τη συγκυρία ότι λόγω λαθών οδηγήθηκε η Ελλάδα σ’ αυτή την κατάσταση; Τι συμβαίνει και ξαφνικά διαχωρίζει το Δ.Ν.Τ. τη θέση του απ’ τους Ευρωπαίους; Από τότε βρισκόντουσαν σε ασυμφωνία. Γιατί άφησαν να εξελιχθεί η οικονομία της χώρας σε εξαθλίωση; Ξεσπάθωσε τώρα η Λαγκάρντ εν όψει της δεύτερης αξιολόγησης του Σεπτέμβρη που θα τεθεί και το θέμα του χρέους; Την ευθύνη τη φέρουν όλοι μαζί. Τα πρόσωπα είναι για πολλούς συγκεκριμένα. Για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι οι “αυτοί” που αποφασίζουν, παίζοντας ύποπτα και επικίνδυνα παιχνίδια δίχως όρους.
Αυτά δεν μπορούσαν οι Ευρωπαίοι να τα κάνουν χωρίς τη συγκατάθεση του Δ.Ν.Τ. Είναι υποκριτική η ομολογία της Λαγκάρντ ότι φταίνε οι… “πολλαπλασιαστές” που συνέβαλαν να επιβληθούν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, δηλαδή μειώσεις μισθών και συντάξεων και αύξηση της φορολογίας που έκαναν κακό στον Π/Υ.
Ενεργούσαν βάσει σχεδίου. Οδηγούσαν τις εξελίξεις σε αδιέξοδο σκοπίμως μπλοκάροντας την 5η αξιολόγηση, να πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Πίστευαν ότι θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν επί νέων βάσεων, με μια νέα κυβέρνηση που θα είχε και πρόσφατη λαϊκή εκπροσώπηση. Η κυβέρνηση Τσίπρα ζήτησε παράταση του προγράμματος μέχρι τον Ιούνιο, χωρίς επιπρόσθετη χρηματοδότηση, με μια συμφωνία “γέφυρα” δεσμευτική για το κράτος που αποτελεί συνέχεια. Ομως απερρίφθη η πρόταση Τσίπρα. Ποιος ο λόγος της μη αποδοχής; Ηθελαν, προφανώς, να πιέσουν τη νέα κυβέρνηση, να τη φθάσουν στο απροχώρητο και να την υποχρεώσουν σε ταπεινωτική υποχώρηση φέροντας το 3ο μνημόνιο.
Το χρέος μας είναι τριών ειδών. Το βραχυπρόθεσμο, το μεσομακροπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο. Οι οικονομολόγοι υπολογίζουν τη δεύτερη κατηγορία του χρέους να ανέρχεται σε 325 δισ. ευρώ. Η πρώτη που αποτελεί τα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου μαζί με την τελευταία εκτιμάται κατά τον καθηγητή της ΑΣΟΕ κ. Γ. Βάμβουκα σε 760 δισ. ευρώ. Αν πειστούν οι δανειστές και κάνουν κάτι για τα 325 δισ., τι θα γίνει με τα 760 δισ. ευρώ; Θα τα κουρέψουν;
Οι Αμερικανοί, οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του Δ.Ν.Τ., οφείλουν τώρα που επισήμως αναγνώρισε λάθη, τα οποία συνέβαλαν στη συνέχιση της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, να πείσουν τους δανειστές ότι το χρέος της χώρας πρέπει να μειωθεί. Θα είναι μια ευκαιρία για το Δ.Ν.Τ. να ξεκαθαρίσει τη θέση του στο λάθος του ότι δεν επέμενε εξ αρχής στη μείωση του χρέους απ’ το πρώτο μνημόνιο.