7 Διηγήματα (Eκδ. Μουσείο Τυπογραφίας – Χανιώτικα νέα, Χανιά 2021)
Κρυγιότη τση χειμωνικής κι η παρασθιά να καίει
και η παραμυθού γιαγιά να λέει και να λέει…
Ανέμης κόκκινη κλωστή ο έγγονάς τση πιάνει
και ξετυλίγει με καιρούς και την αναθιβάνει.
Με τση γιαγιάς τ’ ακούσματα τα χρόνια τα μικράτα
κι ο έγγονας με του «καιρού το πλήρωμα» ξυπνά τα.
Η μπένα του τση ποίησης προσώρας στο συρτάρι
μπαίνει και διηγήματος η μπένα θα ντακάρει.
Και βρίνει το διήγημα καλά καλό ορτάκη
κι αναφωνεί του: «Άξιος! Βαγγέλη Κακατσάκη!»
Η μπένα η Κακατσάκεια και σ’ άλλο μετερίζι
«υπέρ της γλώσσης» μάχεται, διήγημα βγορίζει.
«Πότες θα κάμει ξεστεριά…» η σάντολα η μπένα
του Κακατσάκη «εφτάδυμη» διηγηματογέννα.
Με τσ’ αρμονίας το εφτά διάχνει το σιναλίκι
σε διηγήματα εφτά το βάνει το σταλίκι.
Το ιερό εφτά βλογά τη μπένα του Βαγγέλη
και καταστένει σόγεμη του πνέματος κυψέλη.
«Το χρέος», «η εκδίκηση», «Ανάσταση», «Καμπάνα»
δίψας τση λογοτεχνικής είναι η βρυσομάννα.
«Το τέλος», «ο εθελοντής» γλώσσας καθάριο μέλι
και «η ζωή και θάνατος» συγκίνησης μαργέλι.
Λόγος μεστός, γλώσσα σφιχτή, το πνέμα κανακίζει
και κρητική ντοπιολαλιά νεδιάζει και πρεπίζει.
«Πότες θα κάμει ξεστεριά…» με τη λεξοπατρόνα
ο λόγος ο πεζός πατεί πρώτη γραμμή τ’ αγώνα.
«Ο Ομαλός του πνέματος» παντού το τελαλίζει:
«η ξαστεριά ’ν’ ολόλαμπρη…κακατσοφλεβαρίζει».
Εφτά τα διηγήματα με φορτωμένους κλώνους
με ρίζες που απλώνουνται πίσω στσι τουρκοχρόνους.
Χρόνοι σκλαβιάς, χρόνοι πρεπιάς, χρόνοι μ’ αντρειοσύνη,
για λευτεριά, για την τιμή, για τη χριστιανοσύνη.
Στον Κακατσάκη γκαρδιακά, στο φίλο το Βαγγέλη
Χρόνους πολλούς να κουρταλεί τση μπένας το κερκέλι.
Αγαπητερά και φιλικά
*Ο Κωστής Λαγουδιανάκης είναι δάσκαλος – ποιητής
