Μερικοί από µας µε την πάροδον του χρόνου περιµέναµεν και ελπίζαµεν κάποιαν προσέγγιση µεταξύ των δυο αντίπαλων µερών στην Ουκρανίαν, ούτως ώστε να εξευρεθεί µια ειρηνική διευθέτηση. ∆υστυχώς, όχι µόνον αυτό δεν συµβαίνει αλλά ο πόλεµος αγριεύει περισσότερον και τα θύµατα πολλαπλασιάζονται.
Και όχι µόνον αυτό: φθάνοµε σε νέες «θεωρίες», ότι η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει τη στρατιωτική βοήθειά της στην Ουκρανίαν, άλλως αυτό θα απειλήσει την ασφάλεια και την εµπιστοσύνη στην Ευρώπη και θα ενθαρρύνει τη Ρωσία (βλ. Judy Dempsey, “The War in Ukraine Is About Europe’s Future”, Carnegie Europe, 6 Σεπτεµβρίου, 2023). Είναι αλήθεια, ότι η Ευρώπη πρέπει να αναπτύξει τη δικήν της άµυνα και να µη στηρίζεται µόνον στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ. Από εκεί, όµως, µέχρι να καλούµε σε σταυροφορία για τον εξοπλισµόν της Ευρώπης και σχετικά για µιαν περίπτωση, αυτό είναι υπερβολικόν και, τολµώ να πω, επικίνδυνο.
Η Ρωσία φέρθηκε σκληρά στην Ουκρανίαν και δηµιουργήθηκεν αιµατοχυσία και καταστροφές. Αυτό είναι αναντίλεκτο. Από την άλλη µεριά, η κάθε πλευρά έχει, όπως συµβαίνει πάντα, τα δικά της επιχειρήµατα.
Το πρόβληµα, όµως, είναι άλλο. Είδαµε πόσες εκατόµβες εδηµιουργήθησαν απ’ αυτού του είδους τα επιχειρήµατα. Μετά την τελευταίαν εκατόµβη του Β’ Παγκόσµιου Πολέµου και τις επακολουθήσασες για 80 σχεδόν χρόνια αγριότητες σε διάφορους τοπικούς και περιφερειακούς πολέµους, είναι καιρός να προσπαθήσοµε να αλλάξοµεν την νοοτροπία µας και να προχωρήσοµεν προς το δρόµο της ειρήνης και της προόδου.
Αντιλαµβάνοµαι ότι ο κόσµος βαρέθηκε τα ευχολόγια. Αποφυγή, όµως, της καταστροφής δεν είναι ευχολόγιον, είναι αναγκαιότητα για την επιβίωσή µας.
*Ο δρ Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι ο Πρόεδρος του Συνδέσµου Ηνωµένων Εθνών Κύπρου
και Επίτιµος Πρόεδρος της Παγκόσµιας
Οµοσπονδίας των Συνδέσµων
Ηνωµένων Εθνών (WFUNA).
