Θέμα επιλογών

Τα όσα έχουμε βιώσει σε κομβικά σημεία της ιστορίας μας που θα μπορούσαν να αλλάξουν την μοίρα μας ως έθνος, ήταν δικές μας επιλογές με δημοκρατικές διαδικασίες. Στα στενά περιθώρια του άρθρου θα αναφέρω μόνο δύο περιπτώσεις που ώς λαός κατάπιαμε αμάσητο κουτόχορτο και επιλέξαμε πέρα από κάθε λογική.Στίς εκλογές του 1920 μετά τον θρίαμβο των Σεβρών και με το Αβέρωφ δεμένο στον Κεράτιο εμείς ψηφίσαμε τον μύθο του “οίκαδε” μόνο που το παραμύθι είχε δράκο.Οι εκλογές αυτές δεν ήταν απλά η εκλογή κυβερνήσεως αλλά και στρατηγική επιλογή.Η πατρίδα μας με την ψήφο των πολιτών της εγκατέλειπε το στρατόπεδο των νικητών που μοίραζαν την “πίτα” και πήγαμε στο στρατόπεδο των ηττημένων του πολέμου,με αποτέλεσμα την απώλεια ενός εκ των πλέον προηγμένων τμημάτων του Ελληνισμού κλπ,κλπ,κλπ…Ακόμα μετράμε πτώματα.Η δεύτερη περίπτωση είναι οι εκλογές του 1981 και η ευκαιρία η χώρα μας να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα αντάξια των λοιπών δημοκρατικών εταίρων της.Μην ξεχνάμε ότι εκείνη την περίοδο χρήσιμοι ηλίθιοι είχαν αξιοποιηθεί από κάποιους για τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα και είχαμε φτάσει στην ντροπή του Πενταδακτύλου η δε στρατιά του Αιγαίου παραμόνευε την επόμενη ευκαιρία και περίμενε το πράσινο φως των ισχυρών που καθένας για δικούς του λόγους θα άναβε.Στο εσωτερικό επειδή αυτό ενοχλούσε πολιτικές καριέρες ουδέποτε ειπώθηκε η αλήθεια στον λαό .΄Ετσι στις εκλογές εκείνες ενώ όλοι βλέπαμε ότι η ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ ήταν σημείο καμπής για την ασφάλεια και τον πορεία της εμείς επιλέξαμε “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”.΄Ετσι τα πακέτα Ντελόρ,Σαντέρ τα Μ.Ο.Π. κλπ πήγαν χαμένα στην μετάφραση.Κάποιοι μπέρδεψαν το κομισσιόν με το κονομισιόν.Η χώρα έχασε την ευκαιρία να ενισχύσει τους συντελεστές ισχύος της και να αποκτήσει ανταγωνιστική οικονομία αξιοποιόντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και τα ικανά μυαλό που διαθέτει.Αντί αυτού γίναμε κοινωνία της ήσσονος προσπάθειες και του βούτηξε να φας και κλέψε νάχεις.”Σα μάθει ο σκύλος στα πετσιά όλο πετσιά γυρεύει” έλεγη η γιαγιά μου.Ως εκ τούτου σύμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι η τιμιότητα για τους κυβερνώντες είναι το πρώτο ζητούμενο,όμως στην περίπτωση της πατρίδος μας δεν φτάνει.Τις ΗΠΑ μπορεί να τις κυβερνήσει ένας ηλίθιος όπως ο Μπούς η ο Τράμπ,λόγω μεγέθους και συστήματος δεν παθαίνουν τίποτα ,οι άλλοι την πληρώνουν.Εμείς όμως λόγω του γεωπολιτικού και του γεωστρατηγικού περιβάλλοντος που λειτουργούμε χρειαζόμαστε πολιτικούς που να παίρνει στροφές το μυαλό τους.Είναι απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση μας.Αυτή την περίοδο εκτός από τα “βασικά” έχουμε στην περιοχή μας μεγάλα ζητήματα ανοικτά:ΕΝΕΡΓΕΙΑΚA-ΚΥΠΡΟΣ,την περίφημη αραβική άνοιξη(δηλ.βαρυχειμωνιά),Συρία,Κουρδικό,Ιράκ,Ιράν.Η υπεράσπιση των συμφερόντων μας απαιτεί ικανότητες Ελευθερίου Βενιζέλου,αλλά δυστυχώς αυτός δεν υπάρχει.Θά μου πείτε και όταν τον είχαμε τα κάναμε όπως αναφέρθηκε παραπάνω….Με ιδιαίτερη εκτίμηση.