Σε «κοινωνικό αγώνα απέναντι στη ´λεηλασία´ των εργασιακών δικαιωμάτων που καταργεί όλες τις κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα, όπως η κοινωνική ασφάλιση, οι συλλογικές συμβάσεις, το κράτος πρόνοιας, το Δημόσιο ως κοινωνικό αγαθό» κάλεσε χθες η αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ κα Σπανού, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης – συζήτησης που οργάνωσε το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Χανίων στο Εργατικό Κέντρο με κεντρικό θέμα ´Εργασιακά δικαιώματα. Τελικά είναι εμπόδιο ή μοχλός για την έξοδο από την κρίση και για την ανάπτυξη;´.
Ομιλητές ήταν η αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και υπεύθυνη του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Δέσποινα Σπανού και ο εργατολόγος, επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, Απόστολος Καψάλης.
Η κα Σπανού έκανε λόγο για ´λεηλασία´ στο θέμα των εργασιακών δικαιωμάτων τονίζοντας πως «καταργούνται όλες οι κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα και πάνε για ακόμα μεγαλύτερες καταργήσεις και μειώσεις στα συνδικαλιστικά δικαιώματα».
«Το ζήτημα είναι πώς αντιδρούμε εμείς ως εργαζόμενοι στη χώρα μας σε αυτή την επίθεση που πλήττει τους πάντες», σχολίασε η κα Σπανού, υποστηρίζοντας ότι «οι εργαζόμενοι μπορούμε να αντιδράσουμε με τους αγώνες μας».
«Η μάχη είναι ενάντια σε μια συνολική επίθεση, είναι ενάντια στο ίδιο το πολιτικό σύστημα που μας διαλύει καθώς βιώνουμε τις συνέπειες μιας άγριας καπιταλιστικής κρίσης», ανέφερε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας την ανάγκη για «υιοθέτηση μιας άλλης πολιτικής πρότασης, ριζοσπαστικής, ανατρεπτικής που θα οδηγεί έξω από το υπάρχον πολιτικό σύστημα, θα οδεύει προς τον σοσιαλισμό και θα δημιουργεί όραμα στην κοινωνία».
«ΑΣΥΜΒΑΤΗ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ»
«Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό, αλλά και στον δημόσιο τομέα, έχουν δεχθεί μία άνευ προηγουμένου επίθεση σε θεμελιώδη δικαιώματά τους», τόνισε από την πλευρά του ο εργατολόγος, επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, Απόστολος Καψάλης και επεσήμανε: Δεν είναι μόνο οι μισθοί, δεν είναι μόνο η μείωση των αποδοχών τους αυτό που τους προβληματίζει, αλλά πολλά θεσμικά ζητήματα, όπως οι εργασιακές σχέσεις και το κράτος πρόνοιας. Ξεκίνησαν από την αποδόμηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του συλλογικού εργατικού δικαίου, διότι ξέρουν πως ο εργαζόμενος μεμονωμένα δεν μπορεί να αντισταθεί, να αμυνθεί και να συζητήσει καν απέναντι στον εργοδότη για να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους εργασίας, με αποτέλεσμα να γίνεται έρμαιο των εργοδοτικών επιδιώξεων».
«Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο και θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η πολιτική λιτότητας που εφαρμόστηκε ήταν αποτυχημένη, ακόμη και με τους στόχους που έβαλαν οι ίδιοι οι εμπνευστές της. Πρόοδος κοινωνική και Μνημόνια είναι έννοιες ασύμβατες», κατέληξε.
Σχετικά με τις διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ ο κ. Καψάλης ανέφερε: «Οι εκπαιδευτικοί που ζουν μαζί με τους μαθητές και τους γονείς είναι οι τελευταίοι που θέλουν να δυσκολεύουν τις ζωές των εργατικών οικογενειών που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την οικονομική ύφεση και τις μνημονιακές πολιτικές. Για να φτάσουν στο σημείο αυτό οι καθηγητές καταλαβαίνει κανείς σε τι απόγνωση βρίσκονται. Θεωρώ πως εφόσον το συνδικαλιστικό κίνημα της ΟΛΜΕ επέλεξε αυτό τον δρόμο, θα πρέπει να στηριχτεί από τους μαθητές και τους γονείς, διότι διεκδικούν το μέλλον του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα».
Τέλος, ο συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ Χανίων, κ. Ανδρέας Παπανδρέου, επεσήμανε ότι «η λογική του Μνημονίου, πέραν της οικονομικής καταστροφής που φέρνει στη χώρα και στους εργαζομένους, είναι να καταστείλει επίσης όλα τα εργασιακά δικαιώματα που έχουμε εδώ και πολλά χρόνια κατακτήσει με σκληρούς αγώνες. Και στα Χανιά το πρόβλημα είναι υπαρκτό και μεγάλο: υπάρχει μία πολύ μεγάλη μερίδα ανασφάλιστων εργαζομένων, εργαζομένων με μπλοκάκια, εργαζομένων που οι μισθοί τους έχουν καταντήσει να είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, ανθρώπων ανέργων οι οποίοι καθημερινά αυξάνονται και στην πόλη μας».
