Tα Μυστικά του Κήπου…

Εχω μερικά κυπαρισσάκια και ξεραίνονται από μέσα. Τι πρέπει να κάνω;

Λείλαντ, πευκοειδή
μα και κυπαρισσάκια
ευαίσθητα σε μύκητα,
θέλουν ψεκασματάκια.

Κωνοφόρα δέντρα, leyland, golden crest, τούγιες και άλλα ελατοειδή, πευκοειδή και κυπαρισσοειδή συναντάμε στους περισσότερους κήπους. Προσβάλλονται και από μύκητες, όπως ο μύκητας του γένους Φυτόφθορα (Phytophthora sp.). H Φυτόφθορα είναι ένας μύκητας που αναπτύσσεται στο ριζικό σύστημα και εμφανίζεται ως κάψιμο του εσωτερικού του δέντρου, κοντά στον κορμό, αρχίζοντας από κάτω προς τα πάνω. Αν η ζημιά δεν είναι προχωρημένη μπορεί να καταπολεμηθεί αρκει να παρατηρηθεί έγκαιρα. Εκείνο όμως που είναι σημαντικό για κάποιον ο οποίος έχει κωνοφόρα φυτά στον κήπο του είναι να αποφύγει να δημιουργήσει τις συνθήκες που ευνοούν τους μύκητες (υγρασία στο φύλλωμα, τραυματισμός του κορμού σε σημεία κοντά στο έδαφος, κακή στράγγιση). Να φυτεύουμε σε χώμα αφράτο και να χρησιμοποιούμε την ελαφρόπετρα ώς μέσο στράγγισης. Να μην καταβρέχουμε τα φυτά, στο φύλλωμά τους, πιστεύοντας πως αυτό τους κάνει καλό, ιδίως όταν ο ήλιος είναι δυνατός και η θερμοκρασία υψηλή. Ποτίζουμε πάντα στη ρίζα το απόγευμα ή το βράδυ. Αποφεύγουμε να κάνουμε πληγές στα δέντρα χαμηλά στον κορμό του ή αν αυτό συμβεί φροντίζουμε να τις καλύψουμε με ειδική κόλλα για τις πληγές των δέντρων. Για πρόληψη κάθε χρόνο της Φυτόφθορας προτείνουμε τις κρίσιμες περιόδους (άνοιξη και φθινόπωρο) από 3 ψεκασμούς ανά 20 μέρες με ταυτόχρονο ριζοπότισμα με κάποιο μυκητοκτόνο κατάλληλο εναντίον της φυτόφθορας. Κάτι ανάλογο μπορούμε να κάνουμε ακόμα και αν ήδη υπάρχει προσβολή, αφού όμως πρώτα καθαρίσουμε και απομακρύνουμε τα ξερά κλαδιά από το εσωτερικό του δέντρου.

Τι αναρριχόμενο φυτό να βάλω στη μικρή μου βεράντα που βλέπει δυτικά;

Αναρριχόμενο φυτό, όμορφη διπλαδένια,
μια σίγουρη επιλογή, δίχως καμία έννοια

Η Διπλαδένια (Dipladenia sanderii) ή βραζιλιάνικο γιασεμί είναι ένα από τα πιο όμορφα αναρριχώμενα φυτά. Πρόκειται για ένα αειθαλές αναρριχώμενο φυτό με άνθη από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο. Το χαρακτηριστικό της διπλαδένιας είναι τα όμορφα άνθη της. Εχουν σχήμα τρομπέτας και οι άκρες τους κυρτώνουν ελαφρά προς τα έξω. Μπορεί να μην είναι αρωματικά αλλά οι χρωματικές τους αποχρώσεις, οι οποίες έχουν στο κέντρο τους το βαθύ κίτρινο του μίσχου της, είναι πραγματικά μοναδικές.Τη βρίσκουμε σε κόκκινο,φούξια, ροζ και λευκό. Τα φύλλα της είναι μακρόστενα, λαμπερά πράσινα. Είχε ανακαλυφθεί στις ορεινές περιοχές πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας προς το τέλος του 19ου αιώνα και δεν έχει βρεθεί έκτοτε αυτοφυής. Είναι εξαιρετικό φυτό κατάλληλο για τις βεράντες και τα μπαλκόνια μας. Εκτός από αναρριχώμενο χρησιμοποιείται πολύ και σε γλάστρες με τα φύλλα του να κρέμονται προς τα έξω, δημιουργώντας μια εξαιρετική σύνθεση. Μπορεί να αναπτυχθεί και να διαμορφωθεί επάνω σε πέργκολα, αλλά δείχνει εξίσου όμορφη και σαν θάμνος. Η Διπλαδένια ανθίζει διαρκώς όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 10 βαθμούς κελσίου τη νύχτα. Μεγαλώνει αρκετά εάν ποτίζεται συχνά όταν βρίσκεται σε γλάστρα, αλλά θα εντυπωσιαστείτε με την ανάπτυξή της αν τη φυτέψετε στο χώμα. Αγαπά τη ζέστη και αυτό φαίνεται και από τη διάρκεια της ανθοφορίας της, η οποία διαρκεί για τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες. Παρ’ όλα αυτά καλό θα ήταν να τη φυτέψετε σε μέρος με λίγη σκιά, γιατί ο καυτός μεσημεριάτικος ήλιος του καλοκαιριού δεν την ευνοεί ιδιαίτερα. Συνδυάζεται πολύ όμορφα και με άλλα αναρριχώμενα φυτά όπως είναι η Στεφανωτή.

Τι πρέπει να γνωρίζω για τις κοπριές που χρησιμοποιώ στον κήπο μου;

Πολύτιμη η κοπριά, στον κήπο να τη βάζεις,
το ύψος της παραγωγής, σίγουρα θ’ανεβάζεις.

Αποτελεί ένα εξαιρετικό οργανικό λίπασμα, το οποίο εκτός από την τροφοδοσία των φυτών με θρεπτικά στοιχεία, βελτιώνει τη δομή του εδάφους και επιπλέον του προσφέρει ωφέλιμους μικροοργανισμούς. Η περιεκτικότητά της σε θρεπτικά συστατικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος του ζώου που έχει προέλθει. Για παράδειγμα η χωνεμένη κοπριά από κοτόπουλα περιέχει περισσότερο άζωτο από αυτή των βοοειδών και των κουνελιών, αλλά λιγότερο από αυτή των προβάτων και των χοίρων. Κατά προσέγγιση η αποξηραμένη κοπριά περιέχει περίπου 1 – 2% Αζωτο, 1 – 2% Φώσφορο και 0,8 – 2% Κάλιο. Επίσης περιέχει σημαντικές ποσότητες ιχνοστοιχείων. Οσον αφορά τη χρήση της πρέπει να προσέξουμε αν είναι χωνεμένη ή όχι. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά συνήθως η χωνεμένη κοπριά δεν είναι ζεστή, δεν περιέχει υγρά και δεν αναδίδει έντονη οσμή. Το πιο χαρακτηριστικό αποτέλεσμα από τη χρήση αχώνευτης κοπριάς είναι το λεγόμενο “κάψιμο» των λαχανικών. Η κοπριά μπορεί να χρησιμοποιηθεί αμέσως πριν τη σπορά ή τη φύτευση, ενώ η μη χωνεμένη εφαρμόζεται το φθινόπωρο και η σπορά ή η φύτευση των λαχανικών μας γίνεται την επόμενη άνοιξη. Η εφαρμογή μη χωνεμένης κοπριάς απαιτεί τουλάχιστον διπλάσια ποσότητα από τη χωνεμένη. Για μια καλή παραγωγή θα χρειαστούν τουλάχιστον 1,5 – 3 τόνοι χωνεμένης κοπριάς ανά στρέμμα. Αν δεν μπορούμε να βρούμε αρκετή ποσότητα, τότε αντί να την τοποθετήσουμε σ’ όλη την επιφάνεια του λαχανόκηπου μπορούμε να τη βάλουμε μόνο στις γραμμές που θα γίνει η φύτευση ή μόνο γύρω από τις θέσεις φύτευσης για λαχανικά όπως το καρπούζι, το πεπόνι, το αγγούρι, τα κολοκυθάκια, κ.ά. που φυτεύονται σε μεγάλες αποστάσεις. Στη συνέχεια η κοπριά πρέπει να ενσωματωθεί στο έδαφος, είτε με τσάπα, είτε με φρέζα.