Γράφει ο αρχιμανδρίτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ,
θεολόγος- τ. Λυκειάχης, Ακαδημαϊκός
Πολλοί άγιοι και όσιοι εορτάζουν και τον μήνα Ιανουάριο. Δεν ξέρω, μα πιο πολύ συγκινούμαι και στέκω. Μελετώ και θαυμάζω τους οσίους ασκητές. Αυτούς τους όντως ακτήμονες και φιλάνθρωπους μοναχούς με τον πνευματικόν πλούτον και την πληθώραν των αρετών. Δάσκαλοι οσιακής βιωτής και Αγίου Πνεύματος και καθηγητές της ερήμου.
Μια τέτοια οσιακή μορφή, εορτάζει η Εκκλησία μας στις 20 Ιανουαρίου, τον άγιον Ευθύμιον τον Μέγα. Ευλογία μας και ψυχικός πλουτισμός η αναφορά μας με το γραφτό μας αυτό.
Ο Αγιος και όσιος Ευθύμιος ο Μέγας γεννήθηκε στην Μελετινή της Αρμενίας το 377 μ.Χ. Οι γονείς του, Παύλος και Διονυσία, είχαν πολλή πίστη και θεάρεστη ζωή.
Ηταν μόλις τριών ετών ο Ευθύμιος, όταν επέθανε ο πατέρας του και έτσι η μητέρα του ανέλαβε μόνη της την ανατροφή του. Δόθηκε ολοκληρωτικά στο παιδί της, για το οποίο ο Θεός είχε τα σχέδιά Του.
Επίσκοπος τότε της περιοχής ήταν ο Ευτρώϊος, ο οποίος διέκρινε τα πλούσια χαρίσματα του μικρού Ευθυμίου και τον ανέλαβε υπό την πατρική αγάπη και προστασία του.
Ο Αγιος Ευθύμιος δεν είχε μόνο θείαν έφεση, αλλά και αγάπη προς τα γράμματα. Ετσι άρχισε τις πρώτες σπουδές του και με θεία κλήση και δική του κλίση, εισέρχεται στην ιερωσύνη γενόμενος Διάκονος και μετά ιερέας. Διακαής του πόθος ήταν να πάει και να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Το 406 μ.Χ. ο Θεός τον καταξιώνει να πραγματοποιήσει αυτήν την ιερή επιθυμία του, κάτι που συμβαίνει το 406 μ.Χ. με την επίσκεψή του στα Ιεροσόλυμα. Πολύ τον ήλκυε η ασκητική ζωή. Θα πάει στο εκεί σπήλαιο του Αγίου Θεοκτίστου, όπου και θα ασκητεύσει.
Γρήγορα τα πνευματικά του χαρίσματα, και ο οσιακός βίος του, τον έκαναν πολύ ευρύτερα γνωστόν. Στο ταπεινό ασκητήριό του συγκεντρώθηκαν πολλοί ασκητές, οι οποίοι και τον εξέλεξαν Ηγούμενο.
Ο Αγιος Ευθύμιος δεν αρκέσθηκε στο πνευματικό και ευαγγελικό του έργο μόνον στο Ασκητήριο του. Εκανε και ιεραποστολή για τον φωτισμό και την μετάδοση του Χριστιανισμού και στους γειτονικούς πληθυσμούς των Αράβων Σαρακηνών και καλλιέργησε την πίστη στον Χριστό σε πάρα πολλές ψυχές. Κατάφερε να επιστρέψει στην σωστή πίστη πολλούς αιρετικούς, όπως Μανιχαίους, Νεστοριανούς και Ευτυχιανούς, οι οποίοι δεν δέχονταν τις αποφάσεις των μέχρι τότε οικουμενικών Συνόδων, ιδίως της Δ΄ (451 μ.Χ.).
Παρ? όλον που παντού στην Αίγυπτο και στην Συρία επικρατούσαν οι Μονοφυσίτες, στην Παλαιστίνη επεκράτησε η Ορθοδοξία χάριν κυρίως στην παρουσία του Αγίου Ευθυμίου και των μαθητών του. Μάλιστα, όταν ο Αγιος συνήντησε την βασίλισσα Ευδοκία, η οποία είχε ασπασθεί και υπεστήριζε την αίρεση των Μονοφυσιτών, κατάφερε να την φέρει στην ορθή πίστη της Εκκλησίας.
Ο όσιος Ευθύμιος είχε λάβει από τον Θεόν το προφατικό χάρισμα και την δύναμη να θαυματουργεί. Κάποτε κατόρθωσε να χορτάσει με ελάχιστα ψωμιά τετρακόσιους ανθρώπους, που τον επισκέφθηκαν την ίδια ημέρα στο κελλί του. Ακόμη, πολλές στείρες γυναίκες με τις προσευχές του Αγίου απέκτησαν παιδί, ενώ σε περιόδους λειψυδρίας, όπως ο προφήτης Ηλίας, προσευχόταν στον Θεόν να ποτίσει με βροχή την διψασμένη γη. Επίσης, κάποτε την ώρα της Θείας Λειτουργίας, οι πιστοί είδαν μια δέσμη φωτός που ξεκινούσε από τον ουρανό και κατέβαινε μέχρι τον Αγιον.
Το ουράνιο αυτό φως παρέμεινε πάνω του μέχρι που ετελείωσε η λειτουργία ως απόδειξις της εσωτερικής καθαρότητος και λαμπρότητος του Αγίου. Επίσης, σημάδι της αγιότητός του ήταν ότι εγνώριζε ποιός προσερχόταν να κοινωνήσει με καθαρή ή σπιλωμένη συνείδηση.
Ο Αγιος Ευθύμιος σε ηλικία 97 ετών παρέδωσε την ψυχή του στον Θεόν, το 478 μ.Χ..
Επειδή υπηρέτησε τους ανθρώπους, έως το τέλος της ζωής του με μεγάλη αγάπη και αυταπάρνηση, και έφθασε σε υψηλά μέτρα αρετής και αγιότητος, έλαβε δικαίως τον τίτλο «Μέγας».
Δάσκαλός μας φωτεινός, πώς μπορεί και ποιός αληθινά να είναι μεγάλος. Και ένα ηχηρό μήνυμα -και παράδειγμα- για όσους θέλουν να παριστάνουν τους «μεγάλους»!
