Αναλφαβητισμός – γυναίκα κι εργασία

Παλιότερα υπήρχε μεγάλο ποσοστό αναλφαβητισμού και στα δύο φύλα. Η 9 ετή υποχρεωτική εκπαίδευση καθιερώθηκε, αν θυμάμαι καλά, προς το τέλος της δεκαετίας του 1970.
Οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου το 1949 από 30 ετών και άνω και γενικευμένο από το 1952. Οι παλιότερες γενιές από τις λαϊκές τάξεις γυναίκες – άνδρες δεν είχαν δυνατότητα σπουδών σε Α.Ε.Ι. Η δωρεάν παιδεία καθιερώθηκε το 1964. Τον περασμένο αιώνα έγιναν αγώνες από το γυναικείο κίνημα για τη χειραφέτηση της γυναίκας. Ενα πρωτοπόρο όνομα για τη γυναικεία χειραφέτηση ιδρύτρια του “λυκείου των Ελληνίδων” που μου έρχεται στον νου είναι αυτό της Καλλιρρόης Σιγανού – Παρέν όπου ο Δήμος Ρεθύμνου την τίμησε πριν μερικά χρόνια με άγαλμα στην παραλία της πόλεως όπου κατάγεται. Εξαιρέσεις υπήρχαν βέβαια από κορίτσια πλουσίων οικογενειών όπου ξέφευγαν από τον γενικό κανόνα για σπουδές και εργασία.
*Η Καλλιρρόη Παρρέν (Ρέθυμνο, 1861 – Αθήνα, 15 Ιανουαρίου 1940), το γένος Σιγανού, ήταν δημοσιογράφος λογία και μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες.
Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο, αλλά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (1867). Αρχικά φοιτά στο σχολείο Σουρμελή και στη συνέχεια στη Γαλλική σχολή των Καλογραιών στον Πειραιά. Το 1878 παίρνει το πτυχίο της δασκάλας από το Αρσάκειο. Στη συνέχεια ανέλαβε διευθύντρια του Παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας Οδησσού. Μετά διετία επέστρεψε στην Αθήνα και παντρεύτηκε τον Κωνσταντινουπολίτη Ιωάννη Παρρέν, γιο Γάλλου πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Πηγή: βικιπαίδεια