Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΛΕΣΣΑ
Αν είναι αλήθεια αυτά που γράφονται στον ημερήσιο τουρκικό Τύπο ότι πρόκειται να περιληφθεί στο βιβλίο των ´κόκκινων γραμμών´ η τάση της Τουρκίας μηδενισμού των προβλημάτων με τους γείτονές της, τότε μπορούμε να πούμε ότι θα ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία να καλλιεργηθεί νέα περίοδος στα χρονίζοντα Ελληνοτουρκικά προβλήματα.
Η πληροφορία ότι θα πάψει πλέον ν? αποτελεί αιτία πολέμου η τυχόν επέκταση υπό της Ελλάδος της αιγιαλίτιδας ζώνης πέρα των 6 ν.μ., είναι δημοσιογραφική εκτίμηση και δεν εκπορεύεται απ? το επίσημο κράτος. Κάθε 5 χρόνια συντάσσεται μία έκθεση στην οποία προδιαγράφονται οι προθέσεις της Τουρκίας προς τους γείτονές της, πώς θ? αντιμετωπίσει ενδεχόμενες απειλές απ? αυτούς. Σ? αυτό το ´πολιτικό έγγραφο εθνικής ασφάλειας´ η κυβέρνηση Ερντογάν, που έχει ξεκινήσει διαδικασίες ανάπτυξης σχέσεων καλής γειτονίας φημολογείται ότι το κυριότερο θέμα στην Ελληνοτουρκική υπόθεση, που βασανιστικά δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο λαών και είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων, δεν το χαρακτηρίζει πλέον ως Casus Belli.
Είναι απορίας άξιον πώς τα τουρκικά ΜΜΕ ανακάλυψαν(!) και έφεραν στη δημοσιότητα ένα τέτοιο θέμα, για το οποίον επί τόσα χρόνια η Τουρκία αντιδρούσε στις συζητήσεις, που είχαν ξεκινήσει επί κυβερνήσεως Σημίτη και ήταν ανένδοτη να βρεθεί κάποια λύση. Φαίνεται ότι η Τουρκία αρχίζει ν? αντιλαμβάνεται ότι τα ζητήματα του Αιγαίου είναι συνδεδεμένα με άλλα προβλήματα των Μεσογειακών και Μικρασιατικών χωρών, τα οποία δεν μπορεί να λυθούν χωρίς συμβιβασμό και χωρίς το όποιο πολιτικό κόστος. Εάν ο Τούρκος πρωθυπουργός αποφάσισε ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις του ´βαθέος κράτους´ να κάνει την απαιτούμενη υπέρβαση και οι προθέσεις του είναι ειλικρινείς, αυτό θα το δούμε περί τον Δεκέμβριο, οπότε θα δημοσιοποιηθούν οι ακριβείς διατυπώσεις στο θέμα τούτο. Θα ήταν, πάντως, υπερβολικά τολμηρό να πανηγυρίζουμε ´ακόμη δεν τον είδαμε…´.
Η γείτων δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους γαλαντομίες. Αντιθέτως, όταν πριν 5 χρόνια ετοιμαζόταν το ίδιο βιβλίο, παρόμοιες προβλέψεις είχαν κυκλοφορήσει, αλλά επρόκειτο περί φημών, που δεν είχαν ίχνος πραγματικότητας.
Εν προκειμένω η δημιουργία νέων κανόνων συμπεριφοράς της Τουρκίας είναι αναγκαία διότι φιγουράρει ως συνδετικός κρίκος δύο διαφορετικών κόσμων. Κατατρύχεται δε απ? την παραδοξολογία μια μουσουλμανική χώρα να θέλει να γίνει κοσμική δημοκρατία και να ενταχθεί στην Ε.Ε. Επειδή όμως η εξωτερική της πολιτική θεμελιώνεται με τη στρατιωτική της εξάρτηση, κάνει τα αδύνατα δυνατά να πετύχει τον σκοπό της αναθεωρώντας το άτυπο μυστικό της σύστημα, που βρίσκεται στο ´κόκκινο βιβλίο´, το κείμενο ´εθνικής ασφάλειας´ που αν γίνει θ? αποτελέσει ´ιστορική στροφή´ στον τρόπο του σκέπτεσθαι. Από τη μια μεριά θα ξεκαθαρισθεί το αμυντικό της δόγμα και θα μειωθούν οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες και από την άλλη θ? αναγκασθεί να ζητήσει ανταπόδοση απ? τους γείτονες με πρώτη την Ελλάδα.
Εν τω μεταξύ το ελληνικό ΥΠΕΞ φτάνει ν? αντιληφθεί κατά πόσον η νέα περίοδος στα Ελληνοτουρκικά δεν είναι τεχνητή ότι πράγματι ανοίγεται νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών και δεν είναι απότοκος χολώσεως των λόγων της διαφαινόμενης φιλικής σχέσης μας προς το Ισραήλ. Είναι σαν να μας λέει, ότι να ´εμείς είμαστε οι όμοροι, οι καλοί φίλοι´. Και ίσως να ?ναι η απαρχή καλών προθέσεων να προλειανθεί το έδαφος με έμπρακτες αποδείξεις για να οριστικοποιηθεί η ένταξή της στην Ε.Ε. Αλλά για να γίνει αυτό δεν αρκεί να το προτείνουμε εμείς. Πρέπει να δημιουργηθούν νέοι κανόνες και ν? αλλάξει η νοοτροπία των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Ίσως αυτό θέλει να πετύχει η Τουρκία με την ´Κόκκινη βίβλο´.
