“Ενεργειακό Μίγμα”

Τα ευρωπαϊκά κράτη αυτήν την περίοδο ασχολούνται με το θέμα αύξησης του κόστους της ενέργειας, πώς θα την αντιμετωπίσουν και θα εξασφαλίσουν την αυτονομία τους. Η τεχνολογία δεν έχει φτάσει ακόμα στην κατοχύρωση φθηνών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.). Στη χώρα μας αντί να αυξηθούν οι ΑΠΕ μποϊκοτάρονται, όπως έγινε το 2010 επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου. Σταμάτησαν οι σχεδιασμοί για εγκατάσταση επενδυτικών σχεδίων αιολικών πάρκων σε βραχονησίδες, που θα παρήγαγαν 500-1000 μεγαβάτορες και που είχε προβλεφθεί, να μην επηρέαζαν το περιβάλλον. Όπως τόνισε ο πρόεδρος της “ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή” από τότε μέχρι σήμερα δεν έγιναν εγκαταστάσεις “κανενός τέτοιου αιολικού πάρκου”.
Ο Σύνδεσμος Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών (Σ.Ε.Ε.Π.) αποποιείται τα λεγόμενα περί αισχροκερδειας λέγοντας, ότι «οι χονδρικές τιμές στην Ελλάδα καθορίζονται από τις διεθνείς τιμές των τελικών προϊόντων πετρελαιοειδών και διαμορφώνουν τις τιμές καθημερινά με βάση αυτές των διηλιστηρίων.
Στο παρελθόν περνούσε η κυβέρνηση το μήνυμα, με κάθε ευκαιρία, ότι ο λιγνίτης στο ηλεκτροπαραγωγικό σύστημα είναι αχρείαστος. Η ΔΕΗ βάση αυτής της θεώρησης υπολειτουργούσε τις μονάδες παραγωγής λιγνίτη, η χρήση του οποίου τον τελευταίο καιρό , είναι απείρως συμφέρουσα. Ωστόσο η Ε.Ε. έχει δώσει την έγκρισή της για την αύξηση εξαγωγής λιγνίτη, παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, που είναι φθηνότερη από το ακριβοπληρωμένο φυσικό αέριο.
Ο λιγνίτης στο “ενεργειακό μίγμα” το 2011 ήταν στο 53% αλλά εμείς θέλαμε να είμαστε “βασιλικότεροι του βασιλέως” και πειθόμενοι στα κελεύσματα του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, τον κατεβάσαμε, ώστε το 2020 να φθάνει στο 13,4%. Και ενώ οι εξαγγελίες του κ. πρ/ργού ήσαν να αυξηθεί η παραγωγή του λιγνίτη στο 50% στο “ενεργειακό μίγμα” μειώθηκε. Έτσι η εξάρτηση από το φυσικό αέριο παραμένει εφιαλτική τώρα, που η Ρωσία έκλεισε τη ροή του προς την Ευρώπη, τεχνηέντως λόγω «συντήρησης του δικτύου μεταφοράς»!! Σημειωτέον, ότι την περίοδο 19-21 λόγω της κυβερνητικής πολιτικής, η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνίτη μειώθηκε περίπου στο μισό.
Ό,τι συμμετέχει στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, λέγεται “ενεργειακό μίγμα”. Το ρεύμα στην Ελλάδα παρήχθη το 2020 από φυσικό άεριο κατά 40,2%, πετρέλαιο 8,3%, λιγνίτη 12,4%, υδροηλεκτρικά έργα 7,2%, αιολικά πάρκα 20,4%, φωτοβολταϊκά τόξα 2,7%, από βιομάζα 0,8% και ορυκτά καύσιμα 0,3%. Κατά την άποψη των αναλυτών για να δούμε αισθητή πτώση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, πρέπει το ποσοστό του λιγνίτη στο “ενεργειακό μίγμα” να ξεπεράσει το 30% εν σχέσει με το 12,4% που ήταν το 2020.
Συνεπώς η Γηραιά Ήπειρος με το σύνδρομο άρνησης των Βρυξελλών δεν αναγνωρίζουν την πραγματικότητα, ότι αμερικανοποιούνται και εξαρτώνται από άποψης ασφάλειας απ’τις Νατοϊκές δυνάμεις και από απόψεως ενέργειας, από το πανάκριβο υγροποιημένο άεριο.
Για την Ελλάδα, η τελευταία ελπίδα συνεχίζει να παραμένει ο λιγνίτης. Πολλές χώρες της Ε.Ε., εξαναγκάζονται να τον χρησιμοποιούν από τώρα, με πρόβλεψη να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους τον ερχόμενο χειμώνα, που προβλέπεται πολύ δύσκολος.