Νεανικά ατομικά πρωταθλήματα
Λόγω της διενέργειας των βουλευτικών εκλογών στις 7/7/2019, και της ανάγκης τροποποίησης των ημερομηνιών διεξαγωγής της Τελικής Φάσης του 47ου Πανελλήνιου Ομαδικού Πρωταθλήματος A΄ Εθνικής Κατηγορίας, αντίστοιχα τροποποιήθηκαν οι ημερομηνίες διεξαγωγής των Πανελλήνιων Ατομικών Πρωταθλημάτων (8-16 ετών) ως εξής: Τρίτη 24 Ιουνίου 2019, άφιξη συμμετεχόντων (1ος γύρος 25 Ιουνίου 2019), Δευτέρα 1 Ιουλίου, τελευταίος γύρος και αναχώρηση.
ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΑ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΝΕΑΝΙΚΑ 2019
Τα φετινά πανευρωπαϊκά ατομικά πρωταθλήματα (8-18 ετών) θα διεξαχθούν στην Μπρατισλάβα της Σλοβακίας από 1 (άφιξη) έως 11 Αυγούστου 2019 (αναχώρηση).
Τα αντίστοιχα παγκόσμια ατομικά πρωταθλήματα διεξάγονται χωριστά:
Οι κατηγορίες 12, 10 και 08 ετών (όπεν – κορίτσια) θα διεξαχθούν στην πόλη Weifang στην Κίνα από 20 Αυγούστου (άφιξη) έως 2 Σεπτεμβρίου 2019 (αναχώρηση).
Οι κατηγορίες 18, 16 και 14 ετών (όπεν – κορίτσια) θα διεξαχθούν στην πόλη Mumbai στην Ινδία από 1 (άφιξη) έως 13 Οκτωβρίου 2019 (αναχώρηση).
Σύμφωνα με πάγια απόφαση της ΕΣΟ (ΔΣ 07.07.2007) από το 2008 ισχύει ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας κάθε κατηγορίας (8-18 ετών) επιλέγει πρώτος το αντίστοιχο πρωτάθλημα (παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό) στο όποιο επιθυμεί ν’ αγωνιστεί και ο δεύτερος μπορεί να αποδεχθεί το πρωτάθλημα που απομένει. Σε περίπτωση άρνησης οποιουδήποτε εκ των δύο πρώτων γίνεται αναπλήρωση με βάση την κατάταξη του πανελλήνιου πρωταθλήματος μέχρι και την 5η θέση. Η ΕΣΟ διατηρεί το δικαίωμα να αποφασίσει διαφορετικά κατά περίπτωση.
Μικρές ανέκδοτες ιστορίες…
-Την δεκαετία του 1930, ένα σκακιστικό τουρνουά στην Σοβιετική Ένωση, είχε πάνω από 700.000 συμμετοχές!!.
-Το σκάκι ήταν το πρώτο άθλημα που είχε εθνική αθλητική οργάνωση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αμερικανική Σκακιστική Ένωση δημιουργήθηκε το 1857. Το Baseball οργανώθηκε ως άθλημα λίγα χρόνια αργότερα…
-Να φοβάστε τους μικρούς!…
Τον Ιανουάριο του 2009, ο Ινδός Χετούλ Σάχ ηλικίας μόλις 9 ετών, έγινε ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης που νίκησε σε κανονικό χρόνο έναν GM! Τυχερός, ήταν ο Νουρλάν Ιμπραγίεβ από το Καζακστάν. Ο αγώνας είχε γίνει σε ένα τουρνουά στο Δελχί.
-Η μεγαλύτερη διαφορά elo μεταξύ των δυο πρώτων στην παγκόσμια κατάταξη.
Τον Ιούλιο του 1972, το elo του θρυλικού Μπόμπυ Φίσερ, ήταν 2785 και το αμέσως επόμενο που ανήκε στον Μπόρις Σπάσκι, ήταν 2660. Η διαφορά αυτή των 125 πόντων, είναι η μεγαλύτερη από τότε, μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου στην παγκόσμια κατάταξη
-Σεξ ή σκάκι; ρώτησαν κάποιον.
η απάντηση: “Αν προτιμώ σκάκι ή σεξ; Εξαρτάται από την θέση…!”
-Το πιο καθυστερημένο πάρσιμο κομματιού.
Το 1966, στο παιχνίδι μεταξύ του Φιλίποβιτς και του Σμεντέρεβατς, 69 κινήσεις παίχτηκαν χωρίς κανένα πάρσιμο αντίπαλου κομματιού ή πιονιού!
Η παρτίδα έληξε ισόπαλη στην 69η κίνηση
-Η παρτίδα με την μεγαλύτερη διάρκεια
Παίχτηκε το 1989 στο Βελιγράδι μεταξύ του Νίκολιτς και του Άροβιτς. Κράτησε είκοσι ώρες και 15 λεπτά οπότε και τελείωσε ύστερα από 269 κινήσεις!
-”Cafe de la Regence” του διεθνούς μετρ Νίκου Καλέση
Αν σήμερα ρωτήσουμε κάποιον στο δρόμο να μας πει που μπορούμε να παίξουμε σκάκι , θα μας υποδείξει τον πλησιέστερο σκακιστικό σύλλογο. Όμως, πριν από 200-300 χρόνια που δεν υπήρχαν σκακιστικοί σύλλογοι, που μπορούσε να παίξει κανείς σκάκι;
Το πρώτο σκακιστικό στέκι στην ιστορία , ήταν το περίφημο “καφέ ντε λα ρεζάνς” στο Παρίσι. Ο διάσημος “διαφωτιστής” Diderot έγραψε το 1762: “Το Παρίσι είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου και το cafe de la regence το μέρος του Παρισιού όπου το σκάκι παίζεται καλύτερα”.
Η φήμη του “καφενείου της αντιβασιλείας” έκανε το γύρο του κόσμου. Το cafe ήταν ένα παγκόσμιο σταυροδρόμι, όπου συναντιόνταν οι καλύτεροι παίχτες για την αναμετρηθούν μεταξύ τους. Η λίστα των ονομάτων είναι διαχρονική και εντυπωσιακή:Φιλιντόρ, Στάουντον, Λαμπουρντονέ, Άντερσεν, Μόρφυ, Στάινιτς, Τσιγκόριν, Λάσκερ, Καπαμπλάνκα, Αλιέχιν και πολλοί άλλοι. Ανάμεσά τους και διάφοροι περαστικοί που ήθελαν να δουν τους μεγάλους παίκτες σε δράση. Συγγραφείς, εκδότες, θεατρίνοι, φιλόσοφοι και πολιτικοί που τους άρεσε το σκάκι, “μάρκαραν” με την παρουσία τους το “καφέ ντε λα ρεζάνς”. Πολλές φορές βρέθηκαν αντιμέτωποι, σε σκακιστικές και φιλοσοφικές αναμετρήσεις, οι Ρουσσώ, Βολτέρος , Ντιντερό, Φράνκλιν, Νταντόν, Ροβεσπιέρος, αλλά και οι Ναπολέων, Τουργκένιεφ και Κούρπιν.
Στο καφενείο υπήρχε μία έντονα σκακιστική ατμόσφαιρα, καθώς το ταβάνι ήταν ολόκληρο μια ζωγραφισμένη σκακιέρα και οι τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με πίνακες μεγάλων σκακιστών , τα ονόματα και αποφθέγματα των οποίων ήταν γραμμένα με χρυσά γράμματα.
Στα τέλη του 19ου αιώνα , η κωμική όπερα “ήττα του Φιλιντόρ” του Adam Protaque, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι, είχε θέμα αρκετά σκακιστικό:
Ο νεαρός μουσικός Ρισάρ ζήτησε το χέρι της αγαπημένης του Ντορέ από τον πατέρα της και ιδιοκτήτη του “καφέ ντε λα ρεζάνς”, κ. Ντουμπινό. Αυτός όμως του θέτει ένα όρο: ο επίδοξος γαμπρός του να κερδίσει τον Φιλιντόρ στο σκάκι(!). Ο Ρισάρ απελπίζεται, μια και ξέρει πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο , όμως ο ίδιος ο Φιλιντόρ, μαθαίνοντας τι έγινε, έρχεται να τον βοηθήσει και δέχεται να χάσει στην παρτίδα τους. Η παρτίδα αρχίζει , μέσα σε τεταμένη ατμόσφαιρα. Ο νεαρός είναι τόσο νευρικός και παίζει τόσο άθλια , που ο Φιλιντόρ καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια μην τυχόν και τον νικήσει κατά λάθος. Ξαφνικά ακούγεται η φωνή της Ντορέ , που τραγουδάει σε μουσική του ίδιου του Φιλιντόρ , θέλοντας να αποπλανήσει το διάσιμο σκακιστή και συνθέτη κα να τον κάνει να χάσει. Το αποτέλεσμα όμως είναι το αντίθετο! Ο Φιλιντόρ , μαγεύεται από τη φωνή της Ντορέ , ξεχνάει το σκοπό του και… κερδίζει την παρτίδα! Ακολουθεί το συνηθισμένο “αλαλούμ” μιας κομεντί , ώσπου ο Φιλιντόρ επεμβαίνει και δίνει τη λύση: αν ο Ρισαρ δεν παντρευτεί την Ντορέ , αυτός δε θα ξαναπατήσει στο καφενείο. Κι έτσι, όλα τελειώνουν καλά.
-Ένα ωραίο ποίημα για το σκάκι, από τον Μανώλη Αναγνωστάκη
Το Σκάκι
“Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου.
( Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη.
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη )
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
( Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα )
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου.
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;
( Τραβάνε μπρός, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα )
Όλα , και τα άλογά μου θα στα δώσω.
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω.
Που ξέρει μόνο σ ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη
Γελώντας μπρός στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα”.
