Η «Κουµµουνιστική επίθεση» και η γενοκτονία των γαϊδάρων Σελίνου
Βασιλική ∆ιαταγή και τα σκυλιά δεµένα:
«Υποχρεούνται άπαντες οι κάτοικοι του Σελίνου όπως προσέλθουν εις την υποδοχήν του Βασιλικού ζεύγους και του ∆ιαδόχου δια τα εγκαίνια του υδροηλεκτρικού σταθµού Παλαιοχώρας».
Οι κάτοικοι των γύρω χωριών της Παλαιόχωρας άλλη δεν είχαν επιλογή, οπότε κίνησαν από την προηγούµενη το απόγευµα να κατηφορίζουν µε τα γαϊδουράκια τους για την Παλαιόχωρα, ούτως ώστε να παρευρεθούν εγκαίρως την εποµένη στα εγκαίνια δι ευνόητους λόγους, ειδικά οι κάτοικοι της περιοχής Πελεκάνου.
Η συγκεκριµένη περιοχή είχε «κοµµουνιστικόν παρελθόν» καθόσον είχε αρκετά θύµατα κατά τον Εµφύλιο και σε µάχες και εκτελεσµένους.
Η περιοχή Πελεκάνου συγκαταλέγετο στις «κόκκινες», όπως η Ραµνή Αποκορώνου, η ∆ρακώνα Κεραµειών και τα Π. Ρούµατα.
Με αφορµή όλα τα παραπάνω η εξουσία κατέστρωσε ένα άριστο επιτελικό σχέδιο δια την ασφάλεια των υψηλοτάτων φιλοξενουµένων.
Κατ’ αρχήν κινητοποιήθηκε όλη η δύναµη της χωροφυλακής Χανίων και όλες οι οµάδες ΜΑΥδων της περιοχής. (Ηταν πολίτες Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου) .
Όπως είπαµε, αφού η περιοχή έσφυζε από «κοµµουνιστοσυµµορίτας» ήλθε και στρατός και ναυτικό, µην τυχόν και γίνει επίθεση από θαλάσσης.
Για να είναι πλήρης η κάλυψη της περιοχής τοποθετήθηκαν πάνω στη φορτέτζα (παλαιό φρούριο) και µερικά κανόνια.
Παρ’ ότι «λαοφιλείς» οι Βασιλείς φαίνεται ότι τρέµανε. ∆ιατί να το κρύψωµεν άλλωστε;
Όλα ήταν έτοιµα. Νύχτωσε ο Θεός και την επόµενη αναµενόταν οι εκλεκτοί καλεσµένοι να φθάσουν µε αντιτορπιλικό.
Τα χαλιά ήταν έτοιµα, τα τραπέζια στρωµένα, τα λουλούδια, οι φρουρές στις θέσεις τους και οι χωρικοί όπου είχε βρει µέρος έκαστος µέσα στα λιόφυτα γύρω από την Παλιόχωρα, είχε κοιµηθεί.
Η ώρα περνούσε και κατά τα µεσάνυχτα εκεί που φύλαγε σκοπός ο ΜΑΥς Περάκης Αν. από το Σπανιάκο, µην επιχειρήσουν κανένα σαµποτάζ «οι συµµορίται» ακούει έντονους θορύβους µέσα στο σκοτάδι στα ξερά χόρτα και κλαδιά να σπουν.
Οπλίζει και φωνάζει µε δύναµη:
«Αλτ τις ει»;
Καµία απάντηση.
Ξαναφωνάζει.
«Αλτ τις ει;»
Τίποτα.
Ξαφνικά ακούστηκε κάτι παράξενο σαν ποδοβολητό – καλπασµός;
Τότε πλέον δεν υπήρχε καµία αµφιβολία. Είχαµε κοµµουνιστική επίθεση ίσως και µε ιππικό. ∆εν διστάζει άλλο και πατάει την σκανδάλη ξανά και ξανά.
Άκουσαν και οι άλλοι ένοπλοι, στρατός, Χωροφυλακή, ΜΑΥ/δες κ.ά. τους πυροβολισµούς και άρχισαν να βάλουν όλοι µαζί.
Έγινε χαλασµός. ∆ιά παν ενδεχόµενο έριχναν και τα κανόνια από το φρούριο.
Από αυτά και τις τροχιοδεικτικές και τις φωτοβολίδες έλαµπε και τράνταζε όλο το Σέλινο.
Κάποια στιγµή ο χαλασµός σταµάτησε αλλά κανείς δεν κουνούσε από τη θέση του…
Όλοι περίµεναν να ξηµερώσει.
Ήθελε ο Θεός και ξηµέρωσε και τότε πήγαν να δουν πόσους «κοµµουνιστάς» είχαν «φάει».
Όταν πλησίαζαν προς το µέρος των νυχτερινών θορύβων, από απόσταση έβλεπαν κάτι µαύρους όγκους µέσα στα κλαδιά και τα χόρτα.
Για άνθρωποι δεν φαίνονταν. Ειδικά για κοµµουνιστές ήταν πολύ χοντροί και παχείς
Όταν έφτασαν αρκετά κοντά κατάλαβαν τι είχε συµβεί τη νύχτα και από που προέρχοταν οι θόρυβοι.
Ένας αρσενικός βαρβάτος γάιδαρος είχε σπάσει (ήσπασε, που λένε και στο Ηράκλειο) το σχοινί και ερωτοτροπούσε όλη τη νύχτα µε χαρέµι από γαϊδούρες που είχαν φέρει από τα γύρω χωριά και αναστάτωσε το Σέλινο και τη Βασιλική φρουρά.
∆υστυχώς, µε τόσους πυροβολισµούς , πολυβολιές και κανονιές ,οι έρωτες βγήκαν ξινοί του κακοµοίρη του τσαµούρι γαϊδάρου, καθόσον επήλθε το µοιραίο.
Στον κάµπο πίσω από το σχολείο είχε γίνει µακελειό – γενοκτονία των γαϊδάρων του Σελίνου.
Αλλά µπροστά στην ασφάλεια της Φρειδερίκης τι είναι ο θάνατος από µερικά γαϊδουράκια. Άλλωστε σ’ όλη την χώρα τόσα και τόσα είχαν σκοτωθεί, ένθεν κακείθεν, στο πρόσφατο αιµατοκύλισµα.
Την επόµενη η Παλαιόχωρα έζησε στιγµές δόξας και µεγαλείου, τιµής και συγκίνησης…. τάπητες και αψίδες… ζήτω ο Βασιλεύς…
Βασιλείς και διάδοχοι, αυλικοί, αυλάρχες, σταβλάρχες, υπασπιστές, κυρίες επί των τιµών!, υπουργοί, βουλευτές, πολιτευτές, πρόσκοποι, µουσικές, παρατρεχάµενοι, αυλοκόλακες, αντιτορπιλικά, κορβέτες, ναρκαλιευτικά, …. προς τους λαοφιλείς µας Βασιλείς!!!!
ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ…
«…… καθόσον ηξιώθηµεν να έχωµεν µαζί µας τους Εθνικούς Ηγέτας…»
«…..ο Μαρµαρωµένος και δοξασµένος Βασιλιάς* των ονείρων των βρίσκεται σήµερον ζωντανός µαζί των..»
« ….προσφέρω εις ηµάς τον Αρχηγόν της Ελληνικής φυλής** εις ένδειξιν ευγνωµοσύνης… κρητικό µαχαίρι δοξασµένου Σελινιώτη αγωνιστή του 1879…»
ΜΙΛΗΣΕ ΚΙ Ο ΓΕΝ. ∆ΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΩΝΙΩΤΑΚΗΣ:
«το Έθνος είναι υπερήφανον δια την Εθνικήν του δυναστεία δι όσας πολυτίµους ύπηρεσίας παρέσχεν αύτη προς το Έθνος δια θυσιών πολλών και ατελειώτων και δια πολυτιµοτάτου έτι αίµατός της….»
«Η βασίλισσα έσυρε τον χορόν επευφηµηθείσα ενθουσιωδέστατα….»
Την επόµενη πέραν των εγκαινίων της Παλιόχωρας έγιναν (την µεθεπόµενη) εγκαίνια του αλευρόµυλου της Γαύδου και ως εκ τούτου οι Γαυγιώτες ψήφιζαν Βασιλιά µέχρι το 1974.
Το 1978 βρέθηκε στο Καστρί Γαύδου ο φίλος µου Γιάννης Πα. και θυµάται ότι στο «ΚΑΦΕ- ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΝ Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑΝ» (το Ν είχε µπει για την «βασιλικήν καθαρεύουσαν») υπήρχε στον τοίχο η εικόνα του Βασιλιά Παύλου.
————————————–
Και δια να µην νοµίζουν ορισµένοι ότι είµαστε όλοι όπως λέει ο λαός στη Ρίζα «ΚΑΚΟΒΡΗΣΤΑ ΕΧΝΗ»:
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΜΕΝ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΝ «ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΝ» ΕΙΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
Τον Σεπτέµβριο του 1922, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α΄, γαµπρός του Κάιζερ της Γερµανίας, µαζί µε τις κυβερνήσεις που διόριζε, αφού διέλυσαν την Ελλάδα (Μικρασιατική Καταστροφή-Γούναρης κλποι), βούτηξε από τους κατεστραµµένους και πάµπτωχους Έλληνες 10.000 λίρες Αγγλίας, και έφυγε.
Ακόµη όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν δεν ξεχνάµε την παράδοση του 4ου Σώµατος Στρατού της οχυρωµατικής γραµµής του Ρούπελ στους Γερµανούς και στους Βουλγάρους από την φιλοµοναρχική κυβέρνηση µε πρόταση του αναπληρωτή Επιτελάρχη Ιωάννη Μεταξά (26//5/1916) µε συνέπεια την µεταφορά 7.000 αξιωµατικών και στρατιωτών σε αιχµαλωσία (28/8/1916) στο Γκέρλιτσς της Γερµανίας και την κατοχή της ανατολικής Μακεδονίας από τους Βουλγάρους. Σαφώς ένεκα της σχέσης : Κάιζερ Γερµανίας-Σοφίας και Κων/νου Α΄.
——————–
Αδελφός του Βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ ήταν ο Πρίγκιπας Ανδρέας, αντιστράτηγος διοικητής του Β΄ Σώµατος στρατού στην Μικρά Ασία. ………καταδικάστηκε σε θάνατο, µε την κατηγορία της αρνήσεως εκτελέσεως διαταγής, κατά τις µάχες του Σαγγαρίου. ∆εν εκτελέστηκε, λόγω της µεσολάβησης της Βρετανικής Κυβέρνησης ………
Απόσπασµα επιστολής Πρίγκιπα Ανδρέα προς Ι. Μεταξά στις 21-12-1921 (αναφέρεται στους Έλληνες της Σµύρνης) :
«….ΑΠΑΙΣΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ Ε∆Ω ΈΛΛΗΝΕΣ, ΕΚΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ. ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΒΕΝΙΖΕΛΙΣΜΟΣ … ΘΑ ΗΞΙΖΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΝΑ ΠΑΡΑ∆ΟΣΟΜΕΝ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗΝ ΣΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ∆ΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΣΟΚΟΨΕΙ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΧΡΕΙΟΥΣ….» όπως και έκαναν.
———————–
Επεισοδιακή υπήρξε η επίσκεψη του Βασιλιά Γεωργίου Β΄ στα Χανιά τον Μάιο του 1937 (ένα χρόνο µετά τον θάνατο του Ε. Βενιζέλου).
Πέραν της διακοπής της οµιλίας του ∆ηµάρχου Χανίων Γιάννη Μουντάκη από δύο αξιωµατικούς, κατά τη διάρκεια της ηµέρας στους δρόµους της πόλης κυκλοφορούσαν µόνο χωροφύλακες . Όταν δε βράδιασε έγινε µεγάλη δεξίωση στην αίθουσα του «Χρυσόστοµος» όπου παραβρίσκονταν Βασιλιάς, Μεταξάς, Μπ. Σφακιανάκης (Γεν. ∆ιοικ.) στρατιωτικοί, δηµοσιογράφοι κλποι….
Την ώρα της εκδήλωσης χανιώτες δηµοκράτες κατάφεραν και έκοψαν το ρεύµα από το ηλεκτρικό εργοστάσιο της Αγυιάς και η πόλη βυθίστηκε στο σκοτάδι…..
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ – ΑΙΓΥΠΤΟΣ
28 Αυγούστου 1943 ήλθε στην Αίγυπτο η απάντηση ΗΠΑ και Λονδίνου και είναι απολύτως σύµφωνοι να επανέλθει οπωσδήποτε ο Βασιλεύς στην Ελλάδα, µετά τη λήξη του πολέµου.
Κατόπιν της απαντήσεως αυτής ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ είπε στην Κυβέρνηση και στην Επιτροπή του Ελληνικού Λαού (στην Αίγυπτο) : «αφού οι σύµµαχοι θέλουν να γυρίσω στην Ελλάδα, θα γυρίσω και αδιαφορώ δια τα όσα λέτε εσείς».
Απαντών τοιουτοτρόπως «έγραψε» στα παλαιότερα των υποδηµάτων του τον Ελληνικό Λαό και έθεσε τον θεµέλιο λίθο δια όσα θλιβερά και ολέθρια ακολούθησαν δια πολλά ακόµη χρόνια.
Επί βασιλείας του Παύλου γνωστές είναι οι διενέξεις του Παλατιού µε τον Κωνσταντίνο Καραµανλή (δολοφονία Λαµπράκη-υπόθεση Αµπατιέλου κλπ), όπως και το περίφηµο που είπε ο Καραµανλής : «ποιός τέλος πάντων κυβερνάει αυτόν τον τόπο» και το ότι παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και έφυγε στην Γαλλία µε το ψευδώνυµο Τριανταφυλλίδης.
Γνωστά επίσης είναι τα τεκταινόµενα του Κωνσταντίνου Β΄ µε τους δικτάτορες Συνταγµατάρχες.
*Γκλίξµπουργκ – ∆ραγάσης- Παλαιολόγος
** Μογγολικής ή Αφρικανικής
Post Scriptum: Η ∆ηµοκρατική Κρήτη δύο ΒΑΣΙΛΕΙΣ αναγνώρισε: ΤΟΝ ΜΙΝΩΑ και τον ΚΩΝ/ΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ
Ο τελευταίος Βασιλιάς της Κρήτης ήταν ο Ιδοµενέας και αναφέρεται από τον Όµηρο κατά τον πόλεµο της Τροίας, δηλαδή πριν από 3.200 χρόνια.
Το Νοέµβριο του 1974 στο δηµοψήφισµα (ο Άλλος δεν είχε ξεχάσει έστω και 11 χρόνια µετά….) ο Λαός της Κρήτης είπε µε 91,5 % ένα βροντερό ΟΧΙ στη Μοναρχία.
Θυµάµαι στην Αθήνα στην αίθουσα τύπου, Έλληνες και ξένοι δηµοσιογράφοι, µόλις άκουσαν το πρώτο αποτέλεσµα από ένα χωριό του Ρεθύµνου ξέσπασαν σε γέλια. Σαφώς η µοναρχία δεν είχε πάρει ούτε ένα ψήφο.
Ότι στον Κόσµο γεννηθεί
έχει αρχή και τέλος,
ένα θα µείνει αθάνατο
Ο ΓΕΡΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Βασιλικές φωτογραφίες
Τη Φρειδερίκη κρατά και χορεύει η Κατσανεβάκη Ε., στη φωτογραφία µε τους βρακοφόρους στην άνω αριστερή µας γωνία είναι οι Βασίλης και Αντώνης Πατεράκης και ανάµεσα στη Φρειδερίκη και στον Παύλο είναι ο διάδοχος Κων/νος Β, που πέθανε προσφάτως.
Ευχαριστώ τον κ. Ευτύχιο Λειατάκη δια τις βασιλικές φωτογραφίες και το φίλο µου Βύρωνα Ψαράκη, µε την εξαιρετική µνήµη.
*Ο Μιχάλης Κατσανεβάκης είναι Αριχτέκτων
Μηχανικός, συγγραφέας – ερευνητής
