Οι τίτλοι τέλους για το κράτος πρόνοιας μάλλον έχουν πέσει εδώ και καιρό στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό άλλωστε επιβάλλουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθεί πιστά -ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια- η Γηραιά Ήπειρος. Στη χώρα μας πάντως φαίνεται πως το έχουμε εξελίξει το “μοντέλο” και ιδιαίτερα στον τομέα της περίθαλψης. Δεν χρειάζεται να αραδιάζουμε όλα όσα (α)πέτυχε στη θητεία του ως υπουργός ο Άδωνις Γεωργιάδης. Αρκεί να ξεφυλλίσετε τα σημερινά “Χανιώτικα νέα”. Σε δυο ρεπορτάζ αποτυπώνεται η κατάρρευση του χώρου της Υγείας. Οι ακρίτες της Γαύδου, αυτοί που όλοι τους θυμούνται όταν θέλουν να μιλήσουν περί “εθνικού φρονήματος”, έπρεπε να περιμένουν την ευαισθητοποίηση του Συλλόγου “Φίλοι του Βυθού” για να έχουν τα βασικά φάρμακα και αναλώσιμα στο ιατρείο του νησιού τους.
Η θέση του γιατρού καλύφτηκε μετά από μήνες, αλλά κατά πως φαίνεται, το υπουργείο νόμιζε ότι έστειλε… μάγο στο νησί και του ζητούσε γιατροσόφια. Την ίδια ώρα, στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, η εικόνα διάλυσης είναι πιο εμφανής από ποτέ. 230 κενές οργανικές θέσεις ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού! Για ένα νοσοκομείο που καλείται να εξυπηρετήσει μια Περιφερειακή Ενότητα με σχεδόν 100.000 κατοίκους, συνυπολογίζοντας τις χιλιάδες επισκεπτών που καταφτάνουν το καλοκαίρι. Γιατροί και εργαζόμενοι σε… μόνιμη εφημερία. Χωρίς να είναι υποχρεωμένοι. Για όσο αντέξουν… Αυτά και άλλα πολλά καλείται πλέον να διαχειριστεί και να λύσει ο νέος “υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης” Μάκης Βορίδης. Ειδικευμένος -κατά το βιογραφικό του- «στο Εμπορικό και το Ναυτικό Δίκαιο». Όλα πρίμα θα πάνε… Καλού – κακού όμως, φορέστε σωσίβια.
