Η απερχόμενη καγκελάριος Α Μέρκελ επέλεξε την Τουρκία ως τελευταία αποχαιρετιστήρια επίσκεψη της στο εξωτερικό.
Η κίνηση αυτή της κας Μέρκελ ισοδυναμεί με την «παρακαταθήκη της» στους νέους ηγέτες της Γερμανίας, να μη διανοηθούν να αλλάξει το Βερολίνο την στάση του απέναντι στην Άγκυρα.
Η κα Μέρκελ στην Κωνσταντινούπολη δεν έκρυψε τα λόγια της τονίζοντας ότι η Γερμανία και η Τουρκία έχουν πάντα κοινά συμφέροντα και τόνισε ότι η νέα γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού δεν πρέπει να εγκαταλείψει αυτή την οπτική στις διμερείς σχέσεις.
« Από γεωπολιτική άποψη είμαστε δεμένες και αλληλεξαρτώμενες χώρες» είπε η κα Μέρκελ.
Όλα αυτά τα φιλοτουρκικά αισθήματα φυσικά πηγάζουν από την ακμάζουσα διμερή οικονομική σχέση Γερμανίας – Τουρκίας, αυτήν ακριβώς την σχέση την οποία η κα Μέρκελ σε όλη τη διάρκεια της θητείας της είχε σε προτεραιότητα, σε βάρος πολλών συμφερόντων και πολιτικών της ΕΕ.
Η ανοιχτά φιλότουρκη πλέον Α. Μέρκελ δεν παρέλειψε να περιγράψει την Τουρκία ως ένα σημαντικό σύμμαχο στο ΝΑΤΟ και περίπου έπλεξε το εγκώμιο του Ερντογάν σημειώνοντας ότι κατά τη διάρκεια της θητείας της είδε την Τουρκία να αναπτύσσεται παρά τα οικονομικά προβλήματα της.
Η φιλοτουρκική παρακαταθήκη της κας Μέρκελ ρίχνει ήδη βαριά σκιά στην υπό συγκρότηση κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία, με εταίρους , όπως οι Πράσινοι, να θέλουν αμέσως να επιβάλουν ρήτρες στην κυβέρνηση για το σε ποιες χώρες και με ποιους όρους η Γερμανία να πουλάει τα οπλικά συστήματα της. Φυσικά , το καμπανάκι χτυπάει για την Άγκυρα που περιμένει πως και πώς να παραλάβει το ένα από τα τρία γερμανικά υποβρύχια.
Είναι πολύ νωρίς βεβαίως να δημιουργηθούν ελπίδες ότι η φιλοτουρκική πολιτική του Βερολίνου να αλλάξει άρδην.
Η Γερμανία ανεξαρτήτως κυβερνήσεων δεν θα θελήσει να χάσει έναν μόνιμο πελάτη της βιομηχανικών και αμυντικών προϊόντων της. Όπως και δεν θα θελήσει να αλλάξει τις «ισορροπίες» Μέρκελ στο μεταναστευτικό, αφού το Βερολίνο στηρίζοντας επί της ουσίας τον Ερντογάν σε βάρος της Ελλάδας μέχρι τώρα, έχει εξασφαλίσει μηδενικές ροές προσφύγων προς τη Γερμανία.
Παραμένει το ερώτημα αν και πώς θα επηρεάσει η νέα γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού την πολιτική της Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία. Αν δηλαδή η Ε.Ε. απαλλαγμένη από τη βαριά σκιά της Α. Μέρκελ θα αποφασίσει να προχωρήσει σε σοβαρές κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας κάθε φορά που η κυβέρνηση Ερντογάν παραβιάζει κατάφορα το Διεθνές Δίκαιο και προχωρά ατιμώρητη σε προκλητικές ενέργειες σε βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας και της Κύπρου. Υπενθυμίζεται ότι στο πρόσφατο παρελθόν η Τουρκία , ελέω Μέρκελ, πέρασε ατιμώρητη την Τελωνειακή Ένωση Ε.Ε. – Τουρκίας, όταν το Ορους Ρεϊς αλώνιζε στην περιοχή Ρόδου Καστελόριζου πέρσι.
Αυτή τη στιγμή η Γαλλία του Ε. Μακρόν βρίσκεται σε ανοιχτή αντίθεση με την Τουρκία, όχι μόνο λόγω τα ελληνο/γαλλικής Αμυντικής Συμφωνίας, αλλά και γιατί ο Ερντογάν προκάλεσε βίαια τις εταιρείες γαλλικών συμφερόντων στην ΑΟΖ της Κύπρου και συστηματικά βρίζει ανοιχτά τον Γάλλο πρόεδρο με κάθε ευκαιρία.
Η Γαλλία και λόγω της ευρωπαϊκής προεδρίας της το πρώτο εξάμηνο του 2022 , αλλά και λόγω της προεκλογικής περιόδου θα επιχειρήσει να έχει τον πρώτο λόγο στον γαλλο-γερμανικό άξονα μέσα στην Ε.Ε. και να προωθήσει όχι μόνον ένα καινούργιο πλαίσιο στις ευρωτουρκικές σχέσεις, αλλά κυρίως να προωθήσει τη θέση για την αυτόνομη ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική.
