Αρκετές μέρες τώρα οι σκεπτόμενοι, οι προβληματισμένοι άνθρωποι, οι εραστές της πόλης ακούνε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάφορους ψιθύρους σχετικά με τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και τις πιθανές υποψηφιότητες.
Πιστεύαμε, άλλωστε αυτό διέρρεε και από τα κόμματα, ότι αυτήν τη φορά τα δυο μεγάλα κόμματα, εκτός εξαιρέσεων στις μεγάλες πόλεις, δεν θα εμπλέκονταν με χρίσματα και επιλογές των υποψηφίων δημάρχων. Θέλαμε να ελπίζουμε ότι ήρθε ο καιρός που επιτέλους οι τοπικές κοινωνίες θα αποφασίζουν για τους υποψήφιους τοπικούς άρχοντες ιδιαίτερα τώρα που με το νέο σχέδιο “Καλλικράτης” θα έχουν αυξημένες εξουσίες. Όλοι μας γνωρίζουμε άλλωστε γιατί το έχουμε διαπιστώσει από τη μέχρι τώρα πρακτική τους, ότι όταν αποφασίζουν τα μεγαλοστελέχη στην Αθήνα το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει είναι τα προβλήματα της πόλης. Και πώς να τους ενδιαφέρουν άλλωστε προβλήματα που δεν γνωρίζουν.
Άλλα πράγματα ενδιαφέρουν τους κομματικούς μηχανισμούς: κομματικά ? προσωπικά οφέλη, παραγοντισμοί κ.λπ. Αυτές τις μέρες ζούμε στο πετσί μας δυστυχώς τις συνέπειες αυτών των πρακτικών. Η Ελλάδα έφτασε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας γιατί προέχει το προσωπικό βόλεμα και μετά το δημόσιο συμφέρον, γιατί υπάρχει αναξιοκρατία, γιατί αναθραφήκαμε με την κουλτούρα του ρουσφετιού, γιατί τέλος υπάρχουν οι αιώνιοι βουλευτές, που επιμένουν να μην αφήνουν χώρο σε νέους ανθρώπους.
Ιδιαιτέρα η πόλις των Χανίων έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις λανθασμένες επιλογές των κομμάτων σε πρόσωπα, που όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων δεν είχαν τις ικανότητες να κυβερνήσουν την πόλη. Ας γυρίσουμε λίγο πίσω να δούμε τι σημαντικά έργα έγιναν στην πόλη μας για να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής του πολίτη, για να κάνουν αν θέλετε την πόλη πιο ελκυστική, πιο ανταγωνιστική όσον αφορά το τουριστικό προϊόν που με αγωνία περιμένουμε να πουλήσουμε. Το κυκλοφοριακό παραμένει άλυτο τόσα χρόνια τώρα παρόλο που ο κάθε καινούργιος δήμαρχος πληρώνει μελέτες για να το λύσει, τα μνημεία καταρρέουν χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς, το παλιό νοσοκομείο είναι σκουπιδότοπος αρκετά χρονιά τώρα και απ? ό,τι φαίνεται την ίδια τύχη θα έχει και το παλιό ψυχιατρείο.
Βέβαια για όλα αυτά έχουμε πάντα έτοιμη τη δικαιολογία: εδώ δεν γίνονται μεγάλα έργα γιατί τα χρήματα τα απορροφούν οι φίλοι μας στο Ηράκλειο. Και πράγματι τα τελευταία χρόνια το Ηράκλειο έχει αλλάξει θεαματικά, αυτό θα παρατηρήσει ο επισκέπτης της πόλις. Θα μάθει όμως επίσης ότι στις πολιτικές θέσεις εξουσίας τα πρόσωπα εναλλάσσονται γιατί αυτό το απαιτεί ο Ηρακλειώτης δια της ψήφου του. Γιατί ο πολίτης διαισθάνεται και γνωρίζει πλέον ότι δεν μπορεί να παραχθεί έργο, δεν μπορεί να υπάρξουν οράματα και στόχοι από πρόσωπα που ασχολούνται με την πολιτική και την εξουσία για πολλά χρόνια. Άποψή μου είναι ότι ιδιαιτέρα οι βουλευτές των κομμάτων που λίγο ή πολύ ευθύνονται όλοι τους για την κατάσταση που βρίσκεται αυτήν τη στιγμή η χώρα, δεν θα πρέπει να αφήνουν το Κοινοβούλιο τώρα που βάλλεται από όλους τους Έλληνες. Διαβάζω στις εφημερίδες ότι πολλοί βουλευτές τρέχουν να μπουν υποψήφιοι σε κάποια περιφέρεια ή μεγάλο Δήμο. Όταν τους ψηφίζαμε όμως τους ψηφίζαμε για να παραμείνουν στο Κοινοβούλιο και να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Μια οικονομική κρίση για την οποία είναι κι αυτοί συνυπεύθυνοι. Ο πολίτης με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του δεν έχει πλέον εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα της χώρας και τους εκπροσώπους του. Είναι ένας υπερβολικά υποψιασμένος πολίτης. Υποπτεύεται λοιπόν δικαίως ή αδίκως πολλά και διάφορα γι? αυτήν την προθυμία των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων να μας υπηρετήσουν πλέον από τη θέση του περιφερειάρχη ή του δημάρχου και όχι από τη θέση που τους εκλέξαμε.
Σήφης Χιωτάκης,
γεωπόνος
