«Σώθηκα, γιατί πίστευα στον Θεό ότι θα τα καταφέρω. Αυτός μου έδινε δύναμη»… Με αυτά τα συγκλονιστικά λόγια, ο Μοχάμεντ Ράαντ, ένας από τους ελάχιστους διασωθέντες του ναυαγίου περιγράφει συγκλονισμένος την εμπειρία που βίωσε μέσα στο νερό, μιλώντας στον απεσταλμένο του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων (AFP), που βρέθηκε στα Χανιά.
«Πέσαμε στη θάλασσα, όταν άρχισε το πλοίο να βουλιάζει. Μείναμε στο νερό για τρεις ημέρες και δύο νύχτες. Υπήρχαν άνθρωποι δίπλα μου που δεν τα κατάφεραν, παραιτούνταν απ’ την προσπάθεια και αφήνονταν με αποτέλεσμα να πνιγούν… Ανάμεσά τους και δύο αγαπημένοι μου φίλοι», αναφέρει ο Παλαιστίνιος Μοχάμεντ, με τον φόβο και την απελπισία να είναι ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του.
Το καράβι απέπλευσε από τη Γάζα έχοντας προορισμό την Ιταλία. Ο Μοχάμεντ διηγείται: «Πλήρωσα 2.100 δολάρια για να ταξιδέψω. Προορισμό είχαμε την Ιταλία. Με τόσο πόλεμο και με τέτοια κατάσταση να επικρατεί στη χώρα μου, δεν άντεχα άλλο να ζήσω εκεί. Οι αντοχές του ανθρώπου έχουν ένα όριο κι αυτές τις είχα ξεπεράσει εδώ και καιρό. Ανθρωποι δικοί μου, από την οικογένειά μου, φίλοι μου, έχουν πεθάνει από τον πόλεμο. Δεν άντεχα άλλο, γι’ αυτό και έδωσα τόσα χρήματα για να είμαι σε αυτό το καράβι. Το ήξερα ότι θα ήταν επικίνδυνο, αλλά αυτό που με ενδιαφέρει, είναι να ζήσω σε ένα μέρος όπου θα υπάρχει ανθρωπιά και κατανόηση».
Οι δραματικές ώρες μέσα στη θάλασσα, με τη ζωή και τον θάνατο να τους χωρίζει ένα λεπτό σκοινί, είναι το σημείο αναφοράς. Οι περιγραφές του Μοχάμεντ που άντεξε να είναι σχεδόν 72 ώρες στη θάλασσα, φορώντας μόνο ένα σωσίβιο περασμένο στον λαιμό του, συγκλονίζουν. «Δεν αντέχαμε να βλέπουμε τις γυναίκες και τα παιδιά δίπλα μας να κλαίνε και να ζητούν λίγο νερό. Δεν είχαμε άλλη επιλογή και ουρήσαμε μέσα σε πλαστικά μπουκάλια που είχαμε μαζί μας και τα πίναμε».
Μαζί με τον Μοχάμεντ, δίπλα του, βρισκόταν ο Αμντελμαζίντ Αλχίλα, Παλαιστίνιος, επίσης διασωθείς από το ναυάγιο. Δεν θέλησε να μιλήσει στην κάμερα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, βοηθούσε ωστόσο στην περιγραφή του Μοχάμεντ για να “ζωντανέψει” τις δραματικές ώρες που έζησε κι ο ίδιος μέσα στη θάλασσα. Ο Αμντελμαζίντ, που δεν έδειχνε να χάνει το θάρρος και το κουράγιο του κι ας έχει κομμένα δάχτυλα στο ένα του χέρι, απόρροια του πολέμου που μαίνεται εδώ και χρόνια με τους Ισραηλινούς, είπε ότι «αυτή ήταν η τέταρτη φορά που βρέθηκα αγκαλιά με τον θάνατο. Γλύτωσα όμως σε όλες, σαν τη… γάτα», δίνοντας χιούμορ σε ένα θέμα, ωστόσο, που δεν είναι καθόλου αστείο. Αντίθετα, είναι τραγικό.
«Επέζησα για να σώσω τα παιδιά»
«Ηθελα να σώσω τα παιδιά και γι’ αυτό επέζησα», λέει η 19χρονη Dooa Al Zamel από τη Συρία σε απεσταλμένο του Γαλλικού Πρακτορείου στα Χανιά. Η ίδια μαζί με άλλους πέντε ναυαγούς μεταφέρθηκαν με Σούπερ Πούμα στο αεροδρόμιο της 115 Πτέρυγας Μάχης και από εκεί με ασθενοφόρα στο Νοσοκομείο Χανίων. Έκτοτε παραμένει φιλοξενούμενη στα Χανιά.
Η “Liberation” στην ηλεκτρονική της έκδοση παρουσίασε το βράδυ της Τετάρτης τις συγκλονιστικές ιστορίες των δύο διασωθέντων που μίλησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η Dooa κατάφερε να σωθεί από το ναυάγιο και έσωσε εκτός των άλλων και τη ζωή ενός μωρού, το οποίο της εμπιστεύτηκε η μητέρα του, σε βαθιά απόγνωση, λίγο προτού ξεψυχήσει. Η Dooa εξαιρετικά λυπημένη, αλλά ταυτόχρονα ήρεμη κατά την ώρα που διηγούνταν τον εφιάλτη του ναυαγίου, είπε ότι υπήρξε μάρτυρας του θανάτου του αρραβωνιαστικού της. «Θα πηγαίναμε στην Ιταλία για να παντρευτούμε. Τώρα πια δεν έχω κανέναν λόγο για να πάω».
Εν τω μεταξύ, κέρδισε, όπως όλα δείχνουν, τη μάχη για τη ζωή το 2χρονο κοριτσάκι που διασώθηκε από το ναυάγιο, την περασμένη εβδομάδα, στα διεθνή ύδατα ανοιχτά της Μάλτας και νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Το κοριτσάκι εξακολουθεί να νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Παίδων του ΠΑΓΝΗ, ωστόσο οι γιατροί θεωρούν ότι έχει ξεφύγει τον κίνδυνο
Γ. ΛΥΒ. – Μ. ΜΥΣΤ.
