Τουρκικός Αναθεωρητισμός

Άνθρακας ο θησαυρός που αναζητούσε ο Τσαβούσογλου στις ΗΠΑ με τον ομόλογό του Μπλίνκεν για την αναβάθμιση των F-16. Όταν γύρισε στην Άγκυρα επανήλθε στον εκβιασμό του ξεμπλοκαρίσματος από το βέτο ένταξης της Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, εφόσον εκδοθούν στην Τουρκία πρόσωπα που έχουν καταφύγει εκεί Γκιουλενιστών και Κούρδων αντικαθεστωτικών. Σε συνέντευξη Τύπου, που έδωσε στους εκπροσώπους των τουρκικών μέσων ενημέρωσης, επανέλαβε τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδος για «παράνομο εξοπλισμό των νήσων», προκαλώντας ικανοποίηση στην τουρκική διπλωματική αντιπροσωπεία στο πλαίσιο των αξιώσεων του προέδρου του για αποστρατιωτικοποίησή τους, διότι παραβιάζεται η Συνθήκη της Λωζάνης. Επιπλέον, ακούστηκε η εξωπραγματική δήλωσή του ότι απειλείται η εδαφική ακεραιότητα της χώρας του απ’ την Ελλάδα.
Εις μάτην εκλήθη ο Τούρκος πρόεδρος να σταματήσει τα παζάρια για την αναβάθμιση των F-16 με αντάλλαγμα την άρση του βέτο διεύρυνσης του ΝΑΤΟ με τις δύο σκανδιναβικές χώρες. Με την αναθεωρητική επαναστατική του σκέψη εξαντλεί όλα του τα μέσα διπλωματικά, εκβιαστικά, προκλητικά και με νευρικότητα μετέτρεψε οριστικά την Αγία Σοφιά σε τζαμί. Χάνει τον ένα πίσω απ’ τον άλλον τους Δυτικούς συμμάχους του. Μετά τον Εμ. Μακρόν, τον οποίο αποκάλεσε «ανέντιμο» να διοικεί μια χώρα σαν τη Γαλλία, θα ‘ρθε και η σειρά του Όλαφ Σολτς. Συμπεριφέρεται ως ένας νέος Κεμάλ.
Με την αναθεωρητική ρητορική του επιμένει στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, καλλιεργώντας ένα άλλοθι το οποίο θα προφασισθεί για να επιχειρήσει κάποια προσχηματική επιθετική πρωτοβουλία. Και τούτο είναι ανησυχητικό για μας, καθ’ όσον η μεθόδευσή του είναι υστερόβουλη, την οποία οφείλουμε να μην την παραβλέψουμε, θεωρώντας ότι πρόκειται για τις συνηθισμένες καθημερινές παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου.
Οι σχεδιασμοί του Μαξίμου στο ενδεχόμενο κρίσης μένουν ανοιχτοί εκ των δηλώσεων του κ. πρωθυπουργού στο Νταβός ότι «δεν θα πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία ως λογικοί ενήλικοι» επαναδιατυπώνοντας την παλιά ελληνική θέση ότι δεν υπάρχουν άλλα εκκρεμή ζητήματα εκτός απ’ την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Σύγκλιση των απόψεων στα ελληνοτουρκικά είχε υιοθετήσει και ο πατέρας Μητσοτάκης, ο οποίος σε άρθρο του το 1998 υποστήριζε μεταξύ άλλων ότι «οι μακροπρόθεσμα κακές μας σχέσεις με τη γείτονα χώρα δεν δύνανται ν’ αποβούν προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων», αλλά «η πάγια ελληνική θέση ότι η Ελλάδα δεν έχει να συζητήσει με την Τουρκία άλλο στο θέμα του Αιγαίου εκτός από την υφαλοκρηπίδα…» και ότι «ένας διάλογος με την Τουρκία πρέπει να στηρίζεται στην πεποίθηση ότι είναι δυνατό… να δεχθεί… να συζητήσει με την Τουρκία και άλλα θέματα εκτός της υφαλοκρηπίδας» (Κυρ. Ελευθεροτυπία 18/1/98 )
Μήπως η «ασύμβατη» εκείνη τοποθέτηση αναθερμαίνεται σήμερα;