Προλεγόμενα της “λίστας Βαρουφάκη”

Οι πολιτικές δυνάμεις στις ευρωπαϊκές χώρες Βορρά και Νότου όσο περνούν τα χρόνια απ’ το 2010 κι ύστερα κατακερματίζονται και δημιουργούνται ηγεσίες τέτοιες, οι οποίες να πράττουν κατά τις υποδείξεις του ευρω-ιερατείου. Πολλά τα ερωτηματικά. Ποιοι π.χ. βρίσκονται πίσω απ’ τη δημιουργία αυτών των θνησιγενών κατά τα άλλα κομματιδίων; Υπάρχει σ’ αυτά ανεξαρτησία και αυτοτέλεια ή καλλιεργείται ένα είδος υποτέλειας, που κυρίαρχο ρόλο έχει το δίδυμο Μέρκελ – Σόιμπλε;
Μερικές φορές τέτοια μικροκομματίδια ανδρώνονται και αρχίζουν τα αιτήματα, που οι μεγάλοι δεν τους τα ικανοποιούν, διότι χαλάνε τις συνθήκες τις δομημένες για δικό τους λογαριασμό. Βρήκαν έδαφος να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους στην Ελλάδα, όπως θα ’καναν σε μια δική τους επαρχιακή αποικία στέλνοντας “στρατό” να καταστείλει την εξέγερση. Μεθόδευσαν την κατάσταση να φτάσει εκεί που ήθελαν και σιγά – σιγά αφόπλισαν μια – μια τις απαιτήσεις των Ελλήνων να βρεθούν σε αδιέξοδο και να υποκύψουν.
Λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, το άμεσο ενδιαφερόμενο, την ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ταρακούνησαν το “ιερατείο του ενός” και ανάγκασαν τα μέλη του να συζητήσουν επί νέων βάσεων. Δεν πήραμε όσα ζητήσαμε. Σκόπευαν να μας δώσουν τα παπούτσια στο χέρι, να ξαναγυρίσουμε εκεί που σταμάτησαν οι άλλοι.
Eδώ η κα Μέρκελ έχασε. Επεδίωξε ν’ αποσταθεροποιήσει τη νέα κυβέρνηση, να εξουδετερώσει τον “ταραξία” Τσίπρα, να υποκύψει στα κελεύσματά της, αλλά έπεσε στο κενό, γιατί το e-mail Χαρδούβελη μπήκε στην άκρη. Και είναι άγνωστο πώς θα φερθεί με τη “λίστα Βαρουφάκη”. Επίσης δεν ξεκαθάρισε τις διαθέσεις της μέχρι τη λήξη της νέας προθεσμίας του 4μήνου, αφού δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί υποχωρήσεις απ’ τις βασικές αρχές της.
Εκ παραλλήλου λίγο αποκρυπτογραφώνται τα λεγόμενα του κ. Σόιμπλε, με μένος, εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης και γενικώς κατά των Ελλήνων. Εχει πεισμώσει να μην παίρνει από κουβέντα, να μην δέχεται υποδείξεις από πουθενά. Ιδιαίτερη σημασία έχει, αν είναι αλήθεια, όπως λέγεται, ότι μετά την Παρασκευή 20/2/15 αρνήθηκε δύο φορές να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει με τον ομόλογό του των Η.Π.Α. Τζακ Λιου.
Η κυβέρνηση δεν αιθεροβατεί. Γνώριζε τις αντιδράσεις. Εριξε άδεια να πιάσει γεμάτα, με προτάσεις χωρίς δημοσιονομικό κόστος και άλλες με στόχο να εξουδετερώσει τα μέτρα των προηγούμενων. Τα έβαλε με τις λέαινες της Ευρώπης, δεν παραδόθηκε άνευ όρων και απέφυγε τη ρήξη, κάνοντας μερικά βήματα πίσω με μια λίστα μεταρρυθμίσεων, ποικιλοτρόπως ερμηνευόμενη. Το αποτέλεσμα υπολείπεται των προσδοκιών της. Πέτυχε ένα είδος “μορατόριουμ”.
Δέχθηκε να συνεχισθεί ο οικονομικός έλεγχος, ν’ αποφύγουμε τη λέξη κούρεμα, να μην πειραχθούν οι μνημονιακοί νόμοι και οι ολοκληρωμένες αποκρατικοποιήσεις, για δε τον Εν.Φ.Ι.Α. καμία αναφορά. Πήραμε χρόνο προσαρμογής 4 μήνες, θα κουβεντιάζουμε μόνο με θεσμικά όργανα, θα παίρνει η Ε.Κ.Τ. ελληνικά ομόλογα και θα μας δώσουν ό,τι μας οφείλουν και τις δόσεις, εφόσον μέχρι τέλος Ιουνίου εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Οι κρίσεις στη χώρα μας είχαν οικονομικά ερείσματα. Καλλιεργήθηκαν σενάρια, που αποξένωσαν την Ελλάδα με πολιτικές ξύλινης φρασεολογίας. Μπήκαμε οριστικά στο στόχαστρο των δανειστών, όταν ο κ. Σαμαράς λαϊκίζοντας δήλωσε μονομερώς ότι «η Ελλάδα εξέρχεται του μνημονίου». Μας πήραν χαμπάρι ότι αυτό ειπώθηκε για επικοινωνιακούς λόγους. Επιχείρησε να τρομοκρατήσει τον λαό και αυτός από θυμό τον έστειλε στην αντιπολίτευση.
Ο κ. Τσίπρας δεν έκανε “κωλοτούμπα”, εν σχέσει με ό,τι είπε στη Θε/σνίκη και τη “λίστα Βαρουφάκη”. Αυτό που έκανε και επιτρέπεται σε κυβερνήτες εν μέσω δυσχερειών είναι οι επιλογές του να εξυπηρετούν το καλό της πατρίδας εντός των θεσμών της Ευρώπης. Και μόνο γι’ αυτό να κληθεί να δώσει λόγο στο τέλος.