Λίγες μέρες, συγκεκριμένα 22 (όχι ότι μετράω αντίστροφα…), απέμειναν για να φύγει αυτό το 2020 πια.
Μία χρονιά που μοιάζει σαν τρία χρόνια συμπιεσμένα σε ένα.
Πότε ήταν Ιανουάριος και κάναμε ανέμελοι σχέδια για την καινούργια χρονιά, πότε μπήκαμε σε καραντίνα, πότε πέρασε το Πάσχα, το καλοκαίρι, πότε ξαναμπήκαμε σε καραντίνα, πότε και πώς θα κάνουμε Χριστούγεννα…
Λες και ζήσαμε -όλη η υφήλιος- ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας στην πραγματική ζωή.
Αυτό που σκέφτομαι αυτές τις ημέρες είναι ότι χρειάζεται λίγη υπομονή και πολλή προσοχή αφού “φάγαμε τον γάιδαρο και μας έμεινε η ουρά”.
Λίγη υπομονή και πολλή προσοχή, για να έχουμε την υγεία μας. Λίγη υπομονή και πολλή προσοχή για να βρεθούμε ξανά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Γιατί -ευτυχώς- υπάρχει η τεχνολογία με όλα τα σύγχρονα μέσα που μας επιτρέπει την επικοινωνία με τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσω βιντεοκλήσεων, μηνυμάτων κ.λπ., ωστόσο η αγκαλιά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τα γέλια από κοντά δεν συγκρίνονται με τίποτα!
Στο 19ο επεισόδιο, ζούμε μια οδηγική «Οδύσσεια» στη Νέα Κυδωνία, δοκιμάζουμε το εμβόλιο και «αποκαλύπτουμε» την ύπαρξη εξωγήινων.
