Συχνά φίλοι μου αγαπημένοι χρησιμοποιώ της καινούργιας πατρίδας μου, της Κρήτης, την ντοπιολαλιά. Σήμερα ας πάρουμε άρωμα από λίγες Μυτιληνιές εκφράσεις και γροικάτε είντα θα πω. Ο άθρωπος οπού ζωγράφισε κατά που έγραφε τότεσου η…
«Aδειασα και ξαναγέμισα τον ταξιδιωτικό μου σάκο. ‘’Μόνον τ’ απαραίτητα’’ είπα. Κι ήταν αρκετά γι αυτή τη ζωή – και για πολλές άλλες ακόμη.» O. Eλύτης Eτούτος ο χειμώνας που διάβηκε, σημάδια χαραχτά στης μνήμης…
Είναι στ’ αλήθεια δώρο Θεού, ξαπλωμένος στην άμμο, να σιγομιλείς με τα κύματα, ν’ αγναντεύεις του γιαλού το στραφτάλισμα, μια ν’ αγριεύει και μια λάγνα να μερεύει, να περιλούζεσαι του φεγγαριού το χρυσαφένιο άγγιγμα ως…
Πολύχρωμος, ήρεμος ο κυματισμός, αργόσυρτος μα δυναμικός, με πάθος, αισθήματα έντονα κι αγωνία ποτισμένος, αρχίνησε πολύ νωρίς απόψε. Iσα που ξεπρόβερνε παρθενικός απ’ τα βουνά της Αττικής ο ήλιος κι οι σπαθιές του σκίζανε αμπέλια,…
Παφλαγονίας το κλέος και μαρτύρων αγλάισμα,… …Δόξα τω Θεώ τω ενεργούντι δια σού πάσιν ιάματα Aγρυπνος φρουρός λεοντόψυχος απόμεινε κρεμασμένη στα χαράκια τα απόκρημνα και περήφανα του Στρούμπουλα, εδώ στη γειτονιά μας, η Μελισσιά. H …
Αφιλοκερδώς ήρθανε από τα Χανιά το συγκρότημα “Μαντολινάτα” του Αντώνη Κωστουράκη, εδώ, δίπλα στο περίπτερο που εφέτος είχε ο Σύνδεσμος των Φίλων του Αννουσάκειου, στο 12ο Φεστιβάλ Κισσαμίτικης Κουλτούρας και τραγουδήσανε με τη συνοδεία τόσων…
Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεήμων, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Έτσα που καθόμουνα στο βαθύσκιοτο γέρικο πλατάνι με τα τζιτζίκια να με συντροφεύουν στο μονότονο μουσικό κομμάτι που διδαχτήκαν,…
Δεν αντέχω στον πειρασμό, θα την πω τη μαντινάδα που με πνίγει Μην πάρεις το για προσβολή αν κουζουλό σε πούνε Των γνωστικών τα όνειρα οι κουζουλοί τα ζούνε. Είναι που λες καμιά εικοσαρά κουζουλοκόπελα,…
Ωρα πολύ στεκόμασταν όξω απ’ τον Άγιο Γρηγόριο, εκεί κάτω από το βλέμμα της Μεγαλόχαρης Παναγιάς της Χρυσοσκαλίτισας μ’ ένα ποτηράκι τσικουδιά στο χέρι. Ρούφηξε μια γουλιά, σφούγγιξε με την ανάστροφη της ροζιασμένης απαλάμης του…
Βδομάδες τρεις περασμένες ολότελα ήτανε, που είχε γιομίσει μαυροσύννεφα παχιά κι αγριεμένα, να πυκνώνουν, να πυρακτώνονται, να ανάφτουν ως καταχτυπιόντουσαν με αστραποβρόντια, κι όλο φοβέρα και κίντυνο για τους θνητούς, που κακοποιούμε το περιβάλλον και…
Το αποφάσισα. Τα μάτια μου σκοτείνιασαν, κι ο νους μου φτερούγισε. Βρέθηκα στον βρώμικο υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης. Ένα δεκαεξάχρονο κοριτσάκι με μακριά καστανά κι ακατάστατα μαλλιά προσπαθεί να τραβήξει δυο τεράστιες βαλίτσες με…
Άνοιξε μεσ’ στο ξεροβόρι το παραθύρι μου, χίμηξε πρωιμόφερτο ανοιξιάτικο φως, θαλπωρή με τύλιξε και μια ζεστή φωνή, γλυκόλαλη, αλλιώτικη και σημαδιακιά ένοιωσα να σιγανομουρμουρίζει, να δυναμώνει και να τρανεύει επίμονα. Κοίτα ολόγυρα φτωχέ που…
Στον Ταυρωνίτη έδειξε, κοπέλ’ απ’τη Βατούσα, φίλος καλός ‘ποδείχτηκε, της Αιολίδας Μούσα. Έρευνα έκανε σκληρή εις τη γενέτειρά του, ιερό μας λέει ήτανε ,τρανή ‘ναι η χαρά του. Κι από καρδιάς του εύχομαι, σε όλα…
Γερμένο ήρεμα το κεφάλι, να ακουμπάει στη μεταλλική χειρολαβή της αναπηρικής καρέκλας, ένα αμυδρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο αυλακωμένο πρόσωπό της, μάτια στεγνωμένα πια από τα δάκρυα τόσο καιρό μόνη κι απροστάτευτη σε ένα παγωμένο δωμάτιο…
Tη γνώρισα σε μια σύσκεψη Υπαλλήλων του Υπουργείου Γεωργίας από όλο το Νομό. ―….Ζωή έχουμε κύριοι συνάδερφοι, μα προσωπική ζωή δεν έχουμε. Δεν πρέπει να έχουμε, αφού είναι συνυφασμένη η δικιά μας η ζωή με…
Χαρά μεγάλη εύρηκα οντ’ έφταξα σιμά σου. Γροίκα επά ειντά θλογώ, φελούν μας, τα γραφτά σου Εδωκε ο Θεός, φύγανε τα σύννεφα αλλαξοδρόμησε πρωτόγνωρος κι αγριεμένος, φορτωμένος νερό κι αιολικό μένος, να στροβιλίζει απ’ τη…
Την ανακοπή την ξέφυγα. Η έκρηξη γίνηκε. Τα χαρτιά τα έσκισα. Και ένα χτύπημα να ξεχαρβαλωθεί η ξώπορτα, με έσωσε απ’ το εγκεφαλικό. Και το πιο σπουδαίο, με το που πετάχτηκα σαν ελατήριο όξω στο…
Όλο ρυτίδες μελωδικές η θάλασσα, άχνιζε από της αύρας το χαϊδολόγημα που γινότανε -σαν της μάνας που κοιμίζει το βρέφος- γλυκό νανούρισμα στα θαλασσινά όντα κι ευλαβικό προσκύνημα στο ξωκλήσι του Αρχάγγελου Γαβριήλ πάνω στο…
Του ‘γνεψα να κάτσει, άχρωμα τα μάτια του πλανηθήκανε στο κενό, έμεινε ορθός. ―Δεν πάμε κάπου αλλού; Προς το κέντρο, ας πούμε; Έστω· πιο ακριβό. Μου πρότεινε. Δεν αντέδρασα, ίσως δε θέλησα ν’ ακούσω, περάσανε…
Λαοί νῦν κροτήσωμεν, δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ἄσωμεν ἄσμασι, τῇ Θεομήτορι…, Μουντά, βαριοφορτωμένα και στοιβαγμένα σύννεφα σιγοδιαβαίνανε, κι ο ουρανός σκοτεινιασμένος, χαμένος, καρτερούσε πότε να φύγουνε να διαφεντέψει το σύμπαν. Η γης, διψασμένη απ’…