H “μάχη” της Κρήτης

Στον απόηχο της απόβασης των κρητικών, αγροτών και κτηνοτρόφων στην Αθήνα, πολλές και βασανιστικές σκέψεις έρχονται στο μυαλό μας! Σκέψεις για ένα αγώνα και μια δίκαιη λύση του αγροτικού ζητήματος που χρόνια τώρα ταλανίζουν τη χώρα μας και την ελληνική ύπαιθρο! Σκέψεις για τα ΜΜΕ που δεν έχασαν για άλλη μια φορά την ευκαιρία να προβάλλουν όχι τόσο τα αιτήματα των αγροτών αλλά να εντοπίσουν ανάμεσα στους κρητικούς, τους πιο παραδοσιακούς και να προβάλλουν σε κοντινά πλάνα το ύφος, τη γλώσσα, την προφορά και την εμφάνισή τους, για χάριν τηλεθέασης! Σκέψεις που δεν βγήκε κάποιος κυβερνητικός εκπρόσωπος και να πει δυο λόγια για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου, άλλοτε, ραχοκοκαλιά της οικονομίας! Η κυβέρνηση «κωφεύει» συστηματικά και αποφεύγει  σαν το διάβολο το λιβάνι, να αντικρίσει στα μάτια τη φλόγα των αγροτών της Κρήτης που σε μεγάλο ποσοστό την ψήφισαν στις δύο προηγούμενες εκλογές! Η απόβαση των Kρητικών στην Αθήνα, γεγονός που δεν περνάει απαρατήρητο, για άλλη μια φορά κατέληξε σε φιάσκο αφού δεν βρήκε ο υπουργός τον τρόπο να συναντήσει μια αντιπροσωπεία τους! Αυτή η απαξίωση στα μάτια ενός ολόκληρου αγροτικού κόσμου μεταφράζεται σε αχαριστία και ταυτόχρονα κοροϊδία, που μια μέρα σύντομα, θα γυρίσει μπούμερανγκ σε όλους αυτούς που έδωσε καρέκλα εξουσίας ο λαός μας!
Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, οι κρητικοί βουλευτές δε βλέπουν την ύπαιθρο χώρα πως κάθε μέρα μαραζώνει και συρρικνώνεται, τα χωράφια μένουν ακαλλιέργητα, την υψηλή φορολογία που έχει χτυπήσει κόκκινο και τις εξευτελιστικές τιμές των αγροτικών προϊόντων; Αισθανόμαστε υπερήφανοι για τους κτηνοτρόφους και τους αγρότες της Κρήτης που τόλμησαν για άλλη μια φορά να διατρανώσουν τα αιτήματά τους μέσα στην καταχνιά της εποχής μας! Ακόμα κι αν δεν πήραν τίποτα, τουλάχιστον ανέδειξαν τα προβλήματα τους με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο! Έδειξαν σε όλους πως είναι μπροστάρηδες στους αγώνες, πρωτοπόροι στην διεκδίκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους! Μια μάχη μπορεί να χάθηκε αλλά ο πόλεμος… μαίνεται!