Συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την ανακήρυξη της Κίνας ως Λαϊκής Δημοκρατίας, στις 1 Οκτωβρίου του 1949, υπό την καθοδήγηση του Μάο Τσε Τουνγκ.
Oταν ιδρύθηκε η «Νέα Κίνα», πληθυσμιακά κατείχε σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως και σήμερα, την πρωτιά, ενώ η οικονομική της κατάσταση οριοθετούνταν μέσα στο πλαίσιο το οποίο εντοπίζονταν φτωχές χώρες. Η οικονομία της Κίνας έφτασε από το να θεωρείται στις αρχές του 60’, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, ισάξια με εκείνες της Καμπότζης και της Κένυας, ως ο δεύτερος μεγαλύτερος οικονομικός παράγοντας σε όλη την υφήλιο. Υπολογίζεται ότι, μέχρι και το 2030 θα βρεθεί μπροστά από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ενώ σύμφωνα με έκθεση της εταιρείας συμβούλων PriceWaterhouse Coopers η Κίνα έχει αυξήσει, από το 1952 έως και σήμερα, το ΑΕΠ της κατά 180 φορές.
Το Ινστιτούτο ερευνών της Pew, παρουσίασε, πριν λίγες μέρες, μια σημαντική μελέτη, η οποία αφορά στη γνώμη που έχουν διαμορφώσει πολίτες, από 34 χώρες της υφηλίου, μέσα σε αυτές και η Ελλάδα, για το ρόλο και τη θέση της Κίνας στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον.
Η συλλογή των πρωτογενών δεδομένων έλαβε χώρα από τις 13 Μαΐου έως και τις 2 Οκτωβρίου 2019, σε δείγμα N=38.426 ατόμων και χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος CAPI(Computer Assisted Personal Interviews) και PAPI(Pen and Paper Interviews). Τα στρώματα της έρευνας αποτέλεσαν οι χώρες ανά Ήπειρο, ενώ πολύ εύστοχα ο σχεδιασμός της έρευνας συμπεριέλαβε, ένα σύμπλεγμα(cluster) χωρών οι οποίες ανήκαν στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ.
Προσεγγίζοντας τη γενική εικόνα ή τάση, στο σύνολο του δείγματος, την οποία έχουν διαμορφώσει οι πολίτες, παρατηρείται μια ισορροπία μεταξύ των θετικών και των αρνητικών απόψεων, για το ρόλο και την παρουσία της Κίνας στο παγκόσμιο περιβάλλον.
Το 41% κρατάει μια επιφυλακτική στάση ενώ από την άλλη το 40% εκφράζεται θετικά για την Κίνα. Παράλληλα ένα 19% είτε δεν απάντησε, είτε κράτησε ουδέτερη στάση. Στην περίπτωση κατά την οποία θέλουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα συγκεκριμένα ποσοστά, μας δίνεται η δυνατότητα να μελετήσουμε τους μέσους όρους(means), οι οποίοι εμφανίζονται σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Οι υψηλότερες τιμές, όσον αφορά στις αρνητικές γνώμες για την Κίνα, καταγράφονται μεταξύ των πολιτών της Ιαπωνίας με 85%, της Σουηδίας με 70%, του Καναδά με 67%, της Νοτίου Κορέας με 63%, της Γαλλίας με 62% και στις Η.Π.Α με 60%. Αντίθετα, θετική προσέγγιση αναφορικά με το ρόλο της Κίνας καταγράφεται στις απόψεις των πολιτών της Ρωσίας με 71%, της Νιγηρίας με 70%, του Λιβάνου με 68%, του Ισραήλ με 66% και της Τυνησίας με 63%.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση των μέσων όρων, των θετικών και αρνητικών απόψεων, στη βάση του γεωγραφικού προσδιορισμού και της ομαδοποίησης στην οποία έχει προχωρήσει ο ερευνητής του Ινστιτούτου. Στις δύο χώρες της Βορείου Αμερικής, Η.Π.Α και Καναδά, στις οποίες υπάρχει μια έντονη δυσπιστία απέναντι στον Κινεζικό παράγοντα, αξίζει να σημειωθεί ότι, το 2005, 14 χρόνια πριν, οι αρνητικές απόψεις βρίσκονταν μόλις στο 27% στον Καναδά και στο 35% στις Η.Π.Α. Ουσιαστικά, σε αυτές τις δύο χώρες, παρουσιάζεται μια μεταστροφή του κόσμου προς την άποψη ότι, η Κίνα δεν αποτελεί αξιόπιστο εταίρο. Αντίθετα, στις τρεις χώρες της Νοτίου Αμερικής, Βραζιλία, Αργεντινή και Μεξικό η γνώμη των πολιτών «γέρνει» αναφανδόν προς το θετικό πρόσημο και μάλιστα σε ποσοστά τα οποία αγγίζουν το 50%.
Όσον αφορά στις χώρες τις Ευρώπης, καταγράφονται απόψεις οι οποίες διίστανται. Η συγκεκριμένη αμφίσημη τάση στις κρίσεις που εμφανίζουν οι πολίτες της Ευρώπης, έχει κυρίως να κάνει τόσο με τη γεωγραφική κατανομή των χωρών όσο και με το βιοτικό και ιστορικό υπόβαθρο που τις ακολουθεί. Στις χώρες οι οποίες αποτελούν από το 1951, επί εποχής συγκρότησης του προθαλάμου της Ε.Ε. της Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, τους βασικούς εταίρους της Ένωσης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία επικρατεί η άποψη ότι, η Κίνα δεν αποτελεί αξιόπιστο εταίρο και εμφανίζονται υψηλά ποσοστά αρνητικών απόψεων. Από την άλλη, πολίτες Ευρωπαϊκών χωρών όπως της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας και της Σλοβακίας κρίνουν θετικά τον Κινεζικό παράγοντα. Το αντιφατικό αυτό περιβάλλον μέσα στους κόλπους της Ευρώπης, το οποίο διαμορφώνεται από τις απόψεις των πολιτών για το Πεκίνο, έχει κάποιες διακριτές διαφορές. Οι χώρες οι οποίες κρίνουν αρνητικά το ρόλο της Κίνας στον κόσμο, είναι κυρίως χώρες της Βορειοδυτικής Ευρώπης οι οποίες διακρίνονται από υψηλό βιοτικό επίπεδο. Από την άλλη, οι πολίτες των χωρών που κρίνουν θετικά την Κίνα οριοθετούνται κατά κύριο λόγο στη Βαλκανική και Ανατολική πλευρά της Ευρώπης, έχοντας, σε σχέση με άλλους Ευρωπαϊκούς λαούς, χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα. Παράλληλα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι, θετική άποψη για την Κίνα εκφράζεται από τους πολίτες χωρών οι οποίοι έζησαν μέσα σε καθεστώς Κομμουνισμού, οι χώρες τους αποκαλούνταν Σοσιαλιστικές Λαϊκές Δημοκρατίες και ήταν μέλη του Ανατολικού Μπλοκ.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η γνώμη των πολιτών βρίσκεται πιο κοντά προς εκείνη των χωρών της Ανατολικής και Βαλκανικής Ευρώπης. Μάλιστα το ποσοστό θετικής άποψης, το οποίο καταγράφεται στην έρευνα, αγγίζει το 51%, ενώ οι αρνητικές γνώμες μόλις το 32%.
Η Κίνα επίσης λαμβάνει μια αρκετά υψηλή αποδοχή από πολίτες Αφρικανικών χωρών και χωρών της Μέσης Ανατολής, όπως το Ισραήλ και ο Λίβανος, η οποία ξεπερνάει το 60%. Ενώ σε χώρες οι οποίες είτε είναι όμορες είτε γειτνιάζουν με την Κίνα στην Ασιατική πλευρά του πλανήτη, επικρατεί η δυσπιστία απέναντι στο Πεκίνο, μιας και οι αρνητικές γνώμες αγγίζουν, σε μέσο όρο, το 56%.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της μελέτης είναι και η ανάλυση της συμπεριφοράς μιας βασικής ποιοτικής, κατηγορικής κλίμακας, μεταβλητής, της ηλικιακής κατηγορίας. Στο σύνολο του δείγματος(Ν=38.426) οι ηλικίες της πρώτης κλίμακας, από 18 έως και 24 ετών, είναι πιο κοντά στις θετικές απόψεις για την Κίνα, περίπου κατά 15 μονάδες πιο ψηλά σε σχέση με το μέσο όρο του 40%, το οποίο καταγράφεται στη μελέτη του Ινστιτούτου της Pew.
Πέραν της γενικής εικόνας για την Κίνα, θετικής ή αρνητικής, ο ερευνητής είχε τη δυνατότητα να λάβει ένα σημαντικά μεγάλο όγκο πληροφοριών μέσω μιας σειράς ποσοτικών μεταβλητών-ερωτήσεων. Οι πολίτες, στο 65% των χωρών που αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης, διατηρούν την άποψη ότι, οι Η.Π.Α. παραμένουν, ακόμη και σήμερα, ο μεγαλύτερος οικονομικός παράγοντας στον πλανήτη. Το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί κατά 15% σε σχέση με τα στοιχεία τα οποία είχαν καταγραφεί στο ίδιο ερώτημα, σε προγενέστερες έρευνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε αναπτυγμένες, βιομηχανικά κυρίως χώρες, η Κίνα θεωρείται στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών, στις επτά(7) από τις δέκα(10), ως ο νούμερο ένα οικονομικός παράγοντας στον κόσμο. Όσον αφορά στο σκέλος της οικονομίας, στο ερώτημα, εάν «σε γενικές γραμμές η οικονομική άνοδος της Κίνας αποτελεί μια θετική ή αρνητική εξέλιξη για τη χώρα σας», οι πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα, σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, συμφωνούν ότι είναι θετική. Αυτή η αίσθηση επικρατεί ακόμη και σε χώρες όπως οι Η.Π.Α, ο Καναδάς και η Αυστραλία.
Βασικός παράγοντας, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό επηρέασε την τελική άποψη των ερωτώμενων, ως προς τη θετική ή αρνητική εικόνα την οποία έχουν σχηματίσει για την Κίνα, αποτελεί η αύξηση της στρατιωτικής της δύναμης. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτώμενων δείχνει αρκετά προβληματισμένη από το γεγονός ότι, η Κίνα αναδεικνύεται ως ένας από τους ισχυρότερους παγκόσμιους στρατιωτικούς «παίχτες». Πάνω από το 80% των πολιτών, στις χώρες που τέθηκε το ερώτημα, «αν η αύξηση της στρατιωτικής δύναμης της Κίνας είναι ένα θετικό ή αρνητικό γεγονός για τη χώρα σας» απάντησε ότι αποτελεί αρνητική εξέλιξη.
Πηγή: https://www.pewresearch.org/fact-tank/2019/12/05/people-around-the-globe-are-divided-in-their-opinions-of-china/
