Στο μνημείο στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος Αγία Σοφία – Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης εκδήλωση τιμής και μνήμης στους πεσόντες για τις μάχες που δόθηκαν στον Στύλο και στου Μπαμπαλή Αποκορώνου στις 28 Μαΐου 1941.
Η εκδήλωση άρχισε με επιμνημόσυνη δέηση, προεξάρχοντος του μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού και συνεχίστηκε με καταθέσεις στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής, ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, χαιρετισμούς και ομιλία από τη δικηγόρο Αργυρώ Κουκιανάκη. Το “παρών” έδωσαν εκπρόσωποι κομμάτων και βουλευτών, οι δήμαρχοι Αποκορώνου και Σφακίων Χαράλαμπος Κουκιανάκης και Γιάννης Ζερβός αντίστοιχα, ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” Νίκος Παπαδάκης, ο περιφερειακός σύμβουλος Σρατής Φλεμετάκης, ο γ.γ. του Δήμου Αποκορώνου Χάρης Παπαδάκης, δημοτικοί σύμβουλοι, κληρικοί, εκπρόσωποι στρατιωτικών Αρχών – Σωμάτων Ασφαλείας και αρκετός κόσμος.
Στον χαιρετισμό του ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης επεσήμανε ότι «για τους φτωχούς σε όπλα Κρητικούς δεν είχε καμία σημασία η έλλειψη υλικών. Αυτό που έκρινε τον αγώνα τους ήταν το περίσσευμα της ψυχής τους. Το μεγαλείο το οποίο αντλούσαν από την υπερήφανη φύση τους και από την αγάπη τους για την πατρίδα την οποία αντιλαμβανόταν ως κομμάτι του εαυτού τους», ενώ αναφερόμενος στον αείμνηστο πρώην μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου μακαριστό Ειρηναίο Γαλανάκη, τόνισε πως «η φωτεινή προσωπικότητάτου οραματίστηκε και θεμελίωσε τον χώρο που βρισκόμαστε σήμερα…».
Από μεριάς της, η ομιλήτρια Αργυρώ Κουκιανάκη ανέπτυξε λεπτομερώς τα ιστορικά ντοκουμέντα εστιάζοντας μεταξύ άλλων τα εξής: «Αυτή η περιγραφή δεν αφήνει περιθώρια πέρα από τη σκέψη ότι στη Μάχη της Κρήτης έλαβε χώρα μια τιτανομαχία. Από τη μια, η παντοδύναμη στρατιωτικά πολεμική μηχανή των Γερμανών και από την άλλη η ανώτερη σε ψυχικό σθένος κρητική λεβεντιά. Η δύναμη του μυαλού που προσηλώνεται σε ιδεώδη μπολιασμένα από αιώνες αγώνων και το πάθος για ελευθερία, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια είχαν εξυψώσει τους Κρητικούς σε μια κατάσταση πάνω από τα επίγεια. Εκεί που ο νους και τα ιδανικά τους, έμοιαζαν άπιαστοι καρποί για τους στρατιώτες του Τρίτου Ράιχ. Μέσα σε αυτό το πνεύμα και ο ευλογημένος τούτος τόπος του Αποκόρωνα διαδραμάτισε το δικό του ρόλο στη Μάχη της Κρήτης».
