Αρμενίζοντας στα πελάγη του διαδικτύου, έπεσα πάνω σε μια σελίδα όπου αναφέρονται οι εορτασμοί που έχουν καθιερωθεί από τους διεθνείς οργανισμούς. Είδα λοιπόν, ότι τον μήνα αυτό γιορτάζεται στις 4 του Ιούνη η ημέρα κατά της επιθετικότητας εναντίον των παιδιών και στις 12 η ημέρα κατά της παιδικής εργασίας.
Καθιερώθηκε λέει, η πρώτη, ως διεθνής ημέρα κατά της επιθετικότητας των παιδιών το 1983, από τον ΟΗΕ, εξαιτίας της επιθετικότητας του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής.
Και η δεύτερη θεσπίστηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, με στόχο την καταπολέμηση της παιδικής εργασίας και πιο συγκεκριμένα τον περιορισμό της παράνομης διακίνησης παιδιών. Γιατί υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο, περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που στήνει γέφυρες μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες, προς τις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες.
Περιδιαβαίνω στο διαδίκτυο ψάχνοντας στοιχεία για δυό θέματα που τελικά αποδεικνύονται σχετικά -και πολύ- μεταξύ τους, και που αφορούν το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας μας.
Όταν λοιπόν αρχίζεις και βρίσκεις δεδομένα, το πρώτο πράγμα που σε εντυπωσιάζει είναι το μέγεθος των αριθμών. Εκατομμύρια παιδιά τούτο, εκείνο ή το άλλο. Ναι, δυστυχώς, με εκατομμύρια μετρούνται τα βάσανα των παιδιών. Εκατομμύρια παιδιά που κακοποιούνται σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά. Που παραμελούνται ή ωθούνται σε σεξουαλικές πράξεις. (Γιατί είναι κι αυτή η παράμετρος μέσα στο πρόγραμμα.) Εκατομμύρια παιδιά που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και μερικές φορές πεθαίνουν πάνω στο «καθήκον».
Διαβάζοντας τα αυτά, θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, όταν μεγαλώνοντας στην δύσκολη δεκαετία του 60, ήταν νόμος μέσα στο σπίτι ότι θα βοηθούσαμε και τα παιδιά, αγόρι και κορίτσι, στην οικογενειακή εργασία. Και δεν ήταν κάτι κακό, ήταν ένας κανόνας που σφυρηλατούσε την συνοχή της οικογένειας κατ’ αρχήν και το χαρακτήρα μας μετά.
Όμως εδώ μιλάμε για άλλα πράγματα. Μιλάμε για γονείς που αναγκάζονται να πουλήσουν τα παιδιά τους λόγω φτώχειας, και να τα κάνουν δούλους της εργασίας ή του σεξ και της διαστροφής του κάθε πλούσιου. Μιλάμε για παιδιά που αναγκάζονται να γίνουν στρατιώτες σε διάφορους στρατούς ανά τον κόσμο και για παιδιά που τα χρησιμοποιούν σαν πειραματόζωα ή τα απαγάγουν για να χρησιμοποιήσουν κάποιο από τα όργανά τους. Για παιδιά που δουλεύουν σε ορυχεία και όπου αλλού σε συνθήκες που είναι δύσκολες ακόμα και για ενήλικες.
Τα παιδιά αυτά είναι όμηροι και σκλάβοι στα χέρια των αφεντικών τους, που μπορούν να τα δείρουν να τα σημαδέψουν με καυτό σίδερο, να τα αφήσουν νηστικά, να τα κρεμάσουν ή να τους κάνουν οτιδήποτε άλλο σκαρφιστούν.
Και αν νομίζετε ότι όλα αυτά τα θλιβερά πράγματα συμβαίνουν μόνο στις υποανάπτυκτες χώρες όπου η φτώχεια των γονιών, τους αναγκάζει να κάνουν πράγματα που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα έκαναν…. δυστυχώς, κάνετε λάθος. Η παιδική εργασία ανθεί και στην Εσπερία, στις πολιτισμένες χώρες του κόσμου. Σε Γαλλία, Γερμανία, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ έχει υπολογιστεί ότι περίπου το 5% των παιδιών απασχολούνται σε βιομηχανίες, φάρμες και οικίες ως βοηθητικό και, αρκετές φορές, ως κύριο προσωπικό.
Στις Ηνωμένες πολιτείες την Μέκκα του καπιταλισμού, όπου τα πάντα επιτρέπονται για το χρήμα, παιδιά, πολλά παιδιά, εργάζονται και σε γεωργικές εργασίες. Στις φυτείες, στα σύνορα με το Μεξικό, παιδιά μόλις 4 χρόνων, πληρώνονται 2 δολάρια για 12ωρη «εργασία».
Ακόμα και στην ευαίσθητη Ελλάδα υπολογιζόταν ότι κάθε χρόνο 10,000 παιδιά εγκατέλειπαν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Αριθμός που αυξήθηκε με γεωμετρική πρόοδο λόγω και της κρίσης. Παιδιά που αφήνουν τα θρανία, υποχρεωτικά, για να βοηθήσουν την οικογένεια στις δύσκολες ώρες που περνά.
Όμως το κακό δε σταματά εδώ. Μαζί με τις άλλες μορφές εκμετάλλευσης παιδιών, στις μέρες μας ευδοκιμεί, περισσότερο από ποτέ, και ένα άλλο κακό του σύγχρονου πολιτισμού που σχετίζεται με την παιδική εργασία, αλλά, φυσικά, την ξεπερνά: η πορνεία. Που έχει να κάνει και με φαινόμενα απαγωγής παιδιών από τη μια χώρα στην άλλη. Παιδιών που προορίζονται για την απάνθρωπη αυτή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Και αν ταξιδέψουμε σ’ όλον τον κόσμο, παντού θα δούμε παιδιά να εργάζονται σαν μικροπωλητές και λούστροι στους δρόμους, ζητιάνοι στα φανάρια, υπηρέτες στα σπίτια, υφαντές σε αργαλειούς, εργάτες σε ορυχεία και και .….
Και διαβάζεις τους αριθμούς και φρίττεις. Από τις Η.Π.Α. προέρχεται η πρόβλεψη ότι στην πρώτη δεκαετία του 2000, ο αριθμός των εργαζομένων παιδιών θα διπλασιαστεί, φθάνοντας τα 400 εκατομμύρια άτομα. (Δηλ. αυτό έχει ήδη συμβεί). Oλες μάλιστα οι εκτιμήσεις συγκλίνουν με την πρόγνωση της νέας παγκόσμιας τάσης: η παιδική εργασία θα αυξηθεί.
Θα αυξηθεί γιατί η παιδική εργασία αποτελεί κομμάτι της οικονομικής ζωής των χωρών και οι ανήλικοι εργαζόμενοι αποτελούν τμήμα της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας, ιδιαίτερα στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου,( αλλά όχι μόνο σε αυτές.)
Με λίγα λόγια δηλ. η παιδική εργασία θα διατηρηθεί και θα αυξηθεί γιατί έτσι συμφέρει.
Φανταστείτε τώρα, αν οι αριθμοί για την παιδική εργασία είναι αυτοί που ανέφερα και μάλιστα χωρίς πολλές λεπτομέρειες, τι γίνεται με την κακοποίηση των παιδιών (αφού η εργασία είναι και αυτή ένα μέρος της κακοποίησης)
Δεν θέλω να σας ζαλίσω άλλο με αριθμούς παρ ότι οι αριθμοί είναι οι αδιάψευστοι και ατράνταχτοι μάρτυρες για οτιδήποτε συμβαίνει.
Θα σας μιλήσω όμως για την φυσική κακοποίηση, όπου οι μεγαλύτεροι κάνουν χρήση της σωματικής τους ανωτερότητας και τη χρησιμοποιούν ως μέτρο ελέγχου, χειραγώγησης και πειθαρχίας.
Θα σας μιλήσω για την ψυχολογική κακοποίηση όπου πάλι οι μεγαλύτεροι, οι ισχυρότεροι δηλ. παίζουν με την ψυχή και πολλές φορές με το μυαλό του ανήλικου.
Θα σας μιλήσω για την παραμέληση των παιδιών που είναι και αυτή μια μορφή κακοποίησης αφού τα παιδιά αντί να εισπράττουν αγάπη, γνοιάσιμο και φροντίδα, εισπράττουν αδιαφορία ακόμα και για τα πιο δεδομένα πράγματα. Θα δείτε δηλ. γονιούς που αφήνουν το παιδί τους χωρίς φαγητό, χωρίς καθαρά ρούχα, χωρίς φάρμακα…
Ακόμα και μείς οι πολιτισμένοι και ευαίσθητοι, πόσες φορές δεν παρκάραμε τα παιδιά μας μπροστά σε μια τηλεόραση , πόσες φορές δεν τους στερήσαμε το παιχνίδι μαζί μας ή μια βόλτα στην εξοχή γιατί είμαστε πολύ κουρασμένοι ή γιατί έτσι βόλευε;
Θα σας μιλήσω για την οικονομική εκμετάλλευση, όπου κάποιοι ποντάρουν στην ευαισθησία των πολλών προς τα παιδιά και τα χρησιμοποιούν ως γρανάζια σε καλά στημένες επιχειρήσεις επαιτείας και ξαφρίσματος
Αλλά εκεί που θα σταθώ ιδιαίτερα και που είναι κάτι χωρίς δικαιολογία και χωρίς συγχώρεση είναι η σεξουαλική κακοποίηση καθώς εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο και μη, πέφτουν θύματα της. Τρομερό γεγονός μου φαίνεται ότι υπάρχουν άνθρωποι που για μια πρόσκαιρη ευχαρίστηση θα πιάσουν ένα ανθρώπινο πλασματάκι και θα το τσαλαπατήσουν.
Φανταστείτε ότι οργανώνονται από ταξιδιωτικά γραφεία «πολιτισμένων» χωρών, εκδρομές σε συγκεκριμένες υποανάπτυκτες χώρες του κόσμου με σκοπό να ικανοποιήσουν οι πλούσιοι και καθώς πρέπει πελάτες, τις όποιες σεξουαλικές τους διαστροφές.
Το χειρότερο όμως από όλα, είναι το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα φριχτά πράγματα που συμβαίνουν στα παιδιά, τις περισσότερες φορές συμβαίνουν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Από τους ανθρώπους που θεωρητικά είναι αυτοί που τα αγαπούν και γνοιάζονται περισσότερο γιαυτά.
Και βέβαια οι επιπτώσεις της κακοποίησης αφορούν όλη την κοινωνία αφού το κακοποιημένο παιδί θα γίνει και ένας διαταραγμένος με πολλά προβλήματα ενήλικας.
Ποια μπορεί να είναι η λύση σε τέτοιου είδους θέματα; Σίγουρα οι λύσεις στα προβλήματα αυτά μας υπερβαίνουν και δεν είναι θέμα μόνο προσωπικό. Η πολιτεία είναι αυτή που πρέπει να κάνει τον σχεδιασμό, να πάρει τις αποφάσεις και το κυριότερο να επιβάλλει τέτοιες τιμωρίες όπως αρμόζει για εγκλήματα κατά της κοινωνίας.
Εμείς , ο κάθε ένας μας ατομικά τι μπορεί να κάνει; Μα να είναι συνειδητοποιημένος γονιός και συνειδητός πολίτης, Να μην μένει κανείς αδιάφορος όταν ψυχανεμίζεται γύρω του παιδιά να υποφέρουν.
Να ξέρουν οι «κακοί», ότι απέναντί τους είναι η προβληματισμένη κοινωνία που καιροφυλακτεί.
Μια συναυλία αγάπης και φιλανθρωπίας…
Την Δευτέρα 2 Ιουλίου 2018 και ώρα 20:30, στον χώρο του Mega Place Cinema, η Μουσική Σχολή ARS MUSICA σε συνεργασία με τους Γιατρούς του Κόσμου διοργανώνουν μαθητική συναυλία με σκοπό την προβολή και ενίσχυση του έργου των Γιατρών. H συναυλία έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, ενώ η είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να προσφέρει τρόφιμα ή φάρμακα, όπως και να συνεισφέρει στον κουμπάρα για την ενίσχυση των Γιατρών του Κόσμου. Ενορχήστρωση – Μουσική Διδασκαλία :Άννα Διγαλάκη, Γιώργος Σαλτάρης. Χορηγοί Επικοινωνίας : Δίκτυο fm 915, Χανιώτικα Νέα. Μεγάλοι Χορηγοί :Mega Place Cinema, Sweet Corner
Τα στατιστικα του ιατρειου από 18/06/2108 εως και 22/06/2018
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΤΟΜΩΝ
ΕΛΛΑΔΑ 19
ΜΑΡΟΚΟ 9
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 6
ΑΛΒΑΝΙΑ 6
ΡΟΥΜΑΝΙΑ 6
ΣΥΡΙΑ 4
ΑΙΓΥΠΤΟΣ 3
ΑΛΓΕΡΙΑ 2
ΓΕΩΡΓΙΑ 2
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΜΟΛΔΑΒΙΑ 1
ΝΙΓΗΡΙΑ 1
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 1
ΙΡΑΝ 1
ΣΟΥΔΑΝ 1
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ 1
ΣΥΝΟΛΟ 64
